خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)حبيب الله نيك نژاد،روزنامه نگار ومترجم:بازي فينال جام قهرماني باشگاه‌هاي اروپا، يكي از استثنائي‌ترين ديدارهايي بود كه طي چندين دهه گذشته در ميادين بين‌المللي شاهد آن بوده‌ايم. اين بازي آنقدر زيبا و و جذاب بود كه با وجود همه فشارهايي كه آن روزها در امور انتخابات فيفا بوجود آمده و تبعات آن دامنه اتحاديه فوتبال اروپا را نيز گرفته بود،در نهايت به هر دليل با برتري مطلق «سپ پلاتر» به پايان رسيد،ولي با اين حال كميته آموزش، آمار و برنامه‌هاي اين دو ارگان بزرگ خواهان انتشار كتابي درباره نوع بازي بارسلونا بوده تا اين تاكتيك  در سراسر جهان گسترش يابد. 
از جمله مسائلي كه فيفا و اتحاديه فوتبال اروپا روي آن انگشت گذاشته است بازي فوق تصور بارسلونا بوده كه فرضاً در تمامي بازي تنها «ژاوي»، « اينيستا» و «مسي» 306 پاس با يكديگر رد و بدل كرده‌اند، در صورتي كه در كل بازي ميان تمامي بازيكنان منچستر يونايتد 291 پاس رد و بدل شده كه براي همگان تعجب آور بود و ميشل پلاتيني به كميته‌هاي مختلف يوفا حكم كرده است كه اين تاكتيك‌ها را در كتاب هايي جمع‌آوري كرده و در سراسر جهان پخش كنند تا اين فوتبال طي چند دهه آينده براي همگان نهادينه شود. 

از سويي ديگر «الكس فرگوسن» مربي منچستر يونايتد معتقد است، فرق ميان فوتبال اسپانيا با انگليس در اين است كه فرضاً مدرسه «لامانسيا» كه متعلق به بارسلونا است، بازيكنان خود را 24 ساعت در اختيار دارد ولي در فوتبال انگليس بازيكنان زير 16 سال تنها روزي 5/1 ساعت مي‌توانند در اختيار باشگاه‌ها باشند و تا اين اختلاف‌ها و تضاد ميان آموزش فوتبال دو كشور حل و فصل نشود، بايد روز به روز شاهد شكوفايي فوتبال اسپانيا و نزول فوتبال بريتانيا باشيم.
 
كوبندگي تاكتيكي بارسلونا تا به بدانجا بود كه تمامي بازيكنان و مربيان منچستريونايتد به آن معتقد بودند و جالب‌ترين نظريه را «كريم بنزما» مهاجم فرانسوي رئال مادريد مي‌دهد كه درباره بارسلونا مي‌گويد: قدرت تخريبي و كوبندگي بارسلونا را هيچ تيمي قادر به مهار نيست و آنان با بهترين‌هاي تاريخ فوتبال جهان قابل قياس نيستند. برزيل 1970، آژاكس 73 ـ 1971، بايرن مونيخ 76 ـ 1974، ليورپول 81 ـ 1977، هلند جام‌هاي جهاني 1974 و 1978 و خلاصه هيچ تيمي در تمامي تاريخ با آنان قابل مقايسه نيست.
اين مطلب را بازيكني اظهار مي‌دارد كه رقابت رئال مادريد ـ بارسلونا ، سرفصلي سياسي، فرهنگي، اقتصادي و حتي قومي داشته و جالب‌تر اينكه اين روزها در شهر بندري بارسلون عليه حكومت مركزي تظاهرات زيادي برپا مي‌شود، ولي بحث فوتبال چيز ديگريست و بس ... .
«ديه گو آرماندو مارادونا» چهره اسطوره‌اي فوتبال جهان بعد از پيروزي سه بر يك بارسلونا در رويارويي با منچستر يونايتد درباره قهرمان جديد اروپا و يادداشتي كه در روزنامه «لارازون» آرژانتين نوشته آورده است: آدم فكر مي‌كند كه آنان از كره‌اي ديگر آمده و اين فوتبالي كه به معرض تماشا مي‌گذارند، مربوط به چندين دهه بعد است و من طي چهل سال حضورم در فوتبال جهان چنين چيزي نديده و حركات آنان را مي‌ستايم.
 
او درباره «گوارديولا» مربي 40 ساله تيم بارسلونا مي‌نويسد، بايد خدمتي كه اين مربي جوان به فوتبال كرده است، مورد ارزيابي قرار گيرد و درباره‌اش كتاب‌هاي زيادي نوشته و از او تقدير و تشكر شود. گوارديولا توانسته است گروهي را بسازد كه هيچ حريفي قادر به مقابله كردن با آنان نيستند و ساختن چنين تيمي در مدت فقط دو سال مانند يك معجزه بوده و كار بسيار سختي است.
«مارادونا» در ادامه مي‌نويسد: من شاهد بازي دو سال قبل آنان در فينال جام باشگاه‌هاي اروپا در ورزشگاه المپيك شهر رم بودم و معتقدم، هيچ تيمي تاكنون نتوانسته است، منچستر يونايتد را اين طور تحقير كند و با تمام احترامي كه درباره «الكس فرگوسن» مربي هفتاد ساله منچستر يونايتد قائل هستم، بايد بگويم كه او عملاً در برابر بارسلونا، دست بسته بود، زيرا معتقدم وي ابزار مقابله با بارسلونا را در اختيار نداشت. 

