به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری سوییس، این مجموعه که در کتابخانه‌های دو شهر ژنو و نوینبورگ، واقع در غرب سوییس نگهداری می‌شوند، مشتمل بر دست نوشته‌های مشهورترین آثار «روسو»، مکاتبات او، کتاب‌هایی در مورد روشنگری و نیز دربرگیرنده اسناد چاپی مسروقه، عکس‌ها و قالبی است که بلافاصله پس از مرگ از صورت این ادیب فرهیخته گرفته شده است. 

«ژان چارلز گیرود» مدیر کتابخانه ژنو در گفت و گویی با خبرگزاری سوییس گفت: این مجموعه فوق‌العاده‌ترین آرشیو یکی از مهمترین شخصیت‌های قرن 18 است. وی ابراز تاسف کرد که جز این مجموعه، هیچ یک از مجموعه اسناد بسیار ارزشمند تاریخی سوییس در لیست میراث جهانی سازمان یونسکو جای ندارند؛ حال آن که در مقایسه با کشور سوییس، اسناد متعددي از اتریش در لیست میراث فرهنگ جهانی جای گرفته است. 

این مدیر در ادامه افزود : حضور بسیار ضعیف سوییس در این عرصه، کمتر ناشی از موجودی از دست رفته ما در این کشور به عنوان نبود دانش در مورد میراث فرهنگی جهانی است. با عضویت آرشیو «روسو» در این لیست امید است که راه برای ثبت دیگر اسناد مهم و تاریخی سوییس در لیست میراث فرهنگی جهانی هموار شود.برای این منظور باید با کار روی مجموعه‌های موجود، اعتبار این مجموعه‌ها اثبات و دلایلی مبنی بر آن که این مجموعه ها دارای ارزش و اهمیت جهانی هستند ارائه شود. 

برنامه میراث فرهنگی جهانی به منظور حفظ میراث مستند بشری در سال 1992 از سوی سازمان یونسکو راه اندازی شد. بر همین اساس تا کنون 238 مجموعه کتاب نفیس، دست نوشته‌ها، پارتیتورها، تصاویر و اسناد صوتی و فیلم در این فهرست جای گرفته‌اند. اسناد مربوط به دو نهاد بین المللی واقع در کشور سوییس در سال 2007 یا به عبارت بهتر در سال 2009 به عنوان میراث فرهنگی جهانی به شمار می روند. این دو نهاد عبارت از آرشیو آژانس بین‌المللی اسرای جنگی (1914 – 1923) و نیز موجودی جمعیت ملل (1919 – 1946) نهاد پیشگام سازمان ملل متحد است. 

«ژان ژاک روسو» در 28 ژوئن 1712 در ژنو متولد شد و در 2 جولای 1778 در حومه پاریس درگذشت. وی نویسنده، فیلسوف، طبیعت شناس و آهنگساز عصر روشنگری بود. اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس عمر سپری کرد، به عنوان یکی از راه‌ گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. از جمله آثار این نویسنده و فیلسوف بزرگ سوییسی می‌توان به بحثی پیرامون موسیقی مدرن (۱۷۴۳) ، رساله درباره علم و هنر (۱۷۵۰) ، گفتار درباره منشاء نابرابری میان انسان‌ها (۱۷۵۵) و اعترافات (۱۷۷۰ تا ۱۷۶۵ ) اشاره کرد.