فرزام شيرزادي،داستان نويس و روزنامه نگار:در پرتو نظريه پردازي هاي تو در توي جديد كه بي گمان دستاوردي است پر اعتبار از خردورزي و فرهنگسازي انساني، بسياري از قطعيت هاي به ظاهر برگشت ناپذير كنار زده شده اند، اما اين قطعيت كماكان به قوت خود باقي و پايدار است كه انسان بي بهره از «دانش و کتاب» ـ هر قدر هم كه هوشمند باشد ـ به تعبيري، بيرون و بر كنار از تاريخ خواهد ماند و به مثابه موجودي بدون «گذشته» در غفلتي غم انگيز «آينده» اي هم نخواهد داشت. 

اين فرض چه بسا كه درباره فرد يا شماري از افراد مصداق هايي عيني پيدا كند، ولي هنگامي كه به موجوديت ملي و حيات مستدام ملتي بزرگ مي رسيم، سهم و نقش مطالعه و دانش جمعي مردم را چون كليد رمز بقا و رستگاري مي يابيم.
 
با تأملي بر اين مفهوم، ارج و اهميت و نقش افرادی گمنام و نام آور را در متن تاريخ و حيات و هستي تاريخ ملت ها در مي يابيم. درنگي كوتاه بر اين معنا، گاه به گونه ای مدار و محور سلسه اي از ضرورت هاي سرنوشت ساز، به ويژه با درك عميق حساسيت هاي مقطع ها و دوران هايي سرشار از پيچيدگي، نشان از شعور و روشن بيني و واقع نگري مي گيرد.

بر اساس اين مفهوم وقتي به موجوديت ملي و حيات مستدام ملتي بزرگ مي رسيم، سهم و نقش دانش جمعي مردم را مانند كليد رمز بقا و رستگاري مي يابيم. بنابر اين مي توان گفت،انسان بي بهره از «دانش و کتاب» ـ هر قدر هم كه هوشمند باشد ـ به تعبيري، بيرون و بر كنار از تاريخ است و چون موجودي بدون «گذشته» در غفلتي غم انگيز «آينده» اي هم نخواهد داشت . کلید رستگاری و سرافرازی هر ملتی در گرو دانش جمعی مردم آن است.