مردی که «دیوانه، بد و خطرناک» شناخته می‌شد، از چهره‌های سرشناس زمان خود که به یک اندازه مورد عشق و نفرت بود، تنها ۱۰۰ روز را در سرزمینی گذراند که به بانگ بلند، قهرمان آزادی‌اش شد.
دولت موقت این کشور ساعاتی پس از انتشار خبر مرگ لرد بایرون اعلام کرد: «بدون شک تمام یونان از مرگ این مرد پرآوازه متاسف است؛ اما بیش از همه مسولونگی سوگوار است؛ جایی که سخاوت او آشکارا به نمایش گذاشته شده است.»
در حالی که یونان دویستمین سالگرد جنگ استقلال خود را جشن می‌گیرد، چک کشف‌شده در بایگانی دولتی این کشور پرده از سخاوت افسانه‌ای این شاعر برمی‌دارد و تعهد فراموش‌ناشدنی او به ایجاد یونان را اثبات می‌کند.
در این چک بایرون قید کرده که چهارهزار پوند -تقریبا معادل ۳۳۲هزار پوند امروز- به جیووانی اورلاندو، نماینده دولت موقت پرداخت شود که با نگرانی از روند جنگ از همتای انگلیسی‌اش درخواست بودجه کرده بود.
این پول برای تامین نیازهای اضطراری، به‌ویژه تامین مالی یک ناوگان برای دفاع از مسولونگی در محاصره آلبانیایی‌ها بود. هر دو طرف توافق کردند که وام بسیار بزرگ‌تری که قرار بود از لندن دریافت شود، بازپرداخت خواهد شد.
دکتر کریستین کنیون جونز که بسیاری از نسخه‌های خطی این شاعر را در زمینه همکاری با یک مطالعه جدید در مورد پرتره‌های بایرون مطالعه کرده می‌گوید: «بایرون به خاطر شهرتش بسیار مورد جعل قرار گرفت؛ اما به نظر می‌رسد که این امضا حقیقی باشد. دست‌نوشته‌های بایرون مثل شخصیت او سریع و آزاد بود. درنتیجه تضاد بین دست‌نوشته دقیق کارمند و امضای سریع بایرون پای آن کاملا مشهود است.» او گفت اینکه این سند این همه سال در بایگانی مورد توجه قرار نگرفت، بسیار عجیب است.
بایرون در کِفالونیا، بخشی از جزایر ایونی که توسط انگلیس اداره می‌شد با وام موافقت کرد؛ جایی که این شاعر و گروه همسفرانش در راه یونان در آن توقف کرده بودند. این چک که به صورت دلار نقره‌ای اسپانیایی گرفته شده بود متعاقبا در مالت نقد و سپس برای تامین بودجه کشتی‌های جنگی استفاده شد.
پیِترو گامبا، کُنت ایتالیایی که در این سفر همراه بایرون و شاهد مبادله در کفالونیا در نوامبر ۱۸۲۳ بود، نوشت: «این تقاضا از طرف نهاد قانون‌گذار صورت گرفت.»
این شاعر خیلی زود سرنوشت خود را با سرنوشت الکساندروس ماوروکورداتوس، سیاستمدار جهان‌دیده که اولین رهبر یونان مستقل در ۱۸۲۲ بود، پیوند زد.
از همان ابتدا بایرون از شهرت خود برای بین‌المللی‌کردن مبارزه یونانیان برای استقلال استفاده کرد و تبدیل به منبع الهام جنبش روشنفکری فیلهلن (یونان‌دوستی) در اروپا -درون و بیرون میدان جنگ- شد. نقش او به عنوان عامل مدرن‌ساز و پذیرنده ارزش‌های روشنگری در تعیین روند قیامی که در غیر این صورت گرفتار دسیسه‌های جناحی و بروز جنگ داخلی می‌شد، تعیین‌کننده بود.
رودریک بیتون، استاد برجسته مطالعات یونان مدرن در کالج کینگ لندن می‌گوید: «بایرون به تبدیل انقلاب به آنچه سرانجام شد کمک کرد و چیزی را ساخت که در آن زمان یک کشور مدرن و پیشرو بود. یونان از دیگر نمونه‌های سایر بخش‌های امپراطوری عثمانی که اسماً مستقل شده بودند، پیروی نکرد؛ اما توسط جنگ‌سالاران محلی اداره می‌شد.»
اما تمایل بایرون به سهیم‌شدن در روند استقلال یونان با چنان بخش بزرگی از ثروت شخصی‌اش نیز اثری فوری داشت که بیتون معتقد است به تغییر روند وقایع کمک کرده است. او می‌گوید: «هیچ مورخ جنگی به این واقعیت توجه نکرده اما سربازان آلبانیایی عثمانی که در حال محاصره مسولونگی بودند، با شنیدن خبر کمک مالی بایرون ناگهان ناپدید شدند.»
مرگ این شاعر در اوایل انقلاب او را به‌طور ناگسستنی با یونان پیوند داده است. او در سرزمین غریب و در میان غریبه‌ها از دنیا رفت؛ اما بیش از هرجایی دوست داشته شد و صادقانه‌تر برایش گریستند.
نظر شما