به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، شخصیت اصلی بريزبن، گلب، نوازنده‌ای است که در جوانی به زبان‌شناسی رو می‌آورد و شیفته مفهوم چند صدایی باختین می‌شود اما سرانجام مفهوم چند صدایی را در موسیقی باز می‌یابد؛ آرمان شهری که بناست این چند صدایی‌ها در آن یکی شوند. بريزبن چندان دور است که انگار هم راوی و هم گلب ترجیح می‌دهند نادیده‌اش بگیرند و بی هیچ حسرتی به همین چندصدایی زیبا قناعت کنند. در بريزبن گذشته و حال در هم بُر می‌خورند اما با هم یکی نمی‌شوند و گذشته همواره گذشته می‌ماند و حال جاری سطر به سطر به گذشته تبدیل می‌شود و هیچ کدام از شخصيت‌ها به فهم خاص خود از زندگی و جهان دست نمی‌یابند مگر آنکه به فهم خود از جهان از منظر فهم دیگری از جهان بنگرند.
 
این کتاب به رویاهای انسان نیز می‌پردازد. یکی از قهرمانان رمان در آرزوی خوشبختی و زندگی شاد است و به نظر او عدم دستیابی به خوشبختی در وطن، موید این است که در نقطه خاصی از جهان این خوشبختی در انتظار اوست و می‌بایست نقطه‌ای بسیار دور باشد.
 
قهرمان داستان معتقد است که خوشبختی را در شهر بريزبن، در دورترین قاره یعنی استرالیا پیدا خواهد کرد. تاