به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اولين بخش كتاب «داستان دوستان»، به مقدمهاي از مولف اختصاص دارد و گوهرين در اين مقدمه به تاريخچه كوتاهي درباره ادبيات غرب و شرق پرداخته و اهميت و روند شكلگيري داستان مينيمال را همراه با اقبال بزرگان ادبيات كلاسيك فارسي به مينيمالنويسي و پيشينه اين ژانر در ادبيات فارسي كاويده است.
در بخشي از اين متن آمده: «سوال اين است كه مينيماليسم در ادبيات مغرب زمين تا چه حد جدي تلقي ميشود و آيا به راستي اين سبك داراي خصوصياتي قابل اعتناست و يك ژانر ادبي محسوب ميشود ...
در اين نكته ترديدي نيست كه ادبيات آمريكا، در مقايسه با ادبيات مشرق زمين و نمايندگان آن يعني فرهنگ ايران، چين هند و ژاپن، ادبياتي بسيار جوان است و به همين دليل ادبيات تازه نفس آن در طول حيات خود تجربياتي را از سر خواهد گذراند كه پيش از اين ادبيات شرق آزموده است. مقوله مينيماليسم يكي از اين تجربيات است كه به اقتضاي روزگار مدرن و تسلط تكنولوژي و سرعت بر زندگي انسان امروز، درمباحث هنري غرب مطرح شده است. يك نگاه به گذشته ادبيات كلاسيك ايران نشان ميدهد كه روزگاران گذشته به دليل ساختار اجتماعي و شيوه زندگي مردم، داستانهاي بلند قديمي همچون دارابنامه و سمك عيار و در شعر منظومههاي سترگي همانند شاهنامه فردوسي و يا داستانهاي نظامي در خمسه و امثالهم كاربرد داشتهاند ... اما در كنار همين آثار حجيم، بودهاند نويسندگان و شاعراني كه ضرورت كوتاهنويسي و ايجاز را كشف كرده و بر اين سبك پاي فشردهاند.»
گوهرين در گفتوگو با «ايبنا» درباره اين كتاب و علت نگارش آن گفت: تفاوت نسخههايي كه در گزينش اين كتاب به آنها استناد داشتهام با ساير نسخهها در اين است كه نسخه صحيحتر و ويرايششدهتر در اين انتخابها به كار رفتهاند.
وي درباره علتهاي نگارش اين كتاب نيز توضيح داد: من پيش از اين در مطبوعات چند سال گذشته، مقالاتي درباره داستان مينيمال و كوتاه نوشتهام؛ ضمن آنكه در يك سمينار در دانشگاه تهران نيز مقالهاي با نام «آينده رمان» ارايه دادم و اين مقالات، نقطه آغاز اين كار به شمار ميآيد. ميخواستم ثابت كنم كه سابقه فرهنگي چين، ژاپن و هند و ايران در گونههايي از هنر و ادبيات به ادبيات مينيمال گرايش داشتهاند.
اين شاعر افزود: زماني بود كه احساس كردم ادبيات شرق به دليل عمر طولانياش مينيمال را از سر گذرانده و اين ضرورت را در قرنهاي گذشته احساس كرده است و طبيعي است كه من ايران را مبناي اين گروه از تحقيقاتم قرار دادم.
گوهرين درباره علت انتخاب نام كتاب نيز گفت: ارجاع کلمه «دوستاني در نام اين كتاب، «اولياءالله» است. دريافتم كه اغلب در آثار مربوط به عرفا داستانهايي به اين زيبايي وجود دارد؛ ضمن آنكه خواستم فرمت كتاب نيز به لحاظ حجم، مينيمال باشد تا خواننده عمق اين نشانه را احساس كند.
اين نويسنده همچنين با اشاره به برخي ويژگيهاي داستاننويسي در ادبيات كلاسيك فارسي تصريح كرد: در گذشته حتي تكنيكي كه در نگارش داستانهاي بلند به كار ميرفت، خستهكننده نبود و در نگارش اين آثار شگردهايي به كار ميرفت كه سبب كسالت و خستگی نميشد.
وي اضافه كرد: عقيده شخصي من اين است كه آينده ادبيات به سمت مينيمال ميرود. اين را از كاربرد متنهاي مختلف در قالب پيامك و ايميل كه با كوتاهترين جملههاست، ميتوان دريافت؛ ضمن آنكه غرب به اين مرحله دست يافته و ما هنوز به آن تسلط ماشينيزم دچار نشدهايم كه حتي شعر و ادبيات را نيز با جملات كوتاه درك كنيم. اين اتفاق در عرصههاي مختلف هنر نيز در حال رخ دادن است.
يكي از مينيمالهاي اين كتاب كه برگرفته از «رساله قشيريه» است، در ذيل آمده:
«رهباني را ديدند. گفتند او را «تو راهبي؟»
گفت:«نه، من سگ بانم. اين نفس من سگي است كه فرا مردمان همي افتد. از ميان ايشان بيرون آوردمش تا از وي سلامت يابند.»
«داستان دوستان» نوشته كاوه گوهرين، به شمارگان 1650 نسخه از سوي انتشارات ققنوس راهي بازار كتاب شد. اين كتاب 96 صفحهاي با قيمت 2000 تومان ارايه ميشود.
پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۸۹ - ۱۰:۰۱
نظر شما