نویسنده کتاب «ایام سبزوار» ضمن اظهار تأسف از بی‌توجهی به ظرفیت‌های انسانی دهه 60، گفت: تئاتر بعد از انقلاب، شبیه یک سلاح می‌شود که افراد در مساجد و امور تربیتی با انگیزه خود نمایشنامه در موضوعاتی مثل استکبارستیزی، عدالت و شهادت تعریف می‌کردند، اما متأسفانه هنری که اسلامی شده بود به محاق رفته و افرادی که آن دوره فعال بوده‌اند یا فوت کردند یا خانه‌نشین شده‌اند.
