بهمن در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: در ایران قشر کتابخوان هنگامی سراغ اینترنت می‌رود که یا به اصطلاح حال ندارد کتاب بخرد یا آن کتابی که می‌خواهد از طریق اینترنت بخواند ارزش خواندنش را دارد.
 
وی افزود: در برخی موارد نیز کتاب نایاب است و مجوز ندارد و قانونی نیست. به طور مثال در اینترنت سراغ کتاب «کلنل» می‌روند که در ایران مجوز نگرفته است یا به دنبال کتاب‌هایی هستند که در افغانستان چاپ شده است.
 
نویسنده کتاب «جنگی که بود» اضافه کرد: ما در مورد کتاب‌های دیجیتال هم در ایران مانند هر چیز دیگر از آن به طور غیر قانونی استفاده می‌کنیم. حتی در مواردی که  به شکل سامان‌مند هم از آن بهره‌مند هستیم سعی داریم تا به شکل غیر قانونی  از آن استفاده کنیم. مطالعه در اینترنت هم همین‌طور است. در ایران اینترنت میان مردم و دولت تقسیم شده و کاربری از آن با کشورهای توسعه یافته فرق دارد.
 
این داستان‌نویس ادامه داد: اگر بخواهیم خودمان را با کشورهای عقب‌مانده مقایسه کنیم چه بسا وضع آن‌ها بدتر است اما در کشورهای توسعه یافته حتی وقتی در فیس‌بوک عکسی می‌گذارند نام عکاس را پای عکس می‌نویسند. اگر یک قطعه شعر بنویسند نام آن شاعر را می‌آورند اما در ایران مالکیت فکری اهمیتی ندارد. یعنی همان‌طور که برای آدم‌ها مهم است که به طور مثال در شمال ویلا دارند، مالکیت فکری اهمیت ندارد. در واقع ایرانی‌ها تعهدی نسبت به اثر هنری ندارند.
 
کاوه بهمن از نویسندگان فعال عرصه ادبیات دفاع مقدس است. نخستین اثر وی با عنوان «بازی آن روزها» در سال 1370 منتشر شد. از دیگر کتاب‌های او می‌توان به رمان «جنگی که بود»، «خروس در استوانه سیمانی»، «رمان نو در غیاب انسان» و ترجمه «جشن‌واره بی‌گناهان مقدس»(اشعاری از: هرولد ینتر، هیو کوک، دیوید رابرتز و ...) اشاره کرد.
 
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب ایران:
گفت‌وگو با مفتون امینی را اینجا بخوانید