به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پاسداشت یاد و نام بزرگان و مفاخر کشور راهی است برای الگوسازی؛ راهی که کمک می‌‏کند جوانان با زیست علمی و شخصی این عزیزان آشنا شوند و با الگوگیری، راه پُرتلاش و پُرافتخار آن‌ها را ادامه دهند. بنیاد ملی نخبگان از چند سال قبل اقدام به برگزاری مراسم تکریم از نخبگان و مفاخر معاصر ایران‏ زمین در سراسر کشور کرده است که گزارش آن در بولتنی به نام «طواف شمع» و نشریه‌‌ای به نام «هنرنامه» منتشر شده است. بازخوردهای این اتفاق مبارک باعث شد تا خبرگزاری کتاب ایران با همکاری بنیاد ملی نخبگان تصمیم به درج برشی از زندگی شخصی و حرفه‌‏ای این بزرگان زیرِ نام «قاب روایت» کند. این مجموعه به قلم «محسن شاه‌رضایی» نوشته شده و تقدیم به خوانندگان خبرگزاری کتاب ایران می‏‌شود.
 
متن این شماره قاب روایت به شرح زیر است:
کلاس پنجم که بود، با انشاهای خوبش نظر آقای معلم را به خود جلب کرد و مورد تشویق و راهنمایی او قرار گرفت. ازآن‌پس علاقة بیشتری به نوشتن نشان داد. در نوجوانی داستانی نوشت و برای مجله کیهان بچه‌ها فرستاد که «عباس یمینی شریف» سردبیر آن بود. او وقتی داستان را خواند، پی به استعداد و خلّاقیت جوان برد. یمینی شریف یک سال با او در ارتباط بود و اصول نویسندگی را به او تعلیم می‌داد. مرد جوان اکنون نویسنده‌ای تمام‌عیار شده بود. نوشته‌هایش اعم‌از مقاله و داستان در نشریات مختلف چاپ می‌شد. خمیرمایه اصلی نوشته‌هایش را آموزه‌های دینی و تاریخی تشکیل می‌داد. از سال 1350 تا به حال، ماهیانه یک داستان برای مجله مکتب اسلام می‌نویسد و در آنجا چاپ می‌کند، داستان‌هایی که خوانندگان زیادی دارد. اعتقادش این است که هر آموزشی اگر با زبان داستان بیان نشود، پایدار نخواهد ماند. «محمود حکیمی» با حدود دویست عنوان کتاب با شمارگان فراوان برای فرزندان این سرزمین معلمی هم کرده است. نویسنده کتاب‌های وجدان و داستان‌هایی از زندگانی امیرکبیر، ایران و فرزندان ایران را دوست می‌دارد و نویسنده‌ای برای نسل‌های مختلف این مرزوبوم است.