خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- شاعر در این مجموعه تلاش کرده که دو بحث فرم و محتوا را در قالب نوعی ذوق ورزی در پهنه شعر سپید دنبال کند. متفاوت بودن این مجموعه شعر نسبت به کارهای دیگر موجود در بازار کتاب این است که شاعر در درجه نخست، قالبی مشخص برای هرکدام از شعرها طراحی کرده و سپس اندیشه خود را در همین قالب بیان کرده است.

طراحی قالب مشخص به این معناست که شاعر برای هرکدام از شعرها بستری فراهم کرده که نه فرم بتواند از محتوا پیشی بگیرد ونه محتوا مجال آن را داشته باشد که ذهنیت شاعر را در استفاده از تکنیک‌های روز در شعر معاصر عقب نگهدارد.

اگر در مساله سرودن شعر به بحث‌هایی مانند «شعر جوششی» و «شعر کوششی» اعتقاد داشته باشیم، باید گفت که شاعر در این مجموعه، هردو وجه را برای پیشبرد اهداف خود مورد استفاده قرار داده‌است.
 
اولین ضربه ای که این مجموعه شعرمتحمل می‌شود، از ناحیه طراحی نامناسب جلد است، نوعی طراحی شتاب‌زده که فقط به رویه ظاهری کتاب توجه کرده و عمق شعرها را درنیافته است. گرچه نمی‌توان مجموعه «مرثیه برای یک موش تنها یا روزگارهای اضافه» را به عنوان مجموعه‌ای کاملاً بی عیب و نقص به رسمیت شناخت اما این را باید گفت که شاعر در این وانفسای وضعیت، عمده تلاش خود را کرده تا فاصله عمیق بین شعر و خواننده گریزان از این موضوع را کم کند.

قانون شاعری است که درجه نخست این مساله مهم را دریافته که آب گل‌آلود شعر امروز به نوعی پالودگی و شفافیت مجدد محتاج است و به همین دلیل، حتی در نامگذاری کتاب خود سعی کرده که نگاه خواننده‌اش را لااقل به سمت عنوان یک کتاب هدایت کند.

سادگی برخی شعرها در کنار فرمی قابل قبول نشان می‌دهد که شاعر از شناخت چارچوب‌های شعری به اندازه لازم برخوردار است. او تلاش نمی‌کند که فراتر از عمق دیدگاه خود شعری بسراید و اظهار نظری نمی‌کند که از سیطره شناختش فراتر برود: «مثل بزکوهی از ندیدن ماه توی آب تعجب کرده‌ام/ فکرمی‌کنم به جایش چاقو سطح آب را می‌برد/ فکر می‌کنم با تمام سکه‌ها چاقو می‌خرند/ و برق‌هایش را توی یک جعبه می‌گذارند/ صدا با تف توی گلو خشک شده/ مردی می‌گذرد و چاقو تیز می‌کند مردی که می‌گذرد/ من از ترس ترسیده‌ام و نذر می‌کنم نترسم/ سعی می‌کنم به جریان یک موج کوچک روی سنگ‌ها خیره شوم/ و باور کنم که یک چوب خشک نمی‌شوم/ اما مردی می‌گذرد و چاقو تیز می‌کند/ من دلم می‌خواست بعداً یک بز کوهی باشم».

شاعر در بسیاری از شعرهای این مجموعه موفق به ساخت شمایلی کلی شده که تشخصی ویژه به سروده‌هایش بخشیده‌اند، یعنی این که هر شعر با یکبار خوانده شدن به عنوان تصویری خوب تا لحظاتی در ذهن خواننده باقی می‌ماند که باید گفت رسیدن به چنین نگاهی در شعر، نیازمند مراقبت‌های فراوان است. آنچه خواننده در این شعرها حس می‌کند، بروز نوعی احساس از زاویه شاعری است که هنوز دغدغه‌های زندگی همنوعانش را یدک می‌کشد و متمایل به سمت و سویی از نگاه مردمی است.

مجموعه شعر «مرثیه برای یک موش تنها یا روزگارهای اضافه» با شمارگان هزار نسخه و پنج‌هزار و 500 تومان از سوی انتشارات بوتیمار عرضه شده است.