به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، جلسه نقد و بررسی آثار علیرضا ذیحق شاعر، نویسنده و پژوهشگر خویي، شنبه 23 اسفند، با حضور جمعي از استادان و فرهنگ‌دوستان در محل مجتمع امام خمینی این شهر برگزار شد.
در اين جلسه كه به همت «خانه دانش و فرهنگ زرياب» ترتيب يافت، حسين اقباليان به ايراد سخنراني پرداخت. وي در سخنان خود ضمن معرفی ذیحق و قدرداني از وی به دلیل تلاش و فعالیت مستمر در ادبیات و نشر آثار درخور توجه گفت: شناساندن ایشان در این وقت اندک کار بسيار دشواري است اما آنچه وی در زبان و ادبیات فارسي و ترکی از خود برجای گذاشته‌اند، همواره عضو مهمي از پيكره ادبیات محسوب شده و حتی در آینده نیز پژوهشگران نخواهند توانست به راحتي از كنار آنها بگذرند.
وي تاکید کرد: دنیای ادبی ذيحق را می‌توان در چهار بند ادبیات محلی و دنیای فولکلور، دنیای شعر و آمال و آرزوها، تحقیقات ادبي و رمان و نگرش رئال گونه طبقه‌بندي کرد.
اين نويسنده و منتقد ادبي، معرفی ادبیات شفاهی آذربایجان توسط عليرضا ذیحق را قابل توجه دانسته و تاكيد كرد: در جای جای آثار ذيحق حتي در آثاري كه به زبان فارسي نوشته شده‌اند، دلبستگی به ادبیات شفاهی آذربایجان را می‌توان مشاهده کرد.
این سخنران در ادامه با اشاره به هنر ذيحق در به کار گيري عنصر احساس و آرزو اظهار کرد: احساس و اندیشه قوی در مجموعه داستان‌های (یئر گوی عشق- زمین و آسمان عشق) ما را به تفکری عمیق در این ادبیات وا مي‌دارد. در این مجموعه می‌توان عناصري مانند حرکت، زندگی، هیجان و عشق بی‌بدیل را به وضوح ديد كه همگي از ويژگي‌هاي ادبیات مشرق زمين محسوب مي‌شوند.
اقباليان با اشاره به رمان «عروس نخجوان» یادآور شد: با اين‌كه در تنظيم اين رمان به زبان فارسي از ظرافت‌هاي هنري بسياري بهره گرفته شده است با اين حال به نظر مي‌رسد، برخي ديالوگ‌ها نياز به بازنگري دارند تا از حالت مصنوعي خارج شده و از واقع‌نمايي لازم برخوردار باشند.
در ادامه جلسه، عليرضا ذيحق با اشاره به اين‌كه براي يك نويسنده بزرگترين قدرداني اين است كه آثارش مورد مطالعه و مداقه قرار گيرد، افزود: از آنجا كه آفرينش‌هاي ادبي بر خلاف تحقيقات ادبي در لحظه متولد مي‌شوند، ترجيح مي‌دهم بعد از خلق يك اثر، ويراستاري چنداني در آن انجام ندهم تا كيفيت لحظه خلق اثر از بين نرود. البته اين احتمال وجود دارد اشكالاتي از آن نمونه‌هايي كه آقاي اقباليان اشاره داشتند، پديد آيد.
وي ضمن استقبال از برگزاري چنين جلساتي اظهار اميدواري كرد تكليف ديگر آثارش كه از سال‌ها پيش با وجود اعمال اصلاحات مورد نظر مسئولان در انتظار اخذ مجوز به سر مي‌برند، هر چه سريع‌تر مشخص شود.
عليرضا ذيحق مؤلف بيش از پنجاه عنوان كتاب به زبان‌هاي فارسي و تركي آذري در حوزه‌هاي گوناگون ادبي بوده و سردبيري نشرياتي چون «ده‌ده قورقود» (1359-1361)، «اَورين خوي» (1381- 1382)، «انديشه فرهنگي» (1388- 1389) و ماهنامه اينترنتي «مارال» (1387-1390) را نيز در كارنامه فرهنگي‌اش دارد.
یکشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۴:۳۷
ذیحق در نشست نقد و بررسی آثار خود گفت: از آنجا كه آفرينش‌هاي ادبي بر خلاف تحقيقات ادبي در لحظه متولد مي‌شوند، ترجيح مي‌دهم بعد از خلق يك اثر، ويراستاري چنداني در آن انجام ندهم تا كيفيت لحظه خلق اثر از بين نرود.
نظر شما