ابوالفضل جوكار در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، با بيان اين مطلب افزود:اكنون مكان‌هاي مناسب و استانداردي در شهر تهران و حتي كشور براي برگزاري نمايشگاه مهياست و استفاده از اين فضاها براي برگزاري نمايشگاه كتاب ضرورتي بيش از تعطيلي آن دارد.

وي ادامه داد: پيش از اين، رايزني‌هاي مختلفي درباره برگزاري نمايشگاه در مجموعه ورزشي آزادي، پارك ارم و ... ارايه شده بود كه تا حدودي مناسب برپايي نمايشگاه بودند. بنابر اين؛ شايسته نيست كه به دليل آماده نبودن كامل مصلاي تهران، پيشنهاد تعطيلي موقت آنرا مطرح كنيم.

جوكار با اشاره به غرفه بندي و مناسب بودن فضاي بيست و دومين نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران در سال 88، اظهار داشت: خوشبختانه در نمايشگاه امسال، پس از دو دوره تجربه برگزاري نمايشگاه در مصلاي تهران، دست‌اندركاران و مسوولان توانستند فضايي مناسب از نظر مديريتي، اجرايي و رفاهي براي ناشران و بازديدكنندگان فراهم كنند. 

وي همچنين درباره جايگاه اين نمايشگاه در ايران و كشورهاي منطقه عنوان كرد: كشورهاي حاشيه خليج فارس، برخي كشورهاي غربي و ناشران حوزه‌هاي مختلف به اين نمايشگاه به عنوان يك رويداد بزرگ مي‌نگرد و نبايد از برگزاري آن غفلت كرد.

مديرمسوول انتشارات بين‌المللي «گاج» تصريح كرد: با نگاهي به تاريخ برگزاري نمايشگاه به اين نتيجه مي‌رسيم كه نمايشگاه فرصت مناسبي براي فروش كتاب‌هاي ناشران به شمار مي‌آيد و چون فقط سالي يك بار برپا مي‌شود، مشتاقان و مخاطبان بسياري نيز دارد.

جوكار در خاتمه ياد آورشد : در سال‌هاي اخير تلاش‌هاي بسياري براي گسترش فرهنگ كتابخواني در كشور انجام شده و تعطيلي موقت نمايشگاه - و آنطور كه گفته شده به مدت دوسال - تمام كارها و برنامه‌ها را بي‌اثر مي‌كند.

 درپي پيشنهاد رييس اتحاديه ناشران و كتابفروشان تهران در نشريه صنعت نشر (تيرماه 1388) مبني بر تعطيلي موقت نمايشگاه كتاب تهران به منظور آماده سازي مكاني براي برگزاري نمايشگاه كتاب - كه به استناد اظهارات يكي از مسوولان سازمان آتش نشاني در زمان برگزاري بيست و دومين نمايشگاه تهران در ارديبهشت ماه 88 - ارايه شده، معاونت امور فرهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، تصميم دارد بررسي و ارزيابي اين پيشنهاد را در دستور كار خود قرار دهد.

اظهارات اين مقام مسوول در سازمان آتش نشاني، همان ايام و طي نامه هاي جداگانه اي، از سوي معاون امور فرهنگي وزير ارشاد، نادرست و غير مسوولانه خوانده شد.