به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) و به نقل از خبرگزاری فرانسه، بخشی از نامه‌های منتشر نشده اوکتاویو پاز، شاعر و نویسنده مکزیکی و برنده جایزه نوبل ادبیات،‌در حالی که دو روز به دهمین سالروز درگذشت وی باقی مانده است به حراج گذاشته می‌شود.

پاز این نامه‌ها را به دوست نویسنده خود، توماس سگوویا نوشته است. وی ۳۰ سال با این نویسنده اسپانیایی دوست بوده.

پاز در این نامه‌ها به مسائل مختلفی همچون جایزه نوبل ادبیات (که در سال ۱۹۹۰ آن را به دست آورد)، وقایع بین‌المللی و دوستان و آشنایان خود پرداخته و همچنین به برخی از نویسندگان و شاعران چون آندره برتون، اشاره کرده است.

اکثر این نامه‌ها بین سال‌هاي ۱۹۶۰ و ۱۹۶۸ نوشته شده‌اند. پاز در آن سالها به عنوان دیپلمات مکزیکی در هند خدمت می‌کرده است.

دیز کاندو،‌ ناشری که اقدام به برگزاری این حراجی کرده است اظهار داشته: این نامه‌ها که در غنی‌ترین دوران زندگی این نویسنده نوشته شده‌اند، گنجینه‌ای هستند که بخش‌های عجیب و نا آشنایی از زندگی شخصی پاز را آشکار می‌کنند.


اوکتاویو پاز در سال ۱۹۱۴ میلادی در مکزیکوسیتی چشم به جهان گشود و از ۱۷ سالگی به نویسندگی و سرودن شعر مشغول شد. پدر این نویسنده وکیل بود و پدر بزرگش، داستان‌نویسی سرشناس. در حقیقت پاز در جوانی ارزش‌های اجتماعی را از پدر و ادبیات را از پدر بزرگ خود آموخت و سرانجام شاعری را به جای وکالت برگزید.

این نویسنده در سال ۱۹۳۷ به والنسیا در اسپانیا سفر کرد تا در دومین کنگره جهانی نویسندگان ضد فاشیسم شرکت کند. در سال ۱۹۴۳ با استفاده از کمک هزینه بنیاد گوگنهایم به امریکا رفت.

وی در آنجا با شعر نوی امریکایی آشنا شد. پاز در این کشور بود که مطالعه دامنه دار و عمیق خود را درباره هویت مکزیک آغاز کرد که حاصل آن کتابی شد به نام «هزار توی تنهایی».

این نویسنده در سال ۱۹۶۲ به عنوان سفیر مکزیک در هند به این کشور اعزام شد. تاثیر تمدن هند را می‌توان در کتاب‌های متعددی که طی مدت اقامت خود در آنجا نوشته، به ویژه در کتاب «پرتوی از هند»،مشاهده کرد.

پاز در سال ۱۹۶۸ در اعتراض به سرکوب خونین تظاهرات آرام دانشجویان در مکزیک، از مقام خود کناره گیری کرد و از آن پس تا واپسین سالهای زندگی خود، به روزنامه نگاری پرداخت.

در سال ۱۹۸۰ دانشگاه هاروارد به "پاز" دکترای افتخاری اهدا کرد و در سال ۱۹۸۱ مهمترین جایزه ادبی اسپانیا یعنی جایزه سروانتس نصیب این نویسنده شد.

سرانجام در سال ۱۹۹۰ آکادمی ادبیات سوئد، جایزه نوبل ادبیات را به پاس نیم قرن تلاش در زمینه شعر و ادبیات به اوکتاویو پاز مکزیکي اهدا کرد.

وی هشت سال بعد در سال ۱۹۹۸ بر اثر بیماری سرطان درگذشت.