به گزارش خبرنگار خبرگزای کتاب ایران(ایبنا) در قم، سید مهدی حسینی شامگاه یک‌شنبه در برنامه «شب داستان قم»، گفت: این جلسات باعث انس و الفت بیشتر بین اهالی هنر به‌ویژه دوستان داستان‌نویس می‌شود. ما آمادگی این را داریم که برای این‌گونه جلسات همکاری داشته باشیم تا ان‌شاالله داستان‌نویسان قم بیشتر با هم آشنا شوند.
در ادامه سید علی نقیب مدیر واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری بیان کرد: بدون هیچ تعارف و تکلیفی خواهش می‌کنم هر پیشنهاد و نقدی که در پیشبرد ادبیات داستانی قم در نظر دارید با ما در میان بگذارید تا با هم بتوانیم کاری برای بهتر شدن ادبیات قم انجام دهیم.
در بخش دیگری از این دورهمی، داستان‌نویسان نظرات خود را مطرح کردند. زهره شریعتی، تصریح کرد: مدتی است در حوزه جستار‌نویسی و روایت‌نویسی کار می‌کنم و در این حوزه هیچ گریزی از استفاده درست از تکنیک‌های داستان را نداریم.
وی تصریح کرد: شعر آیینی در کشور به‌ویژه در قم برجسته است و داستان‌نویسان در اقلیت قرار دارند اما در سال‌های اخیر داستان توانمند شده و رشد خوبی داشته است.
در ادامه سید علی نقیب مدیر واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری بیان کرد: بدون هیچ تعارف و تکلیفی خواهش می‌کنم هر پیشنهاد و نقدی که در پیشبرد ادبیات داستانی قم در نظر دارید با ما در میان بگذارید تا با هم بتوانیم کاری برای بهتر شدن ادبیات قم انجام دهیم.
در بخش دیگری از این دورهمی، داستان‌نویسان نظرات خود را مطرح کردند. زهره شریعتی، تصریح کرد: مدتی است در حوزه جستار‌نویسی و روایت‌نویسی کار می‌کنم و در این حوزه هیچ گریزی از استفاده درست از تکنیک‌های داستان را نداریم.
وی تصریح کرد: شعر آیینی در کشور به‌ویژه در قم برجسته است و داستان‌نویسان در اقلیت قرار دارند اما در سال‌های اخیر داستان توانمند شده و رشد خوبی داشته است.
داستان‌نویسی نجات‌بخش است
شریعتی افزود: داستان‌نویسی نجات‌بخش است و خیلی از زندگی‌ها را نجات داده است. مثلا برنامه «زندگی‌پس‌از‌زندگی» برای خیلی از افراد تلنگر ایجاد می‌کند و همین موضوع مسیر زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد. داستان‌نویسی هم می‌تواند این روزنه امید را فراهم کند، وقتی شما از تحربه زیسته خودتان استفاده می‌کند در کلمه‌ها روح می‌دمید و این می‌تواند نجات بخش باشد.
یونس عزیزی در بخش دیگری از این نشست، در پاسخ به سوال رابطه داستان‌نویسی و کار در مطبوعات گفت: ما می‌توانیم از گزارش‌های خبری ایده‌ها و سوژه‌های داستانی پیدا کنیم و با تکنیک‌های داستانی گزارش‌ها را جذاب کنیم و در یک بسته‌بندی و قالب مناسب به مخاطب عرضه کنیم.
عزیزی اضافه کرد: روزنامه‌نگاری برای نویسنده حسن و قبح‌هایی دارد. کار در مطبوعات باعث می‌شود نویسنده ابعاد مختلف زندگی و مسائل اجتماعی را با حساسیت بیشتری دنبال کنند و بتواند آن مسائل را وارد رمان یا داستانش کند. همین عامل باعث پویایی داستان خواهد شد. از این جهت این شانس و اقبال به آن‌ها رو می‌کند که از لاک خودشان بیرون بیایند و پیرامونشان را دقیق‌تر ببینند. بنابراین ارتباط نزدیک با مسائل اجتماعی است که باعث می‌شود اطلاعات و نگاه‌شان به‌روز باشد و سوژه‌‌ای که برای داستان انتخاب می‌کنند پیوند بیشتری با مخاطب داشته باشد.
