در نشست «صدای حیرت انسان، افسانه دو خیام» مطرح شد:

خیام شاعر همان خیام حکیم است

سید علی میرافضلی مطرح کرد: «اندیشه‌ای که وجود دو خیام را فرض می‌کند از اینجا نشات گرفته است که تناقضاتی در رباعیات منسوب به خیام وجود دارد. در مجموعه‌هایی که در اختیار مردم است و عمده آنان در دوره تیموری تدوین شده است، یک ناهمگونی زبانی و اندیشگانی می‌بینیم. یعنی نه زبان تمام و کمال به شعر دوره سلجوقی شباهت دارد، و نه انسجام معنوی و فکری در این رباعیات دیده می‌شود. زنده‌یاد صادق هدایت در مقدمه «ترانه‌های خیام» می‌گوید اگر کسی روزی دوبار در طول زندگی‌اش عقایدش را تغییر داده باشد، نمی‌تواند آن‌قدر آشفته‌افکار باشد که ما در رباعیات خیام شاهد آن هستیم.»