ابوالفضل هادي‌منش در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، عزاداري عاشورایی را، فرهنگی متعالي دانست که به سادگي به دست نیامده است و گفت: این مراسم، ميراث بزرگی است که مطابق با فرموده بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، اسلام را زنده نگه داشته و عزت شيعيان است. لذا با اين مقوله بايد به منزله يك فرهنگ برخورد كنيم.
او درباره مطالبي كه از سوی سخنرانان بیان مي‌شود، یادآور شد: پندار نادرستی است كه يك سخنران و مبلغ هميشه بايد مطالبي را بیان کند كه كسي تابه حال نشنيده باشد. سخنرانان باید از میان مطالب هميشگي، آنهايي را روايت كنند كه مستند و معتبر باشد و اين موضوع مستلزم آن است كه سخنران‌ها اهل مطالعه باشند و تنها به شنيده‌ها اكتفا نكنند.
هادي‌منش با اشاره به اين كه مشكل اصلي درباره منابع مورد استفاده در مصيبت‌خواني‌ها، تعدد مقاتل و در دسترس نبودن همه آنها است، افزود: افرادی كه مبناي سخنرانيهايشان رجوع به مقاتل است، به دليل كثرت مجالس عزاداري، فرصت دقيق‌شدن در اين منابع را از دست مي‌دهند و اين امر موجب مي‌شود مجالس بنيه علمي خود را از دست بدهد و زمینه رسوخ خرافات و شکل‌گیری تحريف‌ها، ایجاد شود.
وي افزود: پرداختن تنها به جنبه سوگواری عاشورا كه البته در جاي خود ارزشمند است و ناديده گرفتن جنبه‌هاي آموزشي اين واقعه، مانع از آن مي‌شود كه جوانان ـ در اين دهه كه فرصت خوبي براي فراگيري تعاليم واقعه كربلاست ـ از آشنايي با كانون وحدت‌بخش آن، يعني امام حسين(ع) غافل شوند.
او درباره نقش نويسندگان در ترویج آموزه‌های حسینی گفت: نويسندگان بايد براي مقاطع سني گوناگون به ويژه كودكان قلم بزنند، زيرا تربيت در كودكي پايدارتر است. همچنين بايد با در نظر گرفتن تنوع وسايل ارتباط جمعي، تا جايي كه امكان دارد، متناسب با سطح فكري و سليقه جوانان به نگارش آثار مذهبي بپردازند.
وي افزود: متأسفانه گاهی دیده می شود با نگاه سطحي به اين فرهنگ، عزاداري‌ها تبديل به مراسمي تشريفاتي همراه با حركاتي نمادين شده است و با پرداختن به ظواهر، ما از باطن عاشورا غافل شده‌ایم.
نويسنده عاشورايي با تأكيد بر ضرورت اداره تكايا و حسينيه‌ها از سوی عالمان دين، بيان داشت: گردانندگان مجالس سوگواری و ديني بايد كساني باشند كه كاملا از مسايل روز، تاريخ شيعه و حساسيتي كه جهان امروز به اين مذهب دارد، آگاهي داشته باشند، يعني افرادی كه درك حسيني از آموزه‌هاي عاشورا دارند.
نويسنده کتاب «سايه ماه» با اشاره به اهميت برگزاري عزاداري عاشورا تصریح کرد: اين مراسم كه در تمام نقاط جهان تشيع برگزار مي‌شود، موضوع با ارزشي است، اما بايد توجه داشت محدود شدن در ظواهر، آسيب‌هايي را نيز به دنبال دارد.
هادي‌منش درباره چگونگی نهادينه‌كردن فرهنگ عاشورايي در جامعه اظهار داشت: قدم اول اين است كه ابتدا خود متحول شويم، زيرا تا وقتي پيرو خواسته‌هاي دنيايي و نفساني باشيم، هيچ آموزه‌اي از آموزه‌هاي عاشورا در روحيه و رفتار ما تأثير نخواهد داشت.
وي ادامه داد: قدم دوم، طبق فرموده مقام معظم رهبري، تدبر در واقعه كربلاست كه اين مهم بر عهده دو گروه است؛ دسته اول روضه‌خوانان، خطبا و مبلغان‌اند كه بايد در سخنرانيهايشان، پشتوانه پژوهشي بسيار محكمي داشته باشند و دسته دوم مخاطبان‌اند كه دريافت درست و به‌كارگيري آموزه‌ها بر عهده آنهاست.
نويسنده کتاب های دینی، فاصله گرفتن تبليغ از پژوهش را آسيبی جدي برشمرد و متذکر شد: این امر باعث مي‌شود مردم با پرداختن به مسايل حاشيه‌اي عاشورا، از حقيقت اين واقعه عظيم غافل بمانند.
نويسنده کتاب «آيين ستايشگري در اصول و روش مداحی» افزود: ما امام حسين(ع) را تنها در دهه محرم و شش ماه آخر زندگي ايشان، كه مربوط به جنگ است، خلاصه كرده‌ايم، درصورتي كه قسمت اعظم زندگي آن حضرت در صلح بوده است.
هادي‌منش در پایان خاطر نشان کرد: نويسندگان برای پررنگ‌‌كردن نگاره‌هاي عاشورايي، بايد به ديگر جنبه‌هاي زندگي سالار شهيدان(ع) نظیر زندگي خانوادگي، دوران كودكي و خصایصی چون معرفت و بخشش‌هاي ايشان بپردازند تا به پرسش‌هايي كه در ذهن جوان امروز وجود دارند، پاسخ داده شود.
پنجشنبه ۱۹ دی ۱۳۸۷ - ۰۹:۳۰
نظر شما