به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، فارابي معتقد است تمامي اجتماعاتي که در خور نام مدینه‌اند را مدینه فاضله مي‌نامد و اجتماعات جاهله، مناله و فاسقه را شايسته اطلاق نام مدینه نمي‌پندارد.
فارابي در اين اثر بخشي از تفكرات سياسي‌اش را شرح مي‌دهد كه معطوف به سياست شهري است. اصطلاح فلسفه سیاسی، نخستين‌بار در جهان اسلام توسط حکیم فارابی مطرح شد. به اعتقاد او، اين اصطلاح عبارت است از شناخت اموری که به واسطه آنها زیبایی‌ها برای اهل مدینه به دست می‌آید و قدرت بر تحصیل آن زیبایی‌ها برای آنها و نگهداری آن برایشان امکان‌پذیر می‌شود، اصولي كه فارابی بنای فلسفه سیاسی‌اش را بر مبناي ضرورت زندگی اجتماعی انسان، ضرورت وجود حکومت برای جامعه، حکومت آرماني در مدینه فاضله، ضرورت حاکمیت ريیس حکیم در مدینه فاضله، ضرورت تعاون در مدینه فاضله، فضیلت و سعادت به عنوان هدف و غایت سیاسی در جامعه و مدن غیر فاضله و مردمان آنها قرار داده و بسط مي‌دهد.
یکی از موضوعاتی که فارابی در كتاب «السیاسة المدنیة» به آن توجه بسیار کرده است، پدیده قدرت، به ویژه قدرت سیاسی است. او قدرت را به «تمکن و تحفظ» معنا می‌کند. بر اين اساس هر فردي بتواند اراده خود را در جامعه محقق سازد و آن را استمرار بخشد، دارای قدرت سیاسی است.
بر اساس فلسفه سياسي او در اين اثر تدوین، استنباط و تغییر قوانین بر عهده دولت‌هاست. همچنين دولت‌ها موظفند برای دفع آفات و شرور از جامعه، تلاش کنند.
بر اساس باورهاي سياسي فارابي در اين كتاب، تادیب و مجازات افراد شرور و ناسازگار و مجرم نيز از ديگر وظایف دولت به شمار مي‌آيد.
زنده‌یاد دکتر حسن ملکشاهی شرح و ترجمه این اثر را در 12 فصل برای نخستين‌بار در سال 1376 به انتشارات سروش سپرد كه در همان سال نيز منتشر شد. اکنون چاپ دوم این اثر در شمارگان 2000 نسخه، 450 صفحه و بهاي 90000 ریال راهی بازار نشر شده است.
یکشنبه ۲ آبان ۱۳۸۹ - ۰۹:۰۰
نظر شما