به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از روزنامه اكسپرس فرانسه، خانم مي ري كاي گروبر، نويسنده و استاد دانشگاه سوربون كلود سيمون را در طول 16 سال آخر زندگي‌اش از طريق رابطه‌اي دوستانه به خوبي مي‌شناخت و همين دوستي نزديك او را واداشت زندگينامه‌اي بر اساس مستندات روشن از زندگي و آثار كلود سيمون منتشر كند.
كلود سيمون (1913-2005) زاده پدر و مادري فرانسوي در جزيره ماداگاسكار بود اما در فرانسه رشد كرد و تا پايان عمر در آنجا ماند. در گنجينه رمان‌هاي نيمه دوم قرن بيستم يا همان آثار پس از جنگ دوم جهاني، آثار سيمون را مي‌توان در كنار آثار نويسندگان پيشگام «رمان نو» چون آلن رب-گريه و ميشل بوتور پيدا كرد. با اين حال بسياري از تئوري پردازان ادبيات مدرن كلود سيمون را به طور كلي تحت تأثير نويسندگان متأخر مدرنيست چون مارسل پروست و ويليام فاكنر قلمداد مي‌كنند تا نويسندگان هم‌نسلش.
زندگينامه ارزشمند «كلود سيمون؛ يك زندگي براي نوشتن» نوشته مي ري كاي گروبر كه به زندگي برنده نوبل ادبي 1985 مي‌پردازد، اثري دقيق و تيزبين است كه به نظر نويسنده‌اش «درسي عالي در حوزه ادبيات و زندگي، و بيشتر رساله‌اي فلسفي است كه از خلال عبارت‌ها و تضادهاي عميق گفتاري نهفته در پاراگراف‌هاي متن درس زندگي و مرگ را مي‌آموزد».
به عبارتي ديگر اين كتاب فرصتي براي شناخت شخصيتي اسثنايي و اسرار آميز براي خواننده فراهم مي‌كند. سيمون متولد 10 اكتبر 1913، نامش را از نام برادر بزرگتر مفقود الاثرش برگرفته بود. پدرش كاپيتان ارتش فرانسه در جنگ جهاني اول در ميدان افتخار وردن همراه 300 هزار سرباز ديگر (163 هزار فرانسوي و 143 هزار آلماني) كشته شد و فرزند 10 ماهه‌اش را با مادرش تنها گذاشت. هنوز كلود 12 سال بيشتر نداشت كه مادرش نيز بر اثر سرطان فوت كرد و او را تك و تنها در دنيايي در حال فرو رفتن در مهلكه جنگ جهاني دوم ترك كرد.
كلود پس از كودكي در پرپينيان در جنوب فرانسه، دوران كالج را در پاريس سپري كرد و هم آنجاست كه با فيلم‌هاي لوئيز بونوئل چهره بلامنازع سينماي سورئال فرانسه آشنا شد. با فرا رسيدن خدمت سربازي در ارتش نياز به نوشتن نيز در كلود جوان جوانه زد و گرايش به نقاشي و عكاسي موجب شد تا تعدادي عكس در مجله ورو به سال 1938 منتشر كند.
او در دوره‌اي خود را شيفته آثار نويسندگاني چون فاكنر، داستايفسكي، جيمز جويس و كالدول مي‌يابد و به دنبال آن نخستين رمانش را به اتمام مي‌برد اما نشر دنوئل از انتشار آن سر باز مي‌زند كه بعدها از نظر كلود سيمون نيز آن رمان سزاوار پاسخ ديگري جز رد از سوي دنوئل بود.
سرانجام جنگ جهاني دوم از راه مي‌رسد و در هنگ 31 سواره نظام ارتش فرانسه به نبرد فلاندر اعزام مي‌شود، به دست آلمان‌ها مي‌افتد از مرگ مي‌رهد اما عذاب مرگ‌آور گرسنگي در اردوگاه‌هاي افسران و سربازان فرانسوي اسير را جلوي چشم مي‌بيند. بعدها نيز رمان «جاده فلاندر»از آثار مشهور او مي‌شود که ترجمه‌ی فارسی آن نيز سال 1369 با ترجمه‌ی منوچهر بديعی از سوي انتشارات نيلوفر در ايران به چاپ رسيده است.
پس از جنگ و آزادي سربازان از اردوگاه‌هاي اسارت نخستين رمان سيمون تحت عنوان «فريبكار» از سوي نشر سجيتر منتشر شد كه نقدي به قلم موريس نادو نيز درباره آن در مجله «مبارزه» (Combat) فرانسه به چاپ رسيد و با رمان «بيگانه» اثر كامو مقايسه شد. به دنبال آن ديگر آثار سيمون چون جاده فلاندر (1960)، تاريخ (1967)، اقاقيا (1989) و باغ گياهان (1997) همگي از سوي نشر مينوي فرانسه منتشر شدند.
جزييات راهيابي كلود سيمون به مينوي و اعجاز آثار او در دل دوران شكوفايي رمان نو در فرانسه نيز از ديگر بخش‌هايي است كه خانم كاي گروبر در زندگينامه سيمون زير ذره‌بين قرار داده است.
