به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از گاردین- رمان «مرد شیرفروش» نوشته آنا برنز، نویسنده اهل ایرلند شمالی برنده من‌بوکر سال 2018، که معروف‌ترین اثری بود که در فهرست نامزدهای نهایی جایزه جورج اورول سال 2019 قرار داشت، در نهایت توانست این جایزه را در بخش ادبیات داستانی سیاسی از آن خود کند.

رمان‌های «آدم‌های عادی» نوشته دیانا ایوانز، «‌آیرونوپلیس» نوشته گلن جیمز براون، «سابرینا» نوشته ‌نیک درناسو‌،‌ «خانه سنگی»‌ نوشته نویو رزا شوما‌ و «ساعت‌های قرمز» نوشته لنی زوماس به عنوان دیگر نامزدهای نهایی جایزه ادبیات داستانی سیاسی ‌اورول معرفی شده بودند.

هیئت داوران جایزه جورج اورول، رمان «مرد شیر فروش» را که داستان دختر جوانی را روایت می‌کند که توسط مردی قدرتمند مورد تعرض قرار می‌گیرد، اثری بدیع و خلاقانه‌ برای کاربرد پاراگراف‌های بلند و استفاده از توصیف‌ها به جای اسامی شخصیت‌ها توصیف کردند.

تام سات‌کلیف، رئیس هیئت داوران این جایزه، طنین صدای اثر برگزیده را یک معجزه خواند و گفت: «مرد شیر فروش یک رمان مهم و قابل توجه است که موفق شده به ثبت دقیق یک زمان و دوره خاص و یک درگیری و تعارض خاص اما در مقیاس جهانی بپردازد و بگوید که چطور حمایت‌ها و طرفداری سیاسی، وفاداری غریزی بشر را شکست می‌دهد.»

سال گذشته آنا برنز اولین نویسنده ایرلندی معرفی شد که برای سومین رمانش با عنوان « مرد شیرفروش» توانست جایزه من‌بوکر سال 2018 را برنده شود. او با این رمان همچنین توانست جایزه حلقه منتقدین کتاب امریکا را در سال 2019 از آن خود کند.

این در حالی است که این جایزه در بخش نوشتار سیاسی که به آثار غیرداستانی تعلق می‌گیرد به پاتریک رادن کیفی، برای کتاب «چیزی نگو» تعلق گرفت.

«چیزی نگو» نوشته پاتریک رادن کیفی، روزنامه‌نگار مجله نیویورکر، داستان جنایی مفصلی درباره قتل جان مک‌کانویل، زن بیوه‌ای را روایت می‌کند که در حضور بچه‌هایش ربوده شده و سرانجام به دست ارتش جمهوری ایرلند در سال  1972 از پای در می‌آید. داوران این اثر را «تکه‌ای فوق‌العاده از نوشتن» توصیف کردند.

 سال گذشته، دارن مک‌گاروی، نویسنده و خواننده مشهور رَپ با کتاب «سیاحت فقر: درک عصبانیت فقری بریتانیا» موفق به دریافت جایزه جورج اورول در سال 2108 شد.

جایزه جورج اورول که به عنوان مهم‌ترین جایزه ادبیات سیاسی جهان شناخته می‌شود در سال 1993 راه‌اندازی شد و هر سال به نویسندگانی تعلق می‌گیرد که با آثارشان سعی در نزدیکی بین ادبیات و سیاست و تبدیل آن به اثری هنری داشته و روح سیاسی و  هنری اورول را در آثارشان به کار گرفته باشند.‌