حجتالاسلام عباس فضلی در این خصوص به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر گفت: ۱۰ سالی است که دغدغههای فکریام را با کتابهایی که میخوانم یا درسگفتارهایی که میشنونم، در میان میگذارم. گاه این گفتهها و نوشتهها مرا به چنان تأملی فرا میخوانند که برای فربهکردن از کتابهای دیگر مدد میگیرم و خود میشود مقالهای بلند. مثلاً کتاب «اسطوره و دین» حاصل همین تتبعات است که امیدوارم تا پایان سال از چاپ خارج شود.
این نویسنده ادامه داد: اما گاهی این تأملات کوتاه و از جنس یاددشت است. کتاب «گزینگویهها» محصول این زورآزماییهای فکری است. عنوان آن را از سنکای رواقی اقتباس کردهام؛ «نیک میدانم از برای نوآموزان و آنان که از دور آموزههای مکتب ما را می شنوند بسی فایده در این گزینگویهها مستتر است.» (مکتوبات رواقی، گزیده نامههای سنکا، ص ۱۱۶)
به گفته وی، اندیشیدم که یافتههای ذهنی خود را در زمینههای دینی، فلسفی، عرفانی، اجتماعی و ادبی که در طول سالها مطالعه و تحقیق در قالب یادداشتهایی گردآوری کردهام، در معرض دید دیگران قرار دهم، شاید این دست نوشتهها برای آنها مفید افتد و امر تحقیق و تفحص متون را جدی بگیرند و در مطالعه کوشا شوند و غث و ثمین کُتب را دریابند.
حجتالاسلام فضلی یادآور شد: یادداشتها را همانگونه که نگارش شده بود، با اندکی تغییر، بازنویسی کردهام. در ضمن تاریخ نوشتن آنها را به عمد حذف کردم تا به محتوای مطالب لطمه نزند. از طرفی میخواستم با توجه به محتوای مباحث، آنها را در قالب فصول و ابواب مرتب کنم ولی از این کار هم منصرف شدم؛ چرا که تصور میکنم مخاطب با تنوع موضوعات بهتر کنار میآید.
وی تاکید کرد: به ابیات حافظ که میپرداختم، متوجه شدم، برای او مفهوم نکته بار معنایی بالایی داشته است. هر جا میخواهد ما را با رمزی آشنا کند کلمهی نکته را میآورد و آن را با ما در میان میگذارد. او در عالم معرفت در پی بازیابی زندگی بامعناست. گویا نکتهسنجی حافظ از همین دقت ها سرچشمه میگیرد؛ «کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد / یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد» یا «تا فضل و عقل بینی بیمعرفت نشینی / یک نکتهات بگویم خود را مبین که رستی».
این نویسنده جنوبی ادامه داد: برای این یادداشتها یا بهتر بگویم حدیث نفسها عنوان «گزینگویهها» را که یادآور نکتههاست، برگزیدم. شاید خواننده از این مطالب نکتهای دریابد و در زندگی فردی و اجتماعیاش به کار آید. (مقدمه کتاب، ص ۹)
نظر شما