به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر، در پي نگاهي نو به واقعه غدير، در جست‌وجوي اين پرسش است كه اگر غدير نبود چه روي مي‌داد؟ در نوشته حاضر، پاسخ به اين سوال از دو منظر بررسي مي‌شود.
هميشه نابود كردن و ويران كردن يك بناي عظيم، آسان‌تر از ساختن آن است؛ همواره آهنگ مخالفت زدن، نقد و تخريب كردن يك باور، آسان‌تر از فرهنگ كردن يك اعتقاد است و هماره آنچه كه خداوند براي خير‌خواهي بشر بدان تاكيد داشته، دشمنان بيشتري پيدا كرده است.
در بخشي از مقدمه كتاب درباره شبهه‌افكني دشمنان، آمده است: «غدير، اعتقاد، باور و هدف رسالت پيامبر(ص) بود كه در راستاي دعوت رسولان الهي روي داد؛ حقيقتي كه سعادت روزگار بشر، تنها در سايه آن رقم خورده است.
... و امروز، اين سر منزل كمال با امواجي تاريك روبرو است، امواجي كه عمري بيشتر از سنگ انداختن در درياي غدير را ندارد و همين ويژگي است كه مي‌يابيم غدير امري صرفاً الهي است كه اگر بشري بود، اين‌گونه سالم به دست ما نمي‌رسيد. با اين وجود وظيفه ما پاسخ است به همه آنچه كه به عنوان شبهه، چون ابري سياه فضاي غدير را تاريك مي‌سازد؛ تا نگويند كه اگر غدير نبود، امتي سراسر يكپارچه داشتيم و اين همه اختلاف از وجود غدير است، اين سخنان با انگيزه حذف سقيفه بني‌ساعده به عنوان عامل وجود تضادها در جامعه اسلامي مطرح شده و سعي در فراموشاندن غدير را ندارند. از سويي ديگر در صورت پذيرفتن اين ديدگاه، پيامبر(ص) را بايد بزرگترين عامل اختلاف مسلمانان بدانيم!...
پاسخ به اين ديدگاه، نگارنده را واداشت تا نگاهي نو به غدير داشته و در جست‌وجوي اين پرسش باشد كه اگر غدير نبود چه روي مي‌داد؟ بدين جهت از دو منظر به اين پرسش نگريسته شد؛ نگاهي موشكافانه به غدير و بررسي آثار پربار و حيات‌بخش آن در تاريخ آغازين اسلام و نگاهي پرسشگر كه كاوشي در يافتن پاسخ اين سوال كند؛ اگر غدير نبود، بعد از پيامبر(ص) چه روي مي‌داد؟!»
«اگر غدير نبود...» عبارت عجيبي است و پاسخ بدان صفحات بسياري از دست نوشته‌ها را مي‌طلبد كه در اين‌صورت تنها شايد بتوان زوايايي از غدير را بررسي كرد؛ مگر مي‌توان روح را از كالبد يك مكتب گرفت و به تعريف آن پرداخت؟ مگر مي‌توان بدون وجود غدير، ماهيت نبوت را پذيرفت؟
بياييد بپذيريم كه تصور نبود غدير سخت است، حذف غدير از فرهنگ و قاموس اين آيين، محال و غير قابل تصور است، محو غدير از صحنه ذهن مردمان مگر امكان‌پذير است؟! اگر غدير نبود اين همه دشمني‌ها، اختلاف برداشت‌ها، تفسيرهاي گوناگون از كلام پيامبر(ص) و... از چه روست؟
سرزمين جحفه در نزديكي شهر مكه، يكصد و بيست هزار مرد و زن كه «حاجي» شده‌اند، هوايي بسيار گرم و طاقت فرسا، اضطراب پيامبر(ص) از ماموريت الهي، توقيف كاروانيان و اينك طنين غدير از لبان متين پيامبر(ص) كه اگر غدير نبود، رسول خدا(ص) با دعوتي عمومي آخرين حج خويش را آغاز نمي‌كرد و مسلمانان چيزي به عنوان مناسك حج نداشتند و با آموزه‌هايي غلط و توهماتي نادرست از عصر جاهلي، به قصد حج، هر سال در سرزمين وحي حاضر مي‌شدند و غدير انگيزه‌اي بود تا حجة‌الوداع آخرين فرستاده خدا روي دهد تا بهانه اكمال دين، اكمال حج نيز رقم خورد.
براساس مطالب كتاب، اگر غدير نبود، چه وقت كوير برهوت جحفه نامش لرزه بر اندام بي‌خردان مي‌انداخت و چگونه چون چشمه‌اي جوشان خستگي را از مسافران جاده حقيقت مي‌زدود.
اگر غدير نبود، اجتماعي اين چنين با شكوه، با حضور هزاران نفر از همه بلاد اسلامي ميسر نمي‌شد، براستي پيامبر(ص) با چه تدبيري مي‌توانست اين تازه مسلمانان را در يك مكان گرد هم آورد كه اجتماع بي‌نظير حج عاملي شد تا غدير به وجود آيد، بگذاريد بهتر بگوييم، اصلا هدف از حجة‌الوداع، پيوند مسلمانان با درياي بي‌ساحل هدايت بود تا حج هم در سايه ولايت او تعريف شود، پس پيامبر(ص) دستور داد كساني كه از غدير، اين تجلي ولايت علي(ع) پيشتر رفته‌اند، به او رجوع كنند و آناني كه باز مانده‌اند، خود را سريع‌تر بدان برسانند تا از گواراي غدير، جملگي سيراب شوند.
