خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - فرهاد خاکیان دهکردی: عصر امروز عصر شتاب و سرعت و حرکت است. از همین رو برخی، از این‌که فرصت‌ها به سرعت برق و باد در حال گذرند اندوهگین‌اند و در پی فرصتی‌اند تا دل‌هایشان را در زمانی کوتاه، هوایی تازه ببخشند. امروز مردم کمتر کتاب می‌خوانند و یکی از دلایل آنها نبود فرصت و زمان است. کتاب‌های قطور و پر حجم در گوشه و کنار کتابخانه‌های عمومی و شخصی خاک می‌خورد و ما در زندگی کوتاه کمتر فرصت پیدا می‌کنیم تا مثل گذشتگان با آرامش روزها و هفته‌ها را به خواندن یک دیوان هزار صفحه ای بگذارنیم. از این رو خیلی از شاعران و نویسندگان زبان فارسی را با همه عظمت و فضلیت یا نمی‌شناسیم یا کمتر فرصت خواندن آثار آنها را داریم. به همین دلیل شاید اگر گزیده‌های خوبی از شعر شاعران بزرگ دیروز منتشر شود چه بسا با اقبال عمومی روبه‌رو شود؛ چنانچه «یادگارگل سرخ» گزیده اشعار استاد امیری فیروز کوهی که با پژوهش و گزینش سهیل محمودی و ساعد باقری در قطع جیبی از سوی انتشارات امیر کبیر منتشر شده است با اقبال خوب علاقه‌مندان روبه‌رو شده است.

سهیل محمودی و ساعد باقری دراقدامی جالب گزیده‌ای از شعر شاعران معاصر را در قالب صد سال شعر فارسی تهیه و تدوین کردند و برای هر کدام مقدمه‌ای زیبا نوشتند. «یادگار گل سرخ» گزیده شعرامیری فیروز کوهی است که ساعد باقری و سهیل محمودی از او به عنوان سرآمد شاعران حکمت‌پیشه پارسازیست یاد می‌کنند.
امیری فیروز کوهی شاعری است که با عزت نفس کریمانه زیست و شعرش سرآمد روزگار شد و به شعر و غزل امروز حرمت و آبرویی دوباره بخشید.
سید کریم امیری فیروزکوهی سال 1288 در فیروز کوه متولد شد. او فرزند سید مصطفی قلی منتظم‌الدوله از سادات فیروزکوه بود. پدرش از رجال اروپا رفته عهد مظفری و آشنا به تمدن جدید بود. امیر در هفت سالگی به تهران آمد. پدرش همان سال در گذشت و او تحت تربیت مادر قرار گرفت. تحصیلات ابتدابی و متوسطه را در تهران در مدارس سیروس، ثروت، سلطانی و کالج آمریکائی گذراند. سپس به تحصیل منطق و کلام و حکمت همت گماشت واز محضر استادانی چون آقا شیخ عبدالبنی کجوری و آقا سید حسین مجتهد کاشانی استفاده کرد.

توانایی و دانایی استاد امیری فیروز کوهی تا بدان پایه و مایه بود که توانست در مدت زمان کمی نام خود را به عنوان یکی از بزرگترین شاعران سبک هندی بر سر زبان‌ها جاری کند. او در غزل شیفته اسلوب شاعرانه صائب بود و شعرش را بر همان شیوه و اسلوبی می‌سرود که شاعران بزرگی چون صائب بدان راه رفته بودند. او به زبان عربی مانند زبان فارسی آشنا بود و به هر دو زبان شعر می‌سرود اما غزلیا ت او رنگ و آهنگی دگرگونه داشت. گرچه او پیرو سبک صائب بود اما همان گونه که درکتاب «یادگار گل سرخ» آمده شعرش رنگ وبوی عراقی هم دارد. شعر او در خیال انگیزی متأثر از سبک هندی است اما در ساختار و بافتار رنگ و بوی شعر عراقی دارد.

یکی از ویژگی‌های شعر امیری فیروز کوهی استفاده از ساختار متناقض نما در شعرست و سهیل محمودی و ساعد باقری با هوشمندی به این نکته اشاره می‌کنند. از نظر اینان پختگی اندیشه و استقلال زبان شعری یا به عبارتی دیگر سال‌های اوج شاعری امیری فیروزکوهی از 1340 شمسي دیده می‌شود. پژوهشگران کتاب «یادگار گل سرخب بر این باورند که حکمت شعر امیری از جنس دیگری است که پای در زمین وسر در آسمان دارد. شعر حکیمانه امیری فیروز کوهی توانست هم با دیروزیان و هم امروزیان نسبت درستی به هم رساند تا جایی که برخی  شعرهای امیری زبانزد کوچه و بازار بشود.

کتاب دارای مقدمه پژوهشی ارجمندی است که خواندن آن گره‌های زیادی از زندگی استاد امیری فیروز کوهی را برای علاقه‌مندان شعر امروز باز می‌کند و تصویری درست و شایسته از شعر او به دست می‌دهد. آنها نه تنها به غزل به عنوان شورانگیزترین شعرهای او یاد کردند بلکه به درستی به شکوه و عظمت منظومه‌های دلربای امیری فیروزکوهی هم اشاره کردند. چنان‌که بسیاری از استادان ادب فارسی نیز بر این اعتقادند که منظومه‌های امیری فیروز کوهی از شعر همنسلان خود برتر و بالاتر است. منظومه‌های امیری فیروز کوهی علاوه بر تمرکز بر موضوع واحد توانسته از ظرفیت زبان و گونه‌های خیال انگیزی آن در بافتی گره خورده با احساس شاعرانه به خوبی استفاده کند و چشم اندازی به وسعت خیال و اندیشه بیافریند.

کتاب «یادگار گل سرخ» را شرکت سهامی کتاب‌های جیبی وابسته به موسسه انتشارات امیرکبیر منتشر کرده است.