به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در یزد، محمدرضا اصلانی، فیلمساز، شاعر و نویسنده در مراسم رونمایی از کتاب جدیدش «هستی آینه» در محل هتل ارگ یزد، گفت: متاسفانه امروز جوایز اعطایی به کشورمان در حوزه‌های مختلف از جمله سینما، همان جایزه‌های جهان سومی است در صورتی که ما با پیشرفت‌های متعدد به معروفیت جهانی رسیده‌ایم.

وی افزود: کشورهای غربی از تاریخ تمدن‌هایی مانند ایران و یونان بیشترین استفاده را برده‌اند در حالی که خودمان آن‌ها را فراموش کرده‌ایم، اما می‌توانیم با استفاده از تاریخ تمدن و پیشینه کشورمان به عنوان عنصرهایی پیشرونده و پیشبرنده در سطح جهان معرفی شویم.

این نویسنده بیان کرد: متاسفانه به دلیل عدم وجود پیشنهاد در جهان، 400 سال از کشور و تاریخ ما صحبتی نمی‌شود و در این مدت نیز غذای جهان را جویده و خورده‌ایم.

اصلانی بیان کرد: ما امروز نباید غذای جویده جهان را بخوریم بلکه باید سفره را آماده کنیم زیرا این فرهنگ و اندیشه ما است و باید آن را زنده کنیم.

وی افزود: زبان ما ترکیبی‌ترین زبان جهان همراه با خلاقیت است که این نقطه قوتی برای ما است اما متاسفانه مهجور مانده است.

این نقاش کشوری گفت: نقاشی‌های مدرن جهان با الهام از نقاشی ایران و با آگاهی تمام به این نقطه کنونی رسیده است.

اصلانی بیان کرد: ما تنها شکل سینما داریم و با ساختار‌ هالیوود ادامه راه می‌دهیم در حالی که با محتوای خودمان می‌توانیم به صورت مستقل عمل کنیم.

وی افزود: اگر باز هم پیشنهادی برای تاریخ نداشته باشیم، باز هم تاریخ از ما خالی می‌شود و یادی از ما نمی‌شود.

این نویسنده و پژوهشگر گفت: هرگاه جهان را متحول کردیم، سهمی در تاریخ خواهیم داشت در غیر این صورت یادی از ما در تاریخ وجود ندارد.

اصلانی با اشاره به از یاد رفتن تاریخ مردم یزد در نمادهای شهری گفت: من هر بار که به یزد می‌آیم متاسف‌تر می‌شوم و بعضی از جاها نیز که گفته‌ام «من یزدی هستم»، زیرا فردی دربرگیرنده و درون ساز هستم.

وی افزود: تاسف من به دلیل فاجعه گسترش بی‌رویه و از یاد رفتن تاریخ در این شهر است و فاجعه‌ای از یاد رونده در این شهر بوجود آمده است.

این فیلمساز کشوری تصریح کرد: با این کارها ما در واقع تاریخمان را حذف می‌کنیم و اگر کشوری تاریخ خود را حذف کند، دیگر ملتی نیز ندارد و ملتی آلزایمری می‌شود که این برای من دردناک است.

اصلانی بیان کرد: من امروز کمتر به شهرهایی مانند دزفول، کاشان، یزد، زواره، نایین و اردستان می‌روم زیرا فضاها و تاریخ در حال فراموشی است و تاریخ در آنها در حال حذف است. ما با تاریخ آینده را می‌سازیم.

این نویسنده بیان کرد: ما دهه 40 بارها به این شهر سفر کردیم و عکس‌های زیادی داریم که امیدوارم روزی این‌ها را به چاپ برسانیم و آیینه دق ما در برابر افرادی شود که باعث شدند این اتفاق برای شهرها بیافتد.