در ابتدای این نشست خسرو بنایی، شاعر و مؤلف آثاری چون «رنسانس میان‌سالی» و «ورم کردن روز در خونابه» ضمن یادآوری قصه رمان «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» و چیدمان لحظات آن از ابتدا تا انتها، به وجود راوی‌های مختلف در کتاب اشاره کرد و گفت: آگاهی از واقعه کودتای 28 مرداد به ارتباط با اثر کمک می‌کند؛ هرچند بدون آگاهی هم می‌توان با رمان ارتباط برقرار کرد.
بنایی به رفت‌وآمدی بین تخیل و تاریخ در این رمان اشاره کرد و افزود: اثر قصه‌گوست و خط روایی مشخصی دارد و از پرگویی پرهیز کرده است.
سپس کیومرث سلیمانیان مقدم از هنرمندان نام‌آشنا در عرصه سینما و ادبیات استان گلستان، در سخنانی ضمن اشاره به دوراوی بودن اثر، رمان را به‌شدت تصویری و تصویرگرا دانست و گفت: در این اثر برخلاف خیلی از آثار ایرانی و خارجی که می‌شناسیم، داستان خیلی سریع تکلیف راوی با مخاطبش را معلوم می‌کند.
در ادامه ارسطو میرانی مدرس دانشگاه و منتقد ادبی از منظر روان‌شناسی به کتاب نگاه کرد و گفت: شخصیت اصلی داستان به واسطه اتفاقی که برایش افتاده، دچار روان‌پریشی شده است؛ اما در اثر، گفتار وی، آن پریشانی ذهن را نشان نمی‌دهد و انتظار می‌رفت زبانش از هم پاشیده و شکسته‌تر باشد؛ من گمان می‌کنم مؤلف مراعات حال مخاطب را در حین خوانش کرده است.
نیما صفار، داستان‌نویس هم در سخنان خود به جذاب بودن عنوان رمان آقای رحیمیان اشاره کرد و گفت: وقتی کتاب را می‌خوانیم، انگار نویسنده هر چه خلاقیت داشته، فقط گذاشته روی عنوان، و اثر فاقد جذابیت لازم است. این کتاب، از آن دست آثاری بود که وقتی خواندنش را به پایان بردم، سعی کردم فراموشش کنم.
صفار ادامه داد: اگر این اشاره‌های تاریخی در اثر نبود، شاید رمان قوی‌تر می‌شد. ما در اثر با اشارات باسمه‌ای با شخصیت مصدق روبه‌رو در حد سریال‌های تلویزیونی روبرو می‌شویم.
علیرضا ابن‌قاسم نویسنده و شاعر گلستانی نیز در سخنانی گفت: به باور من همان چند صفحه اول رمان که در شهربانی می‌گذرد و جنازه از سردخانه تحویل گرفته می‌شود، جذاب است و شروع زیبایی دارد حتی آیرونی هم دارد و مؤلف می‌توانست از این زاویه قصه را پیش ببرد.
سپس سارا سعیدی دانش‌آموخته ادبیات و داستان‌نویس گلستانی در بیانی گفت: علی‌رغم اسم جذابی که رمان دارد، اثر بر اساس یک ایده شکل می‌گیرد و با همان ایده هم تمام می‌شود و «پیرامونی» در اثر دیده نمی‌شود.
وی تصریح کرد: در این اثر، مردمی، محله‌ای، اتفاقی، جعلی و جریان سیال ذهنی وجود ندارد و معتقدم این بی‌پیرامونی کاملاً مشهود است درحالی‌که می‌توانست از شخصیت مصدق بهتر استفاده کند.
مسرور وکیلی، نویسنده و فعال در حوزه کودکان و نوجوانان، هم در ادامه اظهار کرد: اثر شروع خوبی دارد اما به نظر من مصدق در این کتاب در حد اطلاعاتی که ما از شیرفروش محله‌مان داریم، ارائه شده است!
وکیلی ادامه داد: من این کتاب را به تماشای یک دومینو توصیف می‌کنم؛ اتفاقات قدکوتاه، کوچک و بی‌اهمیت که کنار هم تشکیل یک روایت را می‌دهند و مدام به هم می‌خورند و چشم‌نوازند اما یک دومینوی بی‌سرانجام است که درنهایت می‌توان گفت اثر خوش‌خوان است هرچند برای شخص بنده جذاب نبود.
یادآوری می‌شود، داستان کتاب «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» با نگاهی تخیلی در مورد دکتر محسن نون، حقوق‌دان و یکی از بستگان نزدیک دکتر مصدق است که سهم بسزایی در رسیدن او به منصب نخست‌وزیری ایفا کرده و از این بابت چهره‌ای محبوب در نزد همگان است. در جریان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دکتر نون دستگیر می‌شود و تحت شکنجه‌های سختی قرار می‌گیرد ولی حاضر به پشت کردن به دکتر مصدق و مصاحبه علیه او نمی‌شود و در ادامه دکتر نون بین دوراهی بزرگی قرار می‌گیرد و مجبور است تا آخر عمر با عواقب تصمیمش دست و پنجه نرم کند.
نظر شما