به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بندرعباس، شاعر همواره نقش‌آفرینی می‌کند. ادبیات نیز ابزاری است تا فرهیختگان از آن برای ابراز عشق و احساسات بهره بگیرند و آیینه‌ای باشند تا واقعیت‌ها را در هر ژانری به تصویر بکشند. اکنون انعکاس مُحَرّم را در شعر شاعران آئینی هرمزگان تقدیمتان خواهیم کرد.
لیلا سالاری- شاعر و مولف:
وقت است تلنگری به دلها بزنیم
وقت است تلنگری به دلها بزنیم
در معرکه عشق به دریا بزنیم
حُربن یزید بن ریاحی بشویم
نقشی ابدی به لوح فردا بزنیم.
مهدی رستگاری- شاعر آئینی:
به عزت حسینی ات مرا پناه ده که من
اگرچه دردمند صد هزار درد واهی‌ام
اسیر ابتذال و مایل زیاده خواهی‌ام
ولی به لطف نور تو امیدوار و واثقم
به رغم شرمساری و کمال روسیاهی ام
بیا و لطف کن مرا نجات ده به یک نظر
به من که بی عنایت تو غرق در تباهی‌ام
به مهربانی ات قسم که در مس وجود خود
نیازمند کیمیای مختصر نگاهی ام
به عزت حسینی ات مرا پناه ده که من
در این جهان رها شده به حال بی پناهی ام
بگفت مهدی این چنین به هیات عزای تو
اگر چه مستعدّ بد شدن به هر گناهی ام
فراتر از فرشتگان روم به شان و منزلت
در این جهان و آن جهان فقط اگر تو خواهی ام.
محمدزمان حیدری- شاعر آئینی:
استاد عشق باران غم بود
عشق خانه ات بسوزه
معشوقه من بیخود نکن نگاه
به بین آن های که عاشق بودند
چطور بوسه بر لب هایشان خشکیده
چون هرگز
قلبی برای جابه جا کردن عشق نداشتن
من دروغ نمی‌گویم
خودت از آنان بپرس
استاد عشق باران غم بود
آسمان ابری و نم نم بود،
ببین چگونه بغض خفته بی صدا
چون امواج خروشان
از مژگان چشمان مرد عاشق می‌افتد
اصلِا این عشق چه است
پرسیدن سوال‌های بی جواب
می‌دانی یا نمی‌دانی جوابش
باز پرسیدن سوالی
که ندارد جوابی.
نظر شما