به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (یبنا)، شعرهای این دفتر، مجموعه‌ای از سروده‌های فرزاد کریمی در یک سال گذشته است که همچون آثار پیشین این شاعر، اسطوره در آن‌ها نقشی بنیادین دارد.

استفاده از اسطوره در قامتی امروزین، به‌کارگیری نوعی طنز پنهان در برخورد با اسطوره‌ها، بنای تصویرهای شعری بر سلسله‌ای از کهن‌الگوها و در فرمی از زبان روزمره اما در قالب زبان معیار و بدون شکستگی، ویژگی‌های این دفتر شعری است.
 
این مجموعه را می‌توان ادامه‌ منطقی سه مجموعه‌ پیشین دانست با تحولاتی در زبان شعری، تصویرپردازی‌ها و همان مضامینی که دغدغه‌ همیشگی شاعر بوده است.

این مضامین معمولا از جزئی‌ترین حالات عاطفی تا سهمگین‌ترین رویدادهای سیاسی و کنش‌های اجتماعی را در هم آمیخته است. از کریمی پیش از این دو مجموعه‌شعر در قالب کتاب منتشر شده است: «فعلا بدون نام» (مروارید، ۱۳۹۴) و «با عاطفه‌های قرن مفرغ»، (ثالث، ۱۳۹۹).

همچنین مجموعه‌ای از شعرهای این شاعر در قالب شنیداری، با عنوان «اقلیما»، در سال ۱۳۹۸ با خوانش استاد صدرالدین شجره در مؤسسه‌ مشکات انشار یافته است. دو اثر پژوهشی نیز پیش‌تر از وی منتشر شده است: «روایتی تازه بر لوح کهن: تحلیل روایت در شعر نو ایران» (قطره، ۱۳۹۲) و «تحلیل سوژه در ادبیات داستانی پسامدرن ایران» (روزنه، ۱۳۹۷).