آذرسينا به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: به طور کلی کتاب‌هايی که در حوزه آموزش موسیقی تالیف و منتشر می‌شوند به چند دسته می‌توان طبقه‌بندی کرد. نخست کتاب‌هايي که متدند و منظور از تهیه آنها دقیقا تعلیم نوازندگی یک ساز است و یا آموزش گروهی خاص را در زمینه کل موسیقی در نظر دارد. کتاب‌هايی که جنبه شناخت تئوریک در زمینه موسیقی دارند و آثاري که در حاشیه قرار دارند و می‌شود گفت ظاهرا کمک آموزشی‌اند.

وي ادامه داد: در هر کدام از این بخش‌ها کارهايی که انجام شده متفاوت است. آثاري برای آموزش سازها نوشته شده که ظاهرا فرم متد دارد؛ ولی از آنجا که نویسنده به روش متدنویسی آشنا نیست کار نقص بسیاری دارد و چون در موسیقی ما از این نظر چندان کاری نشده است به هر حال مورد استفاده معلمان و هنرجویان قرار می‌گیرد و آسیب قابل توجهی هم به اوضاع بی‌سامان موسیقی وارد می‌کند.

آذرسينا این نکته را ضروري دانست که در این بخش نوازنده کامل بودن شرط کافی نیست و متدنویس باید به علم موسیقی و به موسیقی ایران تسلط داشته باشد و مبانی نوازندگی ساز مورد نظر را بشناسد.

وي توضيح داد: یقینا چاپ این کتاب‌ها بدون نظارت و مشورت چند نفر اهل تحقیق و متخصص، مطلوب از کار در نمی‌آید و اصولا در شرایط درست باید از طریق تامین و حمایت مسوولین هنری، گروهی برای این بخش اقدام کنند که در حال حاضر با مشکلات عدیده فرهنگی، رفتاری و اجتماعی روبرو است.

آذرسينا گفت: مهمترین نیازی که از این جهت وجود دارد نیاز به کتاب‌های آموزش موسیقی کودکان است. بنای کار از اینجا خراب است. مسخرگی و تهی کردن ذهن از همین جا شروع می‌شود و کار به جايی می‌رسد که گوش‌ها به هجویات چندش‌آور به نام موسیقی عادت می‌کند و عوام آشنايی با تولیدات، تهیه و خرید محصولات تازه به تازه آن را بر خود فرض می‌دانند و به رخ هم می‌کشند. آموزش درست از اینجا ضرورت پیدا می‌کند.

وي با بيان اينكه ضرورت است آموزش را از کودک شروع کرد، اظهار داشت: موسیقی به کودکان و تاثیر آن در رشد فکری، جسمی و در رفتارها و توانايی‌های کودکان از واضحات تعلیم و تربیت امروز است. بنابراین با ارزش نهادن به هر نوع موسیقی خوب از هر نقطه‌ای از جهان، نیازمند ارايه روش‌های آموزش متدها و کتاب‌ها برای آموزش موسیقی‌ام ولي در این راه نباید با خود باختگی و تقلید محض عمل کنیم.

آذرسينا ادامه داد: می‌شود از اصول پیشرفته آموزش موسیقی در هر کجای عالم استفاده کرد و شیوه و متد آموزشی تدوین کرد ولی این شیوه‌ها و متدها اگر از موسیقی اصیل و کهن ما نشانی نداشته باشند مفید نخواهند بود و به جايی نخواهند رسید.

وي گفت: آنچه موسیقی امروز ما را تا اين حد آشفته کرده است و در یک کلام می‌شود گفت که هجوم ابتذال با تمام شدت انجام شده است و ارتباط چندانی هم با هجوم فرهنگی مصطلح ندارد همین نبود آموزش سنجیده و سالم است. در هر مجلسی در هر جمع خانوادگی در معابر و داخل مکان‌های عمومی اغلب صداهايی که به نام موسیقی شنیده می‌شود مظهر و نمود کامل ابتذال است و به تمام معنی بی‌مايه است.

آذرسينا افزود: در این موارد هم به اصطلاح کلام و هم موسیقی از یک قماش است. عادت شده است، ذهن‌ها تنبل شده است و کسی توان شنیدن یک کار جدی موسیقی را در خود سراغ ندارد. این فاجعه فرهنگی است. برخي از جوان‌های خام امروزی از اینکه خود را طرفدار موسیقی جدی و احتمالا موسیقی و ساز اصیل بدانند می‌گریزند. ارزش‌ها از بين رفته است. آنهايی که به موسیقی و ساز درست روی می‌آورند معمولا از خانواده‌هایي‌اند که تعهد و تعصب فرهنگی در خود حس می‌کنند. ولی آنها هم در مجامع مرسوم، شناخت خود را مخفی می‌کنند.

وي توضيح داد: پس در نگاه به موسیقی کودک اگر مسیری جدی‌تر و آگاهانه‌تر در نظر گرفته نشود کار به بیراهه کشیده خواهد شد. موسیقی در ذهن کودکان و آنگاه در ذهن مردم جامعه کاری پوچ و بیهوده و صرفا نوعی سرگرمی نشان داده مي‌شود. از سويي حفظ موسیقی ناب ایرانی برای همه دنیا مفید و مغتنم است. کودکان ضمن بهره بردن از تمام جنبه‌های تربیتی موسیقی لازم است با سازها، نغمه‌ها و اصالت‌های موسیقی ایران آشنا شوند.

آذرسينا ادامه داد: درباره کتاب‌سازی‌ها که ظاهرا به تولید انبوه هم رسیده است، چه بگویم. هر کسی کمی در کلاس اکابر موسیقی یاد می‌گیرد و خط حامل و سیاه و سفید می‌شناسد، چند تا از آهنگ‌های محلی کوچه و بازار را از اینجا و آنجا مخلوط و در هم در یک بسته جمع، و چاپ و روانه بازار می‌کند. 

وي گفت: موسیقی باید در مدارس جدی گرفته شود. تعلیم مربیان موسیقی درست و با شناخت در هنرستان‌ها و دانشکده‌های موسیقی دنبال شود. این کار، کاری کاملا تخصصی است و انجام درست‌ آن نیازمند تدبیر اندیشمندانه است. 

آذرسينا افزود: موسیقی دو CD کودک من با نام «شادی می‌یاد به خونمون» و «سبد سبد گل» در این مسیر تهیه شده است. با هزینه شخصی و هیچ‌کدام از ناشران مثلا آثار فرهنگی هنری انتشار آنرا قبول نکرده‌اند و همه مشتاق مجانی از چنگ درآوردن بودند. اینکه من آنرا در بخش رقابتی جشن خانه موسیقی هم شرکت داده‌ام هم از این جهت بود که معرفی شود. این طرح خود من بود در دوره اول تاسیس خانه موسیقی که موسیقی‌ها ارزیابی شوند تا هم وجهه‌ای برای خانه موسیقی فراهم شود و هم به ترویج موسیقی درست کمک شود.

آذرسينا چهل و پنج سال درس داده، گفته و نوشته است و كتاب منتشر کرده است. برای کمانچه‌نوازی متدی در چهار دوره نوشته است، ردیف موسیقی ایران را روایتی کاملا مستقل از برومند ارايه کرده و در زمینه موسیقی برای کودکان دو جلد کتاب موسیقی آموزشی «از متد ارف تا چهارگاه» را به چاپ رسانده.

به زودي دو CD موسیقی آموزشی آذرسينا در جلسه‌ای از جلسه‌های نقد و بررسی آلبوم‌های موسیقی در انتشارت هرمس مورد نقد و بررسی قرار مي‌گیرد.