مي ري كاي گروبر، استاد دانشگاه سوربون نو- پاريس 3، از سال 1997 تاكنون نيز به عضويت جامعه سلطنتي كانادا درآمده است. ميشل بوتور، آسيا جبار و مارگريت دوراس از ديگر چهره‌هاي ادبي قرن بيستم فرانسه هستند كه كاي گروبر زندگينامه آنها را گردآوري و منتشر كرده است.
كلود سيمون (1913-2005) زاده پدر و مادري فرانسوي در جزيره ماداگاسكار بود اما در فرانسه رشد كرد و تا پايان عمر در آنجا ماند. در گنجينه رمان‌هاي نيمه دوم قرن بيستم يا همان آثار پس از جنگ دوم جهاني، آثار سيمون را مي‌توان در كنار آثار نويسندگان پيشگام «رمان نو» چون آلن رب-گريه و ميشل بوتور پيدا كرد. با اين حال بسياري از تئوري پردازان ادبيات مدرن كلود سيمون را به طور كلي تحت تأثير نويسندگان متأخر مدرنيست چون مارسل پروست و ويليام فاكنر قلمداد مي‌كنند تا نويسندگان هم‌نسلش.
زندگينامه ارزشمند «كلود سيمون؛ يك زندگي براي نوشتن» نوشته مي ري كاي گروبر كه به زندگي برنده نوبل ادبي 1985 مي‌پردازد، اثري دقيق و تيزبين است كه به نظر نويسنده‌اش «درسي عالي در حوزه ادبيات و زندگي، و بيشتر رساله‌اي فلسفي است كه از خلال عبارت‌ها و تضادهاي عميق گفتاري نهفته در پاراگراف‌هاي متن درس زندگي و مرگ را مي‌آموزد».
به عبارتي ديگر اين كتاب فرصتي براي شناخت شخصيتي اسثنايي و اسرار آميز براي خواننده فراهم مي‌كند. سيمون متولد 10 اكتبر 1913، نامش را از نام برادر بزرگتر مفقود الاثرش برگرفته بود. پدرش كاپيتان ارتش فرانسه در جنگ جهاني اول در ميدان افتخار وردن همراه 300 هزار سرباز ديگر (163 هزار فرانسوي و 143 هزار آلماني) كشته شد و فرزند 10 ماهه‌اش را با مادرش تنها گذاشت. هنوز كلود 12 سال بيشتر نداشت كه مادرش نيز بر اثر سرطان فوت كرد و او را تك و تنها در دنيايي در حال فرو رفتن در مهلكه جنگ جهاني دوم ترك كرد.
كلود پس از كودكي در پرپينيان در جنوب فرانسه، دوران كالج را در پاريس سپري كرد و هم آنجاست كه با فيلم‌هاي لوئيز بونوئل چهره بلامنازع سينماي سورئال فرانسه آشنا شد. با فرا رسيدن خدمت سربازي در ارتش نياز به نوشتن نيز در كلود جوان جوانه زد و گرايش به نقاشي و عكاسي موجب شد تا تعدادي عكس در مجله ورو به سال 1938 منتشر كند.
او در دوره‌اي خود را شيفته آثار نويسندگاني چون فاكنر، داستايفسكي، جيمز جويس و كالدول مي‌يابد و به دنبال آن نخستين رمانش را به اتمام مي‌برد اما نشر دنوئل از انتشار آن سر باز مي‌زند كه بعدها از نظر كلود سيمون نيز آن رمان سزاوار پاسخ ديگري جز رد از سوي دنوئل بود.
سرانجام جنگ جهاني دوم از راه مي‌رسد و در هنگ 31 سواره نظام ارتش فرانسه به نبرد فلاندر اعزام مي‌شود، به دست آلمان‌ها مي‌افتد از مرگ مي‌رهد اما عذاب مرگ‌آور گرسنگي در اردوگاه‌هاي افسران و سربازان فرانسوي اسير را جلوي چشم مي‌بيند. بعدها نيز رمان «جاده فلاندر»از آثار مشهور او مي‌شود که ترجمه‌ی فارسی آن نيز سال 1369 با ترجمه‌ی منوچهر بديعی از سوي انتشارات نيلوفر در ايران به چاپ رسيده است.
پس از جنگ و آزادي سربازان از اردوگاه‌هاي اسارت نخستين رمان سيمون تحت عنوان «فريبكار» از سوي نشر سجيتر منتشر شد كه نقدي به قلم موريس نادو نيز درباره آن در مجله «مبارزه» (Combat) فرانسه به چاپ رسيد و با رمان «بيگانه» اثر كامو مقايسه شد. به دنبال آن ديگر آثار سيمون چون جاده فلاندر (1960)، تاريخ (1967)، اقاقيا (1989) و باغ گياهان (1997) همگي از سوي نشر مينوي فرانسه منتشر شدند.
جزييات راهيابي كلود سيمون به مينوي و اعجاز آثار او در دل دوران شكوفايي رمان نو در فرانسه نيز از ديگر بخش‌هايي است كه خانم كاي گروبر در زندگينامه سيمون زير ذره‌بين قرار داده است.
مي ري كاي گروبر، استاد دانشگاه سوربون نو- پاريس 3، از سال 1997 تاكنون نيز به عضويت جامعه سلطنتي كانادا درآمده است. ميشل بوتور، آسيا جبار و مارگريت دوراس از ديگر چهره‌هاي ادبي قرن بيستم فرانسه هستند كه كاي گروبر زندگينامه آنها را گردآوري و منتشر كرده است.
نظر شما