وی ادامه داد: «گودال» در شکل، نسبت به «چنین نیست» به همان میزان تغییر کرده که یک شاعر ممکن است در طول شش سال در اندیشه و رویکردش نسبت به ادبیات تغییر کند. تجربیات و دریافت‌های تازه من در این کتاب اثرگذار بوده است، با این‌حال می‌توان آن را ادامه متفاوت جریان تجربی شعر من دانست.
این شاعر و عکاس با اشاره به اهمیت تجربه در هنر گفت: همواره از کلمه تجربه استفاده کرده‌ام، اما آن را یک نحله یا ژانر نمی‌دانم. پس از «چنین نیست» چنین برداشت‌های اشتباهی از کلمه‌ای که به کار بردم شد و بیشتر آن را به‌کار بردند. این‌را می‌توان در تاریخ انتشار آن سال، یعنی 1394 و رویدادهای سال‌های پس از آن مشاهده کرده، اما من واقعاً منظورم خود تجربه بود.
وی افزود: چیزی که نه تنها یک شاعر، بلکه یک ویراستار، فیلم‌ساز یا کارشناس داوری فوتبال نیز می‌تواند از آن استفاده کند؛ چراکه دوران رخدادهایی نظیر نیما یوشیج پایان یافته است، و هر کار تازه‌ای دیگر یک رخداد نیست؛ اما می‌تواند یک تجربه باشد. از این‌روست که معتقدم «گودال»، ژانر نیست، بلکه باز تجربه دیگر من است.
میثم خالدیان در توضیح دلایل فاصله بین مجموعه جدید و قدیمش اظهار کرد: می‌شد این‌قدر فاصله میان چاپ این دو مجموعه من نباشد؛ اما شعر همچون زندگی غیرقابل‌پیش‌بینی و شگفت‌انگیز است. به‌عنوان یک نویسنده و شاعر متوجه هستم که این‌روزها تصمیم‌گرفتن برای چاپ اثر چه کار دشوار و عجیبی است؛ اما کسی که می‌نویسد جز ارائه اثر چه راهی دارد.
وی در پایان گفت: همچنان، هیچ‌کدام از پلتفرم‌های مجازی، فایل‌های پی‌دی‌اف، صوتی یا تصویری کار کتاب را نمی‌کنند. گرفتن کتاب در دست‌ها، نوستالژی نیست، ضرورت است. امیدوارم سهم کوچکی در این میان داشته باشم و همچنان انگیزه‌هایم را برای سال‌های بعد و کارهای بعد حفظ کنم. همچنین این آرزو را برای تمام کسانی که زندگی‌شان را برای هنر و ادبیات گذاشته‌اند، دارم.
نظر شما