به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از آبزرواتوار، در حالی که به نظر می رسید اولبک دیگر حرفی برای گفتن نداشته باشد،اما می گوید: «می خواهم دوباره حرف بزنم». شاید سال هایی که او از فرانسه دور بود به حد کافی برایش ناخوشایند بوده که وی اعلام کرده اگر تصمیم گرفته دوباره به زبان فرانسوی حرف بزند، به دلایل شخصی است، نه از سر لجاجت. 

از سال 1998 و به دنبال جنجال هایی که بر سر انتشار کتاب های او به وجود آمد، اولبک راهی ایرلند شد، هرچند برخی معتقدند بیش از همه، مسایل مالی و گریز از مالیات بوده که موجب شد او این تصمیم را بگیرد. 

میشل اولبک، که به عنوان نویسنده ای نام ‌آور اما جنجالی‌ شناخته می شود، سال هاست که خارج از فرانسه زندگی می کند. او که سال 2010 برای رمان پرفروش «نقشه و قلمرو» به عنوان برنده جایزه ادبی گنکور، مهمترین جایزه ادبی فرانسه شناخته شد، پیش از این دو بار نامزد دریافت این جایزه شده بود. 

این نویسنده 54 ساله، پیش از این یک بار در سال ۱۹۹۸ با رمان «پودر شده» و یک بار دیگر در سال ۲۰۰۵ با کتاب «امکان یک جزیره» نامزد دریافت گنکور شده بود. سرانجام «نقشه و قلمرو» پنجمین کتاب وی، این جایزه را نصیب او کرد. این کتاب گرچه به نوشته منتقدان نسبت به کتاب های پیشین او، کمتر وی را متهم به «فحاشی» و «تحریک نژادی» می کرد، اما موجب شد او متهم به سرقت ادبی شود. 

اولبک یک بار برای رمان «سکو» دادگاهی شده بود. اتهام او دامن زدن به احساسات ضداسلام گرایانه بود، اما اولبک با این استدلال که به تروریست هایی که خود را به اسلام منتسب می کنند پرداخته، از خود دفاع کرده بود. 

این چهره جنجالی که با انتشار هر اثر موجی از سروصدا به راه می اندازد، در پاسخ به اتهام سرقت ادبی در آخرین رمانش که آن را کپی برداری از ویکپیدیا خوانده بودند، این اتهام را «مضحک» خوانده و گفته بود از تکنیک درآمیختن واقعیت و تخیل استفاده کرده است. 

در هر حال خبر بازگشت او به وطنش چندان با استقبال روبه رو نشده و از همین حالا با طعنه و کنایه همراه شده است.