پگاه شرفی، مترجم کتاب کودک «لوبنا و پیبل» در مصاحبه با ایبنا ضمن بیان تجربه اولین ترجمه کتاب کودک خود، گفت: آنچه در این داستان بیش از هر چیز آموزنده است این است که انسان‌ها در شرایط بسیار سختی که حتی باورش برای خیلی‌ها می‌تواند غیرممکن باشد، می‌توانند مهربان باشند و با درک متقابل شرایط دیگران، آنها را خوشحال و امیدوار کنند.

پریا توکلی طهرانی، مترجم کتاب کودک «خرس گفت: من یک مشکل کوچک دارم» می‌گوید: ترجمه کتاب کودک باید در کلمات و جملات ساده و بدون توضیح اضافه انجام شود. به عنوان خواننده، من دوست دارم «صدای» نویسنده را بشنوم، نه «دوبله‌ی» مترجم را و در ترجمه خودم هم سعی کرده‌ام صدای نویسنده را حفظ کنم.

فاطمه بهبهانی، نویسنده کتاب «نشانی گنج» که اولین اثر چاپ‌شده‌اش به حساب می‌آید معتقد است یک نویسنده نباید هدف اصلی‌اش صرفا چاپ یک کتاب باشد؛ همین که او فکر کند یک نویسنده است و از عهده نوشتن یک داستان برمی‌آید یعنی تمام تلاشش را کرده است.

نوشتن از یک جایی شروع می‌شود و این شروع همیشه مهم است. پرونده «کتاب‌اولی‌های ادبیات ایران» ما را بیشتر با چگونگی این آغازها و حس‌وحال نویسنده‌های نوقلم آن آشنا می‌کند.