به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان، این نویسنده که مزارش در برلین واقع شده از دوستان شیلر، گوته، هولدرلین و ژان پل بود. او که از نجيب زادگان محسوب مي‌شد، پس از یک زندگی پر فراز و نشیب و غم‌بار در 12 می 1843 در برلین درگذشت.
 
آنگونه که انجمن مرمت بناهای تاریخی در شهر برلین اعلام کرده، گور «فون کالب» در گورستان واقع در حیاط کلیسای «درای فالتیگ» در منطقه «کرویتسبرگ» پس از مرمت به شکلی شایسته در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد. 

«شارلوته سوفی جولیانه فون کالب» در 25 جولای 1761 در «والترزهاوزن» متولد شد. در سال 1783 در حالي با افسری به نام «هاینریش فون کالب» ازدواج کرد که هیچ علاقه‌ای به وی نداشت. او در سال 1784 در منهایم با شیلر آشنا شد و یک سال بعد در حالي كه  روابطي صميمانه با شیلر برقرار كرده بود، مجبور به ترک منهایم شد. سه سال بعد و در زمانی که شیلر از درسدن به وایمار آمده بود، «فون کالب» دوباره در كنار او قرار گرفت. 

«فون کالب» در سال 1804 تمام ثروتش را از دست داد و دو سال بعد همسرش با گلوله خودکشی کرد و پس از آن پسر بزرگش نیز به همین روش به زندگی خود پایان داد. پسر جوانتر او نیز از مرگ رهایی نیافت و تنها دخترش «ادا» از وی به یادگار ماند. این بانو از سال 1820 در حالی که کاملا نابینا شده بود، در قصر پادشاهی برلین زندگی کرد. وی در دوران حیاتش تقریبا هیچ اثری منتشر نکرد، اما دست نوشته خاطرات او پس از مرگش توسط «امیل پالسکه» گردآوری و در قالب اثری به نام «شارلوته» منتشر شد. دختر او نيز دیگر آثار شعری و رمان «کورنلیا» را که در زمان اقامت او در قصر برلین نوشته شده بود، در سال 1851 به زیر چاپ برد. در سال 1882 نامه‌های «فون کالب» به «ژان پل» و همسر او نیز منتشر شدند.