به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، شعرهای این کتاب در فاصله سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۹ میلادی و طی حضور سوریانو و همسر ایرانی‌اش در تهران سروده شده‌اند. وی در این سال‌ها رییس مدرسه ایتالیایی‌ها در ایران بوده است. 

رضا قیصریه، مترجم این کتاب درباره نام این اثر به «ایبنا» توضیح داد: سوریانو به فرهنگ و ادب ایران علاقه فراوان داشت و به خوبی می‌دانست ظهیر‌الدوله کجاست و از این اطلاع داشت که در این قبرستان برخی از اصحاب فرهنگ ایرانی دفن شده‌اند؛ به همین علت نام «جُنگ ظهیرالدوله» را برای اثر خود برگزید.

به گفته این مترجم، شعرهای این کتاب به زبان ایتالیایی منتشر نشده‌اند و تنها ترجمه فارسی او از این سروده‌ها منتشر شده است. قیصریه پیشتر هم در سال ۱۳۸۱ کتابی از این شاعر و نویسنده را با نام «آن‌جا که رویا سنگ می‌شود» (درباره میرزا رضای کرمانی) به فارسی ترجمه و در ایران منتشر کرده است.

وی درباره افرادی که شعرهای این کتاب به آن‌ها تقدیم شده است تصریح کرد: برخی از این افراد چهره‌های شناخته شده‌ای هستند، مثلا خانم فاطمه (سیمین) معتمدآریا [بازیگر] و مرحوم بهمن جلالی [عکاس]، برخی دیگر نیز از همکاران، دوستان و نزدیکان سوریانو بوده‌اند که برای مخاطب عام شناخته شده نیستند. اما خواندن شعرهای این شاعر ایتالیایی درباره آن‌ها خالی از لطف نیست و در نهایت ارادت وی را به ایران نشان می‌دهد.

قیصریه همچنین درباره سبک شعری این سروده‌ها اضافه کرد: این‌ شعرها در واقع «اپیگرام» یا سنگ‌نبشته هستند؛ شعرهایی که در سوگ یا ستایش کسی گفته شده و آغازش در فرهنگ لاتین برمی‌گردد به یونان باستان که گفته می‌شود نخستین بار یونانیان چنین سرده‌هایی را در مدح و به یادبود کشتگان نزاع با خشایارشاه در جنگ «تنگه ترومپیل» نوشتند. این نوع شعر در دوران امپراتوری رم طنزآلود شده و در دوران بیزانس شکل‌های مختلفی به خود گرفته است. در عصر حاضر و در فرهنگ ایتالیا، اصولا ماهیت سوگنامه‌ای این گونه شعر از میان رفته و بیشتر در ستایش زندگان سروده می‌شود. برخی دیگر از معاصران ایتالیا، چون پیر پائولو پازولینی نیز در این زمینه سروده‌هایی دارند.

سوریانو برای نسخه فارسی این کتاب که تنها نسخه منتشر شده این شعرها در قالب کتاب هستند نیز مقدمه‌ای تالیف کرده که در ابتدای کتاب ذکر شده است. وی ابتدا انگیزه خود از سرودن این شعرها را شرح داده و در ادامه نوشته است: «ایران بهانه‌ای تنها از این نظر نیست که فلات‌های پایان ناپذیرش در زیر آفتاب برون‌تابیده از دمگاه خورشید و رشته صدف‌هایی هدیه امواج خروشان بر کناره‌هایش روایت شود. کسی از مفهوم آگاهانه «سرنوشت مقدر» مصون نیست که ما را به سوی جذابیت‌های اسرار آمیز این فضای باورنکردنی سوق می‌دهد.»

وی ادامه داده است: «بگذار اینها وصیت‌نامه باشند یا انفجار کلماتی ناشی از پژوهش‌های سرسختانه در فردایی از آغوش‌های گشاده از نگاه‌های نامتعارف، از دوستی‌های بر افق که هرگز روی به خاموشی ننهادند، از عشق لطیف در سکوت آگاهانه از شادی و از درد در بیابان‌های مهارنشدنی، بر بلندی‌ها و بر دشت‌های گسترده هموار، آکنده از نیاکان و تاریخ‌های باستانی.»

فرانسیسکو سوریانو، اکنون ۴۶ سال سن دارد. وی از فارغ‌التحصیل مدرسه حقوق ایتالیا است؛ ولی همپای رشته اصلی خود به نوشتن و سرودن نیز می‌پردازد. وی که همسری ایرانی دارد، اکنون در ایتالیا ساکن است.

به گفته قیصریه (مترجم کتاب «جُنگ‌‌نوین ظهیرالدوله») علاقه اصلی این شاعر ایتالیایی در زندگی، ایران و فرهنگ ایران است و به همین علت از چاپ آثارش در ایران بسیار استقبال کرده است.

«جُنگ ظهیرالدوله» با ترجمه رضا قیصریه، زمستان سال ۱۳۸۹ توسط انتشارات «کتاب خورشید» و در شمارگان ۱۱۰۰ نسحه و با قیمت سه‌هزار و ۹۰۰ تومان منتشر شده است. قیصریه تاکنون در ترجمه آثار نویسندگان معاصر ایتالیایی به زبان فارسی آثار متعددی به چاپ رسانده است.