اين بازيكن افسانه‌اي دهه هشتاد هزاره دوم ميلادي كه در جام جهاني 2010 مربيگري تيم ملّي آرژانتين را برعهده داشت درباره «ليونل مسي» معتقد است، مسي با بازي در برابر منچستر يونايتد، نشان داد كه پروفسور ديگري در فوتبال جهان متولد شده، زيرا كلاس بازي‌اش آنقدر بالاست كه با هيچ بازيكني قابل مقايسه نبوده و من فكر مي‌كنم كه «ليونل مسي» آموزش فوتبال را در جايي به غير از كره زميني ديده و بايد دست كساني را كه در راه شكوفايي او زحمت كشيده‌اند بوسيد، زيرا معتقدم او به تنهايي منچستر يونايتد را شكست داد.
وي درباره «خاوير ماسكرانو» هافبك بارسلونا و شاگردش در جام جهاني 2010 و بازي او در قلب خط دفاعي بارسلونا، مي‌نويسد، «گوارديولا» وقتي با مصدوميت «كارلوس پويول» روبرو شد، آنگاه مجبور شد تا اين بازيكن را در كنار «جرارد پيكه» به منطقه قلب خط دفاعي خود منتقل كند و اين جوان بيست و هفت ساله مي‌توانست، خيلي حيرت‌انگيز بازي كند. زيرا «ماسكرانو» در اين پست عالي و نوع بازي اش به طريقي بود كه همه فكر مي‌كردند وي در تمامي سال هاي بازيگري اش اصلاً يك مدافع وسط بوده و كاري به خط مياني نداشته است.
«مارادونا» در پايان مي‌نويسد: «ليونل مسي» علاوه بر تكنيك بسيار بالايش در زمين، از جمله با شخصيت‌ترين بازيكناني است كه من ديده‌ام، زيرا هنگام شكست ما در جام جهاني برابر آلمان، او به‌رغم تمام غمي كه داشت در هتل به اتاقم آمد و به من دلداري داد و به همين خاطره زماني كه مربي تيم ملي آرژانتين بودم به وجود او افتخار مي‌كردم، زيرا «مسي» واقعاً جواني ورزشكار صفت بوده و بايد تمامي جوانان جهاني حركات فني و اخلاقي وي را سرلوحه كارهايشان قرار دهند. او يك استعداد بي‌بديل در فوتبال اين روزهاي جهان است.
در اين مطلب كه بيشتر روي درج خاطرات مربيان و بازيكنان در كتاب‌هاي مختلف معطوف شده است، نگاهي به صحبت‌هاي «په په گوارديلا» مربي چهل ساله بارسلونا داريم كه مي‌گويد: نمي‌توانم مانند الكس فرگوسن 25 سال در بارسلونا بمانم و در نهايت اقدام به انتشار خاطرات خود در كتاب و يا كتاب‌هايي كنم. زيرا در انگليس شايد شما بتوانيد 25 سال در يك تيم كار كنيد، ولي اين كار در اسپانيا ممكن نيست و شايد به تعبيري غير ممكن باشد، من اگر كتابي درباره همين دو سال زندگي‌ام در بارسلونا بنويسم، به اين مسأله حتماً اشاره خواهم كرد، زيرا ما راه كارهاي متفاوتي در فوتبال اسپانيا داريم و اين با كار در فوتبال انگليس كاملاً متفاوت است. من نمي‌توانم همانند «سرالكس فرگوسن» كه 25 سال در منچستر يونايتد كار كرده است، در بارسلونا بمانم، زيرا «فرگوسن» بارها و بارها منچستر يونايتد را دچار تغيير و تحولاتي زياد كرده و اين در فوتبال اسپانيا غيرممكن است. من او را تحسين مي‌كنم و مي‌دانم كه كار بسيار سختي انجام داده است، ولي بايد اعتراف كنم كه هرگز نمي‌توانم كاري را كه او انجام داده است تكرار كنم و به همين خاطر «فرگوسن» را ستايش مي‌كنم و از اينكه در سال 2001 مورد نظر او بوده و بازي در «برشيا»ي ايتاليا را به رفتن به منچستر يونايتد ترجيح دادم، بسيار متاسف هستم، زيرا در آن زمان و در سي سالگي مي‌توانستم براي دوران مربيگري خود درس هاي زيادي از وي بگيريم كه آن دوران داراي شناخت حالا را نداشتم، ضمن آنكه در فوتبال ايتاليا هم درس هايي آموزش ديدم كه به سادگي نمي‌توان از كنار آن عبور كرد.
در اين مطلب كه مي‌توان كتاب‌هاي زيادي درباره‌اش نوشت، بد نيست اشاره‌ايي هم به اظهارات «ليونل مسي» كنيم كه درباره «ديه‌گو آرماندو مارادونا» اسطوره هميشگي فوتبال جهان و مقايسه‌اش با او مي‌گويد: اگر يك ميليون سال هم بازي كنم به پاي «مارادونا» نمي‌رسم و هيچ وقت خودم را با او مقايسه نكرده و نخواهم كرد، زيرا جهان فوتبال فقط يك «مارادونا» را در تمامي تاريخ خود داشته است، وي در ادامه مي‌گويد: من قابل قياس با «مارادونا» نبوده و فقط مي‌خواهم تاريخ خود را بسازم و اين ديگران هستند كه پس از گذشت چندين دهه درباره‌ ما قضاوت مي‌كنند.