مهدی فيض؛ معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان كرد: قرار بوده است كه دانش آموزان علاوه بر كسب دانش؛ خلاق، متفكر و كتاب‌خوان باشند؛ مهارت‌های زندگی را آموخته باشند و تعامل با ديگران و انجام كارگروهی را بلد باشند، در حالی كه ما زندگی بچه‌ها را با شن و ماسه پر كرده‌ايم و جايی برای چيزهای مهم‌تر باقی نگذاشته‌ايم.

وی افزود: وقتي ما ذهن دانش‌آموزان‌مان را با فرمول‌های فيزيک و شيمی پركرده‌ايم، ديگر جايی برای مطالعه و كتابخوانی باقی نمی‌گذاريم.
 
معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش، با تاكيد بر اين كه برای ارتقای جايگاه معلم بايد به يک جريان فرهنگی دامن زد،‌ خاطر نشان كرد: دانشگاه فرهنگيان برای تربيت نيروی متخصص مورد نياز آموزش و پرورش ايجاد شده است، لذا تعريف رشته‌های ارائه شده در دانشگاه فرهنگيان نبايد تابع سياست‌های وزارت علوم باشد.
 
وی برپايی جشنواره كتاب‌های آموزشی- تربيتی رشد را دارای اثرات مثبت عنوان كرد و گفت: اعتقادم اين است كه برای آنكه چرخ‌دنده‌های جشنواره روان‌تر و بهتر حركت كند،‌ بايد آن پشتوانه‌‌های ساختاری زير ساخت‌های تعاملاتی مناسب را ايجاد كنيم و براي اين كار بهتر است ما در برنامه‌ريزی‌های سازمان حضور داشته باشيم.
 
به گفته فیض عمل كردن به مصوبه 828 شورای عالی آموزش و پرورش مبنی بر اين كه هر منبع آموزشی برای ورود به مدرسه بايد مجوز سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی را بگيرد نيازمند هم‌ فكری و هماهنگی بيشتر است، وی در این‌باره متذكر شد:  نبايد به ديگران به چشم رقيب نگاه كنيم. بايد روی يک مجموعه اهداف تربيتی به توافق و اجماع برسيم و اين موضوع هم بايد در جايی فراتر  از ما و سازمان پژوهش باشد تا زمانی كه اهداف تربيتی مشترك جايی مصوب نشود، اين مصوبه قابل اجرا نخواهد شد.
 
معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به تفاهم با وزارت ارشاد در مورد تجهيز كتابخانه مدارس افزود: قرار شده است امسال هم مبلغ يک ميليارد و پانصد ميليون تومان صرف خريد كتاب و تجهيز كتابخانه‌های مدارس مناطق مرزی و محروم شود. همچنين برای تجهيز كتابخانه‌های درون كلاسی، با معاونت‌های آموزش متوسطه و ابتدايی تعاملاتی برقرار كرده‌ايم و قرار شده آن‌ها اسامی و تركيب اين كتاب‌ها را پيشنهاد بدهند.
 
 وی در پايان با بيان اينكه فضای امروز، بچه ها را صرفاً به سوی كتاب‌های درسی می‌برد يادآور شد: در دهه‌های گذشته معلمان ما خودشان به شدت كتاب می‌خوانندند و پر بودند. معلمي كه از نظر علمی و پژوهشی در سطح بالایی باشد می‌تواند دانش‌آموز را به خواندن تشنه كند؛ همچنین مشكل ديگر تنگ نظری‌های فرهنگی است كه مشكلات بسياری ايجاد كرده است. ما به جای اينكه ميدان بروز انديشه‌های متفاوت را وسيع تر كنيم، ‌آن را تنگ تر می‌كنيم و حواسمان نيست كه اين پالايش‌ها چه بلايی بر سر فرهنگ و انديشه می‌آورد. ‌