در بررسی کتاب «ماه و پروین» عنوان شد؛

ادبیات پایداری ایران خیلی دیر سراغ نقش زنان رفته است

پس از اتمام دوران دفاع مقدس، نویسندگان زیادی به سراغ ثبت و ضبط میراث معنوی به جا مانده از جنگ رفتند، اما به نظر می‌رسد ادبیات پایداریِ ایران خیلی دیر سراغ نقش زنان رفته است و به‌عبارتی روزهای دفاع از منظر و نگاه زنان برای مدت‌های طولانی نادیده گرفته شده است.