به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ زهره کردلو: نمایشنامه «خان ننه» نوشته بهرام صادقی مزیدی
توسط انتشارت سوره مهر، در 68 صفحه با قطع رقعی سال 99 برای اولین بار به چاپ رسیده است. طراح جلد و تصویرگرا این نمایشنامه  سجاد پاهنگ دار بوده است.

در خلاصه این نمایشنامه آمده است: صدای ساز و نقاره بلند می‌شود. ترلان وارد می‌شود. چشمش به جهانپور می‌خورد و می‌ایستد. جمال آرام گوشه‌ای می‌نشیند. صنم به سوی او می‌رود. قدرت خان ننه را خلع لباس و با خفت و خواری وارد صحنه می‌کند. نور صحنه آرام آرام گرفته می‌شود.

گروه تئاتری کبکاب با بازیگرانی که اولین تجربه‌ بازیگری‌شان را داشتند برای اولین بار تئاتری به نام «خان ننه» را در شهر کنارتخته‌ استان فارس اجرا کرده‌اند. بنابراین سعی شده است از فرم، مضمون و بیانی ساده و همه‌فهم استفاده شود. درونمایه‌ اصلی نمایش «خان ننه» شورش تفنگداران جوان یک طایفه عشایری بر علیه خان است. 

 در نمایش «خان ننه» عده‌ای جوان و از جمله جهانپور به دلایل مختلفی از رفتن به سربازی رفتن ممانعت می‌ورزند. چون جوان‌های دیگری هم به سربازی رفته‌اند و دیگر هرگز برنگشته‌اند. در این زمینه‌ی رئال نمایشی که همه چیز بیان می‌شود چرا هچ گاه دلیل برنگشتن سربازها از سربازی گفته نمی‌شود؟ این ابهام مخِّل اولین و مهم‌ترین آسیب نمایشنامه می‌شود.

 نمایش «خان ننه» قابلیت ارتقا دارد و می‌تواند در اجرا از مخمصه‌ها نجات پیدا کند.

 استفاده از لهجه، نشان دادن تَرکه‌بازی (نوعی بازی و رقص مردان با چوب)، لباس‌های محلی، چادر عشایری در صحنه‌ی نمایش و عناصر محلی دیگر، زیست مردم را نمایش می‌دهد و به جز فضاسازی، مستقیم و غیرمستقیم در هماهنگ کردن عناصر نمایشی و ایجاد ساختی محکم به نمایش کمک می‌کند. با این حال چون نمایش در حال تقلا برای پوشاندن ضعف‌های لایه‌های درونی‌اش است وقتی گسترش پیدا می‌کند، درگیر مخمصه‌های معنایی‌اش است و همچنین به نظر می‌رسد بیش از حد طولانی شده است. آنچه به کمک نمایش می‌آید عناصری اجرایی است که ضعف تحلیل اجتماعی را می‌پوشاند. نمایش، صمیمی است و ظاهری زیبا دارد و می‌تواند و باید خودش را از  ضعف درونی نیز نجات بدهد.