به بهانه چهاردهمین هفته «پویش مردمی چهارشنبههای امام رضایی» نگاهی کوتاه بر کتاب قرآن حکیم از منظر امام رضا علیه السلام داشتیم.
کتاب در مباحث خود، موضوعات قرآن علمی و عینی، راه شناخت قرآن، موانع شناخت قرآن، تفاوت تدبر در قرآن، تشویق قرآن به تحصیل برهان عقلی و دریافت شهود قلبی و... را مطرح کرده است.
در معرفی «قرآن حکیم از منظر امام رضا(ع)» آمده است: «به اعتقاد نویسنده نجات و سعادت در گرو شناخت و پیروی از ثقلین، یعنی قرآن و عترت است و بهترین راه برای این مقصد شناخت ویژگیهای قرآن از زبان ائمه اطهار(ع) است. نویسنده با نگاهی عرفانی به بحث درباره قرآن علمی و قرآن عینی، وجوه اشتراك و افتراق آن دو، شرایط و موانع معرفت قرآن، فرق بین تدبر در قرآن و استنطاق قرآن، و راههای قرآن در جهت تحصیل معرفت صحیح مانند تشویق به برهان عقلی و شهود قلبی و دوری از قیاس و وهم پرداخته است. منظور نویسنده از قرآن عینی، انسان كامل یعنی ائمه اطهار(ع) است كه تجسم قرآن علمی هستند.»
حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی متولد ۱۳۱۲ تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محییالدین الهی قمشهای، محمد حسین فاضل تونی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و علامه طباطبایی به اتمام رساند. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعه قم از جمله فعالیتهای است. وی علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشتههای گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است.
«تفسیر تسنیم»، «ادب فنای مقربان»، «شمیم ولایت»، «همتایی قرآن و اهل بیت»، «تحریر رسالة الولایة شمس الوحی تبریزی»، «حکمت نظری و عملی در نهجالبلاغه»، «علی مظهر اسمای حسنای الاهی»، «تجلی ولایت در آیه تطهیر»، «ولایت در قرآن»، «کوثر کربلا»، «ولایت علوی(ع)»، «ولایت فقیه»، «فاطمه اسوه بشر»، «عصاره خلقت»، «وحی و نبوت»، «فلسفه تولی و تبری از نگاه قرآن و روایات»، «پیامبر رحمت(ص)»، «فلسفه الهی از نظر امام رضا(ع)»، «حیات عارفانه امام علی(ع)»، «حکمت علوی(ع)»، «امام مهدی موجود موعود»، «نزول وحی»، «قرآن حکیم از منظر امام رضا(ع)» و «علی بن موسی الرضا و القرآن الحکیم» برخی از این آثار است.
آیت الله جوادی آملی در پیشگفتار و معرفی اجمالی کتاب «قرآن حکیم از منظر امام رضا(ع)» نوشتهاند:
«این کتاب خلاصه اى است درباره ى قرآن حکیم در پیشگاه امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا علیه السلام تا بدین وسیله مقام منیع حضرت در پرتو نور قرآن کریم آشکار گردد و از طرفى معارف عالى قرآن حکیم با بیان این قرآن ناطق روشن گردد.
چون سرچشمه و مسیر و مقصد آن دو یکى است ؛ همان گونه که آن دو همواره با حق همراهند و هرگز از یکدیگر جدا نمى شوند.
این کتاب را براى دومین کنگره ى بین المللى امام رضا علیه السلام نگاشته ام که در ماه ذى القعده سال ۱۴۰۶ ه ق در جوار ملکوتى آن حضرت در مشهد مقدس برگزار گردید. مرقد ایشان بهشتى است که در آن درختان طوباى معرفت غرس گردیده است ، درختانى با شاخه هایى که لحظه به لحظه به اذن پروردگار خویش ثمر مى دهند.
ساختار این کتاب در یک بوستان و چند بهشت سامان یافته است . مباحث مربوط به خود قرآن در بوستان مطرح مى شود. شرایط و موانع شناخت قرآن نیز در بهشت ها بیان مى شود؛ افزون بر آن که در این بهشت ها، معارف به دست آمده از قرآن نیز طرح مى شود، همه ى این معارف ، جز بعضى از موارد خاص ، با توجه به سخنان نورانى حضرت رضا علیه السلام بررسى مى گردد.»
«قرآن حکیم از منظر امام رضا(ع)» به قلم ایشان در زبان عربی و با ترجمه زینب کربلائی به فارسی در قطع وزیری در 376 صفحه توسط ناشر اسراء منتشر شده است.
نظر شما