بهمني در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) نخست با بيان اين كه "ناگهاني است كه ممكن است اتفاق بيفتد، و ممكن است اتفاق نيفتد"، افزود: مرگ امين‌پور يك ضايعه است، چرا كه او به يمن ويژگي‌هاي اخلاقي و رفتاري كه داشت، چيزي به شعرش داده بود كه آن چيز ديگر را نزد ديگران، بعيد است بتوان چشم ‌انتظار بود.

وي با اشاره به اين كه "رسيدن به قوت بيان شعري امين‌پور و كارهايي همسنگ كار او در شعر انجام دادن، ممكن است"، يادآور شد: مسئله اصلي در قوت شاعري او به لحاظ تكنيكي نيست، بلكه آنچه اين ضايعه را بسيار دردناك مي‌كند اين است كه او جداي از "نگارش" نيرومند كه به حوزه تكنيكي كار هر شاعر برمي‌گردد، واجد "نگرشي" والا در اخلاق و رفتار و سلوك شخصي‌اش با ديگران بود. جمع اين دو "نگارش و نگرش" است كه در وجود يك شاعر، كم‌نظير مي‌نمايد.

بهمني ادامه داد:البته اميدواريم كه مجموع اين دو را نزد ديگران نيز ببينيم. چون حتما شاعري پيدا خواهد شد كه آن نگارش نيرومند مورد نظر را در شعرش نشان دهد. 

مهم اين است كه او، هر كه باشد، ياد او را نه تنها در نگارش، كه در نگرش نيز زنده نگاه دارد و رفتار و شعرش، هر دو يادآور او باشد.