دوشنبه ۴ شهریور ۱۳۹۲ - ۰۸:۲۰
ویسی: فعال‌تر شدن فضای فرهنگی مهم‌ترین آرزوی من است

مجتبی ویسی، مترجم با بیان این‌که ممیزی در زمانه‌ای که افراد به راحتی می‌توانند به اطلاعات مختلف دست پیدا کنند، نوعی گول زدن خودمان است اظهار کرد: بهترین آرزویم برای آینده صنعت نشر کشور باز شدن فضای فرهنگی است.-

ویسی، مترجم، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بهترین آرزو برای روزهای پیش‌ روی صنعت نشر را باز شدن فضایی دانست که نویسندگان، مترجمان و شاعران در آن خود بی دغدغه به کار خود مشغول باشند و گفت: در سال‌های گذشته مشکلاتی بر سر راه اهالی فرهنگ وجود داشت. محدودیت‌ها انگیزه فعالیت را از افراد می‌گیرد از این رو امیدوارم در دوره جدید وضعیت بهتری را تجربه کنیم.

وی افزود: داشتن نگاه سلبی به آثار مولفان و مترجمان بسیار آزار دهنده است و از دولت جدید انتظار دارم راه را برای فعالیت بهتر این گروه باز کند. در این صورت انگیزه‌‌ها بیشتر می‌شود و چرخه نشر و اقتصاد آن بهتر خواهد چرخید.

ویسی که تاکنون چندین مجموعه داستان و شعر و همچنین رمان را از نویسندگان مختلف جهان به فارسی برگردانده است، گفت: اعتماد به فرهنگ و حوزه نشر می‌تواند پیشنهاد مناسبی برای شروع دوره‌ای جدید از حوزه فرهنگی باشد. در صورتی که مسوولان به اهالی قلم اعتماد کنند در نهایت این جامعه است که از فواید فعالیت‌های فرهنگی منتفع می‌شود و سطح فرهنگ جامعه بالاتر می‌رود.

وی معتقد است وجود ممیزی در حوزه نشر کتاب در سال‌هایی که  دسترسی به اطلاعات آزاد شده، تاثیری نخواهد داشت و می‌توان ممیزی را از فرایند نشر حذف کرد. ویسی با بیان این مطلب توضیح داد: در این زمانه که افراد می‌توانند اطلاعات مورد نظر خود را به راحتی کسب کنند و مطالب زیادی هستند که بدون نظارت در فضای مجازی منتشر می‌شوند، اعمال ممیزی در این حوزه نوعی گول زدن خودمان است.

مترجم کتاب «شاعری با یک پرنده آبی» اثر چارز بوكوفسكی ادامه داد: جامعه و اهالی فرهنگ و ادب ما پتانسیل این را دارند که فضای بازتری برای آن‌ها فراهم شود تا بتوانند به آثار فاخری و مفیدی دست پیدا کنند. 

وی از مشکلات مالی به عنوان یکی از چالش‌های نویسندگان و مترجمان یاد کرد و گفت: زندگی کردن در وضعیتی که تنها منبع درآمد اغلب مولفان و مترجمان انتشار کتاب‌هایشان است بسیار دشوار می‌شود. وقتی کتابی امکان انتشار نمی‌یابد زحمت چندین ماهه یک فرد از بین می‌رود و انگیزه فعالیت بیشتر را از دست می‌دهد.

از ویسی تاکنون آثاری چون «مرگ یك ناتورالیست»، اشعاری از شیموس هینی، «هنر غرق شدن» سروده بیلی كالینز، «شاعری با یک پرنده آبی» اثری از چارز بوكوفسكی، «ابداع مورل» نوشته آدولفو بیوئی كاسارس و «از دو كه حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم» اثر موراكامی ترجمه و منتشر شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط