به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، در اين باره شكرالله عطوفت، مدير كتابخانه‌هاي بهبهان مي‌گويد: با توجه به كمبود نيروي انساني كتابخانه‌هاي عمومي، كتابدار ناچار است به تنهايي بار تمام مسووليت‌ها را بر دوش بكشد. حتي در كتابخانه‌هاي شهرهاي كوچك و روستايي شاهديم، كتابدار كتابخانه كارهاي خدماتي، اداري، امانت و دريافت كتاب و ورود و ثبت اطلاعات را به تنهايي انجام مي‌دهد؛ بدون اين‌كه اضافه كار و حقوق سختي شغل دريافت كند.

عطوفت به بالا بودن سرعت كار در كتابخانه‌ها اشاره مي‌كند و مي‌افزايد: كتابخانه‌هاي عمومي شهرستان‌ها با مشكل كمبود نيروي انساني مواجهند و يك كتابدار به تنهايي بايد در كنار ارايه مشاوره به مخاطبان بسيار و امانت و دريافت كتاب، مسووليت‌هاي بسيار ديگري را نيز بر عهده بگيرد.

انجمن صنفي كتابداران تشكيل شود

فاطمه ديناروند، مدير كتابخانه‌هاي شوش نيز با تاكيد بر اين‌كه كتابدار تنها امانت دهنده كتاب نيست، تاكيد مي‌كند: كتابداري كه مسووليت يك شيفت را به تنهايي بر عهده دارد، بايد حتي كارهاي فني و امور دشوار به عنوان نمونه جابه‌جا كردن قفسه‌هاي سنگين را انجام دهد. كتابداران كتابخانه‌هاي روستاها گاه در روز چند كيلومتر مسافت را براي رسيدن به محل كار در منطقه‌اي محروم و دورافتاده طي مي‌كنند و با داشتن مدرك تحصيلي كارشناسي حتي نظافت كتابخانه نيز بر عهده آن‌ها ست.

ديناروند با بيان اين‌كه شرح وظايف خاصي براي كتابداران وجود ندارد، مي‌گويد: از سوي ديگر ميان حقوق كتابداران با درجه كارشناسي ارشد و مقاطع تحصيلي پايين‌تر تفاوت چنداني وجود ندارد. ضمن اين‌كه مسوول كتابخانه چيزي به نام حق مسووليت دريافت نمي‌كند.

مدير كتابخانه‌هاي شوش اضافه مي‌كند: در شرايط كنوني بايد انجمن صنفي كتابداران تشكيل شود تا بتوانند در چارچوب يك اتحاديه منسجم و پويا به امنيت شغلي و پيگيري مطالبات و حقوق خود بپردازند.

وي به انجمن كتابداري و اطلاع‌رساني ايران اشاره مي‌كند و مي‌گويد: در اين انجمن كه بيشتر فعاليت علمي و پژوهشي دارد، تمام كتابداران عضو نيستند. معتقدم تشكيل يك انجمن و اتحاديه صنفي بسياري از مشكلات كتابداران را برطرف مي‌كند.

در اين زمينه، دكتر مهدي عليپور حافظي، عضو هيات رييسه انجمن كتابداري و اطلاع‌رساني ايران نيز با تاكيد بر اين‌كه كتابداري بايد در زمره مشاغل سخت محسوب شود، مي‌گويد: آنچه در ظاهر از فعاليت يك كتابدار به چشم مي‌آيد، امانت كتاب و خدمت‌رساني در مشاوره است. در حالي كه پشت صحنه نيز كتابداران كارهاي دشواري را چون فهرست‌نويسي و نمايه‌سازي منابع را انجام مي‌دهند كه بسيار ظريف و وقت‌گير است.

دكتر حافظي به بالا بودن حجم كار روزانه كتابداران خصوصا در كتابخانه‌هاي عمومي اشاره مي‌كند و مي‌افزايد: كتابخانه‌هاي عمومي ايران با مشكل كمبود نيروي انساني مواجهند و يك نيروي انساني كتابخانه روستايي و گاه شهري، در شيفت كاري خود تمام امور از جمله سازماندهي محتوا، امانت كتاب، خدمات فني و حتي نظافت كتابخانه را انجام مي‌دهد. در چنين شرايطي بايد كتابداري نيز در زمره مشاغل سخت محسوب شود.

اسماعيل مالمير، معاون مدير كل كتابخانه‌هاي كرمانشاه نيز در اين باره به آلودگي منابع كتابخانه‌اي و فرسايش تدريجي كتاب‌ها با گذشت زمان اشاره مي‌كند و مي‌گويد: منابع كتابخانه‌اي منبع بيماري‌هاي مزمن هستند و كتابداري كه هر روز كمتر از 20 سانتي‌متر با قفسه‌هاي كتاب فاصله دارد و صدها كتاب را جابه‌جا مي‌كند، در معرض خطر است.

مالمير خاطرنشان مي‌كند: از سوي ديگر كتابدار به عنوان مشاور مراجعان كتابخانه‌ها بايد در حوزه‌هاي مختلف ادبي، ‌اجتماعي، سياسي، فرهنگي و ... متبحر و صاحب انديشه باشد. لزوم به روز بودن دانش يك كتابدار وي را ناچار مي‌كند، بيشتر اوقات استراحت خود را به مطالعه و كنكاش علمي بپردازد.

در عين حال وقتي نظر مجدالدين معلمي، مدير كل امور فرهنگي نهاد كتابخانه‌ها را درباره احتساب كتابداري به عنوان مشاغل سخت جويا شديم، گفت: اين امر غيرمنطقي است و قابل طرح نيست. هر شغل، سختي‌هاي خاص خود را دارد و دشواري كتابداري، بيشتر از بسياري از حرفه‌هاي ديگر نيست.