کبیری درباره نهمین مجموعه شعرش به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: دفتر شعر «بی‌سرزمین» دربرگیرنده حدود 45 قطعه شعر سپید است که طی دهه 80 سروده‌ام.

وی توضیح داد: در اغلب شعرهای این مجموعه به نوعی احساس غربت، چه برای فردی که دور از وطن است و چه برای آن‌که غربت سخت‌تری را تحمل می‌کند و در وطن خود هم غریب است، وجود دارد و یاشار صلاحی، طراح جلد این مجموعه توانسته به‌خوبی این حس را در طراحی جلد کتاب منتقل کند.

این شاعر افزود: به‌‌طور کلی در شعرهای این مجموعه فضاهای مختلفی را تجربه کرده‌ام و شعرها با موضوعات عاطفی یا اجتماعی سروده شده‌اند.

وی در پایان اشاره‌ای به انتشار هشتمین مجموعه شعرش در دو سال پیش داشت و اظهار کرد: هشتمین دفتر شعرم با عنوان «دامن‌ام را می‌تکانم از ابر» سال 1389 از سوی نشر ثالث منتشر و راهی بازار کتاب شد. درباره تفاوت این دو مجموعه می‌توانم به برخی از حرکت‌هایی که از نظر فرم در تعدادی از شعرهای مجموعه جدیدم دیده می‌شود و همچنین نگاه فلسفی که به برخی از مضامین داشته‌ام، اشاره کنم.

ناهید کبیری شاعر، نویسنده و مترجم است.

از  آثار او می‌توان «یلدا، سپهر»، «لحظه‌ها در باد»، «آرزوهای پاییزی»، «غروبی‌ها»، «طرحی برای سنگ»، «طرحی برای سار»، «جمعه‌های بارانی»، «رویای شیرین»، «پیراهن آبی»، «مرا به بغداد نبرید» و «دامن‌ام را می‌تکانم از ابر» را نام برد.

نهمین مجموعه شعر کبیری با عنوان «بی‌سرزمین» در 96 صفحه از سوی نشر مروارید منتشر و راهی بازار کتاب شده است.