به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از اكسپرس فرانسه، بار ديگر در سال جديد روزنامه گاردين تور ادبي‌اش را آغاز كرد و مقصد نهايي آن جايي جز فرانسه در آن سوي درياي مانش نبود. پس از نظرسنجي گاردين از مخاطبان انگليسي‌اش آثار كلاسيك ادبيات فرانسه تحسين فراوان كتابخوانان انگليسي را برانگيختند و بيشترين محبوبيت را كسب كردند.

گوستاو فلوبر؛ "آينده گرا"، "باور نكردني و لاغير"
در اين نظرسنجي گوستاو فلوبر با «تربيت احساساتي» و «مادام بوواري» در صدر جدول جاي گرفت. هر يك از مخاطبان يكي از آثار فلوبر را بسيار تحسين برانگيز مي‌داند. يكي مي‌گويد "نمي‌توانم علت دوست داشتن رمان «تربيت احساساتي» را شرح دهم. اين يك كتاب باورنكردني است و لاغير." ديگري هر چند با ذهنيتي منفي اقدام به خواندن اثر فلوبر كرده بود سرانجام آن را يك وحي آسماني توصيف مي‌كند. يكي ديگر از كتابخوانان انگليسي فلوبر را دانشمندي مي‌داند كه حمل و نقل هوايي و ركود اقتصادي طبقه متوسط را در قرن بعد پيش‌بيني كرده بود. از اين رو شايد بتوان فلوبر را يكي از پيشگامان مدرنيسم هم تلقي كرد.

كامو؛ اگزيستانسياليست، زولا؛ رئاليست...
بدنبال فلوبر بزرگاني چون آلبر كامو، ژرژ پرك، اميل زولا و مارسل پروست مي‌آيند. بسياري از خوانندگان اگزيستانسياليسم (اصالت وجود) و وضوح داستاني آثار كامو را تحسين مي‌كنند. «طاعون» و «بيگانه» را برخي از كتابخوانان در زمره آثار قرن بيستمي كه حتما بايد خوانده شوند، قرار مي‌دهند.
يكي از خوانندگان رمان «زندگي طرز مصرف» هوشمندي، اصالت و قدرت خلاقانه ژرژ پرك را در خلق دنيايي تراژيك، مسخره، مبتذل، عميق و به چالش كشاننده كه خواننده را به پرسش از خود دعوت مي‌كند، مورد ستايش فراوان قرار مي‌دهد. اما براي ديگران رئاليسم متجلي در روايت طبقه‌هاي كارگري قرن 19، شكست، عشق‌هاي يك سويه و كودكي تحقيرشده در آثار زولا را دوست دارند و از سوي ديگر برخي صداقت، هوشمندي و زيبايي روايت‌هاي مارسل پروست كه استاد بيان جوهر پيچيده زندگي و زيبايي زبان‌شناسانه است را بي‌نظير مي‌دانند.

نام‌هاي ديگري از ستارگان ادبيات فرانسه...
پس از آلبر كامو و ديگران نام‌هاي بزرگ ديگري به چشم مي‌آيند. جالب آنكه ابتدا ژان پل سارتر و دقيقا پس از او همسرش، سيمون دوبووآر ديده مي‌شود. پس از اين دو، شارل بودلر شاعر پرآوازه «گل‌هاي شر»، فردينان دو سلين با رمان‌هاي ماندگار «مرگ قسطي» و «سفر به انتهاي شب» و ميشل هولبك برنده گنكور 2010 به چشم مي‌خورند. پس از آنها الكساندر دوماي پدر، دانيل پناك، آلن فورنيه، ژان اشنو، انوره دو بالزاك، آنتوان دو سنت اگزوپري آمده و سرانجام در انتهاي جدول نويسندگان جوان فرانسه امروز مانند فردريك بايگبدر، آملي نوتومب، آنا گاوالدا، مارك لوي و گيوم موسو توجه خوانندگان انگليسي را به خود معطوف ساخته‌اند.

ماهي‌هايي بدون غذا...
رافائل ررول، منتقد ادبي مجله دنياي كتاب فرانسه، در مقاله‌اي تازه در روزنامه گاردين، بسياري از آثار منتشر شده در بازار كتاب فرانسه را چه در گذشته و چه اكنون بدون سود مادي براي نويسنده مي‌داند و براي ارائه تصويري از دنياي ادبيات فرانسه آن را به استخري تشبيه مي‌كند كه مدام در حال كوچكتر شدن است در حالي كه ماهي‌هاي آن در حال افزايش اند. كاملا روشن است كم‌كم هر يك از ماهي‌ها براي ادامه حيات و دريافت غذا و هوا فضاي كوچك و كوچكتري دارد. پس چنان تنوع بالايي در عرضه آثار ادبي و نشر وسيع آنها در فرانسه، به طور طبيعي بسياري از آثار را از گردونه رقابت خارج مي‌كند. گذشته از آنكه بسياري از ناشران كوچك توانايي رقابت با ناشران بزرگ فرانسوي را ندارند. روول سرانجام فضاي ادبي فرانسه امروز را تا حدود زيادي سياسي قلمداد مي‌كند. مانند اقدام خبرساز وزارت فرهنگ فرانسه در حذف نام فردينان دو سلين به علت افكار و آثار ضد يهودي او كه از امسال از فهرست جشن‌هاي ملي سالانه اين كشور برچيده شد!