اگر غدير نبود، نه، هرگز! غدير بود و پيامبر(ص) دستور داد آنان كه بي‌ولايت علي(ع) رفته‌اند باز گردند و آنان كه در تفريط محبت او گام‌هايي آهسته برداشته‌اند، خود را به علي(ع) برسانند.
اگر غدير نبود، پيامبر(ص) باري ديگر، تكليفي براي اعلام جانشيني، در آخرين حج خويش نداشت و با نزول آيه «يا ايهاالرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته» رسالت او در گروي معرفي امامت علي(ع) قرار نمي‌گرفت؛ پس غدير به وجود مي‌آيد تا رسول امين(ص)، در گنجايش بي‌مرز آن، مرز ايمان و كفر را مشخص سازد كه اگر غدير نبود پيامبر(ص) مورد خطاب قرار نمي‌گرفت كه اگر پيام غدير را نگويي، در راه خدا هيچ نكرده‌اي!
«وان لم تفعل فما بلغت رسالة»
در قسمتي از كتاب با عنوان «هراس از منافقان مسلم‌نما» آمده است: «بيست و سه سال رنج و تلاش براي سامان آشفته بازار جاهلي، مدارا با خشن‌ترين برخوردهاي اجتماعي، عبور از هرج و مرج‌ها، جنگ و كشتارها، مقابله با جهالت‌ها و ناپسندها و... همه و همه در گروي اين عملكرد پيامبر(ص) بود و پيامبر(ص) از مخالفان دوست‌نما و منافقان مسلم‌نما، مي‌هراسد، نكند همچون روز اول دعوت همگاني، مجلس را بر هم زنند؟ آخر آن روز هم براي فراخوان ولايت علوي(ع) آيه‌اي نازل شده بود؛ "و انذر عشيرتك‌الاقربين". پيامبر(ص) يگانه عبد خداست كه در طول حيات‌اش بدون اذن الهي، آبي ننوشيده، چه برسد به انتخاب جانشين بعد از خويش از جانب خود. آن روز هم عده‌اي مخالف بودند، اما امروز؛ "والله يعصمك من‌الناس".
امروز خداوند تو را حفظ خواهد كرد و بيني مخالفانت را به خاك خواهد كشاند تا شرط ايمان بر همگان روشن شود.»
اگر غدير نبود، جاري‌ترين و ماندگارترين خطبه دنيا توسط پيامبر(ص) خوانده نمي‌شد و امروز خطابه‌اي با نام غدير نداشتيم تا سند افتخار ما از اين روز بزرگ باشد؛ جست‌وجو كنيد، اين چگونه خطبه‌اي است كه در طول تاريخ بشري اين چنين بليغ در حضور جمعيت فراواني از مردم ارائه شده كه مطالب آن همچنان به روز و در حال جريان است؟ رسول خدا(ص) پرشكوه‌ترين خطبه قرون را به امر پروردگارش به وجود مي‌آورد تا غدير بر مركب قرن‌ها بماند؛ آيا تا به حال اين خطبه را خوانده‌ايد؟
اگر غدير توسط پيامبر(ص) رقم نمي‌خورد، عذابي دهشتناك امت اسلامي را فرا مي‌گرفت، عذابي كه پيامبر(ص) مي‌فرمايند؛ «من خود نيز نمي‌توانستم آن را از خويش دور كنم؟!». رسول خدا(ص) در جاي جاي خطبه به امتحان غدير تاكيد مي‌كند و بانگ برمي‌آورد كه «غدير حتي براي من رسول‌الله(ص) آزموني بزرگ است، پس شاهد باشيد كه در اجراي آن از هيچ تلاشي دريغ نكردم.»
اگر غدير نبود، راه اسلام و راه كفر بعد از رسول خدا(ص) از يكديگر تميز داده نمي‌شد و امامان هدايت(عليهم‌السلام) و پيشوايان كفر از يكديگر جدا نمي‌شدند كه غدير، فصل حق و باطل است، غدير در پهنه گسترده خود، مرواريد پيامبر(ص) را دارد كه آن روز همه منافقان را بر بلنداي جهاز اشتران نظاره‌گر بود اما لب فرو بست، كه اگر صدف لبان محمدي(ص) گشوده مي‌شد، غدير، قيامت كبراي ديگر بود!...
كتاب‌هاي الاستيعاب في معرفة‌الاصحاب، مسند احمدبن حنبل، اسرار غدير، سنن‌الكبري، الكافي، شواهد‌التنزيل، المستدرك علي‌الصحيحين، كفايةالاثر في‌‌النص علي‌الائمة‌الاثني عشر، سليم‌بن قيس(اسرار آل‌محمد"ص")، الخصال، كمال‌الدين، امالي طوسي، اختصاص، بشارة‌المصطفي لشيعةالمرتضي، تفسير قمي، مروج‌الذهب و معادن‌الجواهر، از منابع تحقيق نويسنده در تدوين اين اثرند.
چاپ چهارم كتاب «اگر غدير نبود...؟!» از سوي انتشارات دليل ما در شمارگان 3000 نسخه، 40 صفحه و بهاي 5000 ريال راهي بازار نشر شده است.
پنجشنبه ۳ دی ۱۳۸۸ - ۱۱:۳۰
نظر شما