خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) حمیدزضا زاهدی، نویسنده و مترجم: نمایشگاه چاپ و صنایع وابسته در حالی در تهران برگزار می شود که چنین نمایشگاه‌هایی، معمولا با این هدف برگزار می شود که مشکلات صنعت را به مسوولان معرفی کند و از آنان قول هایی برای حل مشکلاتشان دریافت کنند. در این دوره هم چاپچی ها از معاون فرهنگی وعده هایی برای حل مشکلاتشان دریافت کرده اند. اما نکته مهم در این میان آن است که هرگونه برنامه ریزی برای توسعه امکانات بدون داشتن برنامه مشخصی برای توسعه فعالیت های چاپی ره به جایی نمی برد. بارها شاهد بوده ایم که برای توسعه صنعت به عناصر آن وام های کلان و امتیازات خاص داده شده است، اما به دلیل نبود برنامه هایی برای ایجاد بازار کار، در عمل این وام ها نه تنها نتوانسته اند مشکلات صنعت را حل کند، بلکه باتوجه به بهره ها و تراکم بدهی ها و انباشت آن ها خود به معضل جدیدی بدل شده است.
این که در فرهنگ غربی ها گفته می شود که به جای دادن ماهی به یک فرد گرسنه باید به او ماهیگیری آموخت، یکی از کلیدهای توسعه اقتصادهای غربی در کشورهای توسعه یافته است.
بارها در گزارش ها خوانده ایم که چاپخانه ها در شهرهای کوچک شرائطی بحرانی را پشت سر می گذارند. مشکل در نداشتن امکانات چاپی نیست، بلکه در این نهفته است که امکانات را متناسب با نیازها پیش نبرده ایم. چرا باید بر این نکته اصرار کنیم که در دورافتاده ترین مناطق کشور هم چاپخانه داشته باشیم در حالی که در آن منطقه اصولا نیازهای چاپی در اندازه ای نیست که پاسخگوی اقدامات توسعه ای باشد؟
انباشت بدهی هاو دیون و تعهدات معوقه صنایع مختلف و از جمله چاپ در شرائطی که کار در حد امکانات توسعه پیدا نکند، مارا به داخل مشکلات پیچیده تر هل می دهد. به جای آن که کورکورانه به تزریق امکانات بپردازیم، باید یک برنامه درازمدت توسعه ای تدوین کنیم که در آن، برنامه های درازمدت توسعه برمبنای نیازهای آتی دیده شود. طبیعی است که در یک شهر کوچک اگر انجام یک خدمت فلان مبلغ هزینه دربرداشته باشد و در جایی دورتر هزینه همان کار پایین تر باشد، عقل سلیم ما را به ارائه کار به مکان ارزانتر رهنمون کند.
آیا مشکل صنعت چاپ ما نبود یا کمبود امکانات است یا هرز رفتن منابع؟
عقل سلیم و یک حساب ساده ما را به گزینه دوم رهنمون می‌کند. ما به جای تزریق منابع بی حساب که باعث هدررفتن امکانات می شود باید به تدوین برنامه توسعه امکانات چاپ بپردازیم تا منابعمان هدر نرود. اتحادیه ها همواره راه حل را در تزریق منابع می بینند، اما منابع به خودی خود مشکلات را برطرف نمی کنند. ما از نظر منابع انسانی و منابع سخت افزاری با مشکل جدی روبه رو نیستیم. مشکل ما بازار کار است که تنها با اجرای یک برنامه مدون قابل حل است.
این حرف ممکن است باعث رنجش برخی دوستان شود، اما منطقی نیست اگر در یک شهر دورافتاده کشور باوجود ارزان بودن نهاده‌های تولید، هزینه های تولید بالاتر از مناطق دیگر تمام شود. این درست نیست که ما برای باقی ماندن برخی دوستان در این حرفه، نوعی ریزه خواری را به صنعت تحمیل کنیم. اکنون به جای پرداختن به نیازهای غیرواقعی باید منابعمان را درست مصرف کنیم که گرفتاری خود را تشدید نکنیم.
مشکلات منابع صنعت چاپ این نیست که پول به این صنعت تزریق نمی شود، واقعیت آن است که منابع ما درست مصرف شود و کار وجود داشته باشد.