به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، قباد آذرآیین، نویسنده جنوبی و خالق آثاری همچون «فوران»، «توله‌های تلخ» و «عقرب‌ها را زنده بگیر» در سالمرگ احمد محمود، یادداشت کوتاهی را درباره جایگاه آن نویسنده فقید در اختیار ایبنا قرار داده که در ادامه می‌خوانید:
کلمه، دوشادوش مبارزه
نوشتن درباره احمد محمود سهل و ممتنع است... سهل است؛ چون بزرگ است و جامع‌الاطراف و می‌توانی از هرسو به او بنگری و از همان منظر درباره‌اش قلم بزنی و سخن بگویی. ممتنع است؛ چون نوشته و سخنت خودت را هم قانع نمی‌کند.
به نظرم، نباید مبارزه و نویسندگی احمد محمود را جدا از هم و با ترجیح یکی بر دیگری بررسی کرد. مبارزه با بی‌عدالتی و ستم، آرمان احمد محمود است و قلم و نوشتار، پرچم این مبارزه است؛ نمی‌توانم با افعال ماضی از احمد محمود حرف بزنم. اصلا مگر ما به عمر تقویمی درباره چنین بزرگانی معتقدیم؟
- شناخت عمیق جغرافیای زادبوم و ترسیم حال‌وروز بومیان آن جغرافیا
- پاسداشت آبروی کلمه و قلم در سخت‌ترین سال‌های مضیقه نان و معیشت
- استفاده از زبان، فضا، شخصیت‌پردازی و دیگر عناصر داستانی در خدمت درونمایه داستان
پرداختن به این دغدغه که «نویسنده باید آدم‌های داستانش را واکاوی کرده باشد، نه فقط آنچه را انجام می‌دهند و بالفعل است؛ بلکه با آنچه در توانایی آن‌هاست»
این‌ها از ویژگی‌های شخصیت و نویسندگی احمد محمود است...
یکی دیگر از ویژگی‌های بارز نویسندگی احمد محمود استفاده از جمله‌های کوتاه و کوبنده است برای تاثیر و تفهیم بیشتردرونمایه:
«پیش می‌رود. کنار جدول می‌ایستد. دوماشین پیاپی می‌گذرد. از خیابان رد می‌شود. صف نانوایی خلوت است. بلند نفس می‌کشد» (داستان کجا می‌ری ننه امرو؟)
دوشنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۰ - ۱۳:۱۳
نمی‌توانم با افعال ماضی از احمد محمود حرف بزنم. اصلا مگر ما به عمر تقویمی درباره چنین بزرگانی معتقدیم؟...
نظر شما