وی ادامه دد: اما قبح آن. برای من این خطر وجود دارد که به سبب هم‌جواری با سوژه‌های تکراری و روزمره کارم در حوزه داستان سطحی و از عمق ادبیات کاسته شود.
این داستان‌نویس افزود: موضوع بعد، تحلیل رفتن خلاقیت در همین فضای تکراری و بعضاً کلیشه‌ای روزانه است. خیلی از این امور به خاطر غرق شدن در کار ناخوداگاه اتفاق می‌افتد، از این رو همیشه باید مراقب بود که حوزه روزنامه‌نگاری به لحاظ کیفی اثر منفی کمتری روی فعالیت داستان‌نویسی داشته باشد.
مهدی کرد فیروزجایی دیگر مهمان این برنامه گفت: من جزو محدود نویسنده‌هایی هستم که قبل از جلسات داستان‌نویسی نمی‌دانستم داستان چیست و نوشتن رو به صورت عام در نظر داشتم. به یکی از دوستان گفتم من می‌خواهم نویسنده شوم. دوستم تهران را معرفی کرد اما من این ظرفیت را در قم پیدا کردم و این از محاسن قم در حوزه داستان‌نویسی است.
مرضیه نفری تصریح کرد: این دیدن‌ها و انس گرفت‌‌ها خیلی خوب است و اگر داستان‌نویس‌ها دور هم باشند اتفاق خوبی رقم می‌خورد.
وی با تاکید بر اینکه تنها چیزی که ما را نجات می‌دهد کلمه و داستان است، افزود: چهرهای جوانی در این جمع می‌بینم و امیدوارم این جوانان جریان ادبی در قم رقم بزند و آینده ادبیات داستانی قم به واسطه آن‌ها متفاوت شود.
کتاب خوب خوانده می‌شود / سرانه مطالعه ما خوب است
حاتم ابتسام به موضوع روش‌های جدید نشر اشاره کرد و گفت: نشر از نظر مادی افول کرده در جهان مدل‌های جدیدی برای عرضه کتاب شکل گرفته است و باید به این سمت حرکت کنیم. این تصور از نویسنده‌ها که میرزابنویس هستند نادرست است و متاسفانه افرادی پیدا می‌شوند که تقاضا دارند داستان زندگی آن‌ها نوشته شود. این موضوع به بحران فهم درام در جامعه ما برمی‌گردد.
ابتسام با اشاره به اینکه در حوزه داستان‌نویسی وضعیت مناسبی نداریم، افزود: نویسنده‌ها باید کیفیت خودشان را بالا ببرند. بسیاری از افرادی که کتاب نوشته‌اند نیاز به آموزش دارند و اگر خود را از آموزش مکفی بدانند، به مرگ نویسنده ختم می‌شود.
وی تصریح کرد: کتاب خوب خوانده می‌شود و سرانه مطالعه ما خوب است. کسی که در فضای نشر کار می‌کند این آمار پایین سرانه مطالعه را باور نمی‌کند..
سمیه عالمی نیز در بخش دیگری از این برنامه، گفت: سفر و مواجهه با تفاوت‌های فرهنگی و جغرافیایی متنوع نگاه نویسنده را نزدیک، دقیق و چندوجهی خواهد کرد، از این جهت نویسنده باید خودش را در معرض سفر قرار دهد.
وی افزود: آن‌جایی که نیاز داریم در داستان شخصیت متفاوت ببینیم باید آدم‌های متنوعی را ببینیم و با آن‌ها گفت‌وگو کنیم در این صورت شخصیت داستان چندوجهی خواهد شد.
نظر شما