به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از پايگاه اطلاع‌رساني پروونس، «بين پرانتز»، مجموعه مقالات جامعي از نوشته‌هاي غيرداستاني روبرتو بولانو، و بيشتر مشتمل بر نقدهاي ادبي پراكنده او در روزنامه‌هاي مختلف اسپانيولي زبان است كه از دوران حرفه‌اي روزنامه‌نگاري‌اش به جاي مانده و اكنون به صورت مجموعه‌اي واحد عرضه شده‌اند.
 
در مقدمه اثر به قلم ايگناسيو اچه‌وريا، منتقد ادبي اسپانيايي، گفته‌اي از ريكاردو پيگليا، نويسنده آرژانتيني درباره نقد نقل مي‌شود. "نقد شيوه تازه‌اي از اتوبيوگرافي (زندگينامه خودنگار) است و نقد به قلم يك نويسنده انعكاسي از آثار اوست".
 
در مقاله‌اي در خصوص ازدياد بي‌رويه نويسندگان فاقد احساس ادبي در قرن بيستم، بولانو جمله‌اي از شاعر موطن شيليايي‌اش، نيكانور پارا را خاطر نشان مي‌كند: "بد نيست كمي بيشتر بخوانيم". نقل‌قول‌ها، نگاهي عميق به ادبيات مدرن و كنار زدن پرده‌هايي كه بر ادبيات امروز سايه‌افكن شده‌اند، چيزي است كه در عمده نقدهاي بولانو از آثار نويسندگان اسپانيولي زبان به چشم مي‌خورد. نوشته‌هاي او ترانه‌اي عاشقانه از خواننده‌اي تشنه، دقيق و عادل است كه هنر ادبي‌اش و نه زندگي شخصي را در اين آثار غيرداستاني به مخاطب عرضه مي‌كند.
 
بولانو شاعر و نويسنده اهل شيلي است كه پس از انتشار رمان «كارآگاهان وحشي» شهرت فراواني در بين خوانندگان آثار انگليسي و به دنبال آن ديگر زبان‌هاي دنيا كسب كرد. نويسنده‌اي كه گهگاه در مصاحبه‌هايش كمي بداخلاقي با همكاران خبرنگارش به خرج مي‌داد، در مجموعه مقالات «بين پرانتز» طبعي از مهرباني و ذوق ادبي يك شيفته ادبيات را به نمايش مي‌گذارد.

اين آثار نوشته‌هاي بولانو از دوران آخر عمر 50 ساله‌اش هستند كه به نوعي مي‌توانند حاصل دوران رنج بردنش از بيماري هپاتيت سي و قرار گرفتن در چنگال بي‌رحم مرگ باشند. با اين حال تفاوت مشهودي بين آنها و مجموعه اشعار جهنمي 2666 او در پايان زندگي‌اش ديده مي‌شود. 

او كه سرانجام در سال 2003 زندگي را بدرود گفت، در يكي از مقاله‌هايش ستايشي عميق به نسل سوسياليست‌هاي آمريكاي لاتين پيش از خود كه براي عدالت مبارزه مي‌كردند، ابراز مي‌دارد و در جايي ديگر دوران ترك اعتيادش در سن 35 سالگي را به ياد مي‌آورد كه تحت درمان متادون قرار داشت و مهرباني و شفقت زوجي جوان او را به وجد مي‌آورد.
 
البته بولانو در نقدهايش همواره سعي مي‌كند، توازني بين تحقير و تمجيد از يك اثر را حفظ كند. او درباره اثري از ايزابل آلنده مي‌نويسد: "بد اما زنده است" و درباره يكي از نمايشنامه‌هاي سزار ارا، نويسنده‌اش را از يك ديدگاه "يكي از سه چهار بهترين نويسنده زنده اسپانيولي زبان امروز" و در ديدگاهي ديگر او را "نئو آوانگارد" و "بسيار خسته‌كننده" معرفي مي‌كند. چنين اظهاراتي مخالفت با آلنده، ارا و ديگران نيست، بلكه خوانشي دقيق، پيچيده و پر از بذله‌گويي يك منتقد نويسنده هستند.
 
موضوعات متنوعي نيز در «بين پرانتز» جاي گرفته‌اند كه در ارتباط با جابجايي‌هاي محل زندگي بولانو در كشورهاي اسپانيولي زبان شكل گرفته‌اند. او در شيلي و مكزيك بزرگ شد و پس از كودتاي 1973 شيلي توسط پينوشه به اجبار از شيلي گريخت و سال‌هاي پاياني زندگي را در اسپانيا سپري كرد. تبعيد مكاني از نظر بولانو وجود ندارد چرا كه كتاب تنها موطن يك نويسنده است و هر خواننده هم به محض باز كردن يك كتاب يك تبعيدي به شمار مي‌آيد. آنگاه كه مخاطب از خانه‌اش تبعيد مي‌شود به خوبي بايد بداند چه كتاب‌هايي در انتظارش هستند.
 
«بين پرانتز» ترجمه ناتاشا ويمر در 352 صفحه از سوي نشر «نيو ديركشنز؛ ترا» به قيمت 24.95 دلار به زبان انگليسي به بازار آمده است.