یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲ - ۱۶:۲۱
مادر شعر هرمزگان آسمانی شد

هرمزگان - پروانه بیابانی، مادر شعر هرمزگان و از مولفان و چهره‌های پیشکسوت ادبی استان در ۹۷ سالگی آسمانی شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بندرعباس، پروانه بیابانی (از مشهورترین بانوان شاعر خطه هرمزگان) امروز یکشنبه دارفانی را وداع گفت.

وی در سال ۱۳۰۵ خورشیدی در بندرعباس به دنیا آمد. پدرش بلوچ و مادرش اهل روستاهای اطراف بندرعباس بود.

بانو پروانه بیابانی در دوران کودکی با شعر، داستان و ادبیات آشنا و علاقه‌مند شد و در سال‌های بعد به سرودن غزلیات، مثنوی، دوبیتی و رباعی‌های فروانی پرداخت.

بیابانی از قدیمی‌ترین و مشهورترین بانوان ادبی و هنری استان هرمزگان است و کتابهایی در این زمینه شامل پر پروانه، در گلستان محبت زخم و نیش خار نیست (در سه بخش غزلیات / رباعیات و دوبیتی‌ها توسط خود شاعر به چاپ رسیده است.)، قفس خاطره‌ها و … از وی به چاپ رسیده است.

نمونه ای از اشعار بانو بیابانی:

خوشا از عشق تو سرشار بودن
به یادت تا سحر بیدار بودن
طبیبم گر تویی دارم تمنا
همیشه لذت بیمار بودن
خوشا در نیمه شب‌ها با تو بودن
به وصفت این دوبیتی‌هاسرودن
خوشا دروازه‌های رحمت تو
به روی هر خطاکاری گشودن
خوشا از عشق تو دیوانه بودن
به آن دیوانگی افسانه بودن…
 

پیام تسلیت مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان به مناسبت درگذشت استاد بانو پروانه بیابانی پیام تسلیت را صادر کرد.

متن پیام اسمعیل جهانگیری به شرح ذیل می باشد.

انالله و انا الیه راجعون

خبر درگذشت استاد بانو پروانه بیابانی از شاعران پیشکسوت استان هرمزگان بسیار غم انگیز بود. این شاعره و مولف فقید عمر گرانمایه خود را در راه نشر فرهنگ و خدمت به اهالی شعر و ادبیات استان گذراند و توانست در طول چندین ساله عمر با برکت خویش چندین جلد کتاب را به تالیف رسانده و با طبع روان، اشعار و آثار ماندگاری از خود به یادگار گذارد.

اینجانب این مصیبت وارده را خدمت خانواده و بازماندگان و اهالی فرهنگ استان هرمزگان تسلیت عرض نموده و از درگاه احدیت برای آن مرحومه غفران و رحمت الهی مسئلت می‌نمایم.

وی علاوه بر یادگیری قرآن، به شعر و ادب و داستان علاقه‌مند بوده است تا جایی که خودش بیان می‌کند: در سن ۸ سالگی کتاب‌های (یوسف و زلیخا) و (خرم زیبا) را مطالعه کردم و از آن دوران به بعد سرودن شعر را آغاز کردم.

بیابانی گرچه سبک کهن را در شعرش دارد؛ ولی روح نوگرای او کلمات را آنقدر صمیمی و با باورهای امروز نزدیک می‌کند که فراموشمان می‌شود که در سبک کهن سیر و سلوک می‌نماییم. وی غزلیات، دوبیتی، مثنوی و رباعی‌های زیادی را سروده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها