ناظری به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: یکی از کارهای مهم استاد صفوت که در موسیقی ایرانی تاثیرگذار بود، درس‌هایی است که به صورت مکتوب و شفاهی از ایشان به جا مانده است و هم برای شاگردان و هم آیندگان بسیار موثر بوده و هست.

وی اضافه کرد: کاری که ایشان انجام دادند، حاصلش در نسل‌های بعد باعث شکوفایی موسیقی ایرانی بود و پویایی آن شده است.

داریوش طلایی، نوازنده سازهای ایرانی نیز درباره کارها و تاثیرات داریوش صفوت به «ایبنا» گفت: استاد صفوت پایه‌گذاری مرکز حفظ و اشاعه مرکز موسیقی بودند و از آن مرجع و همچنین تربیت نسل حاضر موسیقی تاثیر عمیقی بر پیشرفت کنونی موسیقی ایرانی برجا گذاشته‌اند.

داریوش پیرنیاکان،‌ نوازنده تار و سه تار نیز در گفت‌وگو با خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری کتاب عنوان کرد: صفوت، به‌ویژه در 50، 60 ساله اخیر بیشترین تاثیر را در موسیقی ایران به جا گذاشت. کتاب‌ها و ساخته‌های ایشان  گنجینه‌های موسیقی ایرانی است که پس از فوت ایشان برای ما و البته برای نسل‌های پس از ما به یادگار می‌ماند و دوستداران موسیقی می‌توانند از آن بهره ببرند.

وی در پایان گفت: بی‌شک می‌توان داریوش صفوت را در قرن اخیر، یکی از موثرترین استادان موسیقی عنوان کرد که همواره با تلاشی بی‌دریغ به نوشتن و آموختن پرداختند.

مراسم خاکسپاری این هنرمند فقید، جمعه، 30 فروردین، ساعت 9 صبح در قبرستان بی بی سکینه شهر کرج برگزار شد. همچنین مراسم یادبود او نیز شنبه 31 فروردین از ساعت 16 الی 17 و 30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار شد.

داریوش صفوت در سال 1307 در شیراز به دنیا آمد. وی در موسیقی سنتی ایرانی از شاگران حبیب سماعی و ابوالحسن خان صبا و همچنین یکی از بنیانگذاران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در سال 1347 بود.

صفوت از سال 1338 به تدریس در زمینه‌های نوازندگی سنتور و سه‌تار، ردیف موسیقی ایرانی، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنایی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام و بررسی رسالات کهن موسیقی ایران در هنرستان‌ها و دانشکده‌های موسیقی پرداخت.

این هنرمند همچنین در سال ۱۳۳۹ برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موسیقی‌شناسی سوربن به فرانسه رفت و در سال ۱۳۴۴ از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین‌الملل گرفت. او در سال ۱۳۸۵ موفق به دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» بالاترین نشان هنری کشور فرانسه شد.

از کتاب‌های منتشر شده صفوت می‌توان به «پژوهشی كوتاه درباره استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی»، «هشت گفتار درباره‌ی فلسفه موسیقی» و تصحیح کتاب «رساله در موسیقی»، تألیف و به خط علیبن محمد معمار، مشهور به بنایی، با همكاری تقی بینش اشاره کرد.

از این مدرس برجسته موسیقی چند كتاب نیز در فرانسه و آمریکا منتشر شده است که از میان آن‌ها می‌توان به «Les Traditions Musicales» با همكاری نِلی كارُن و «كتاب دوزبانه جنبه های عرفانی موسیقی اصیل ایرانی» اشاره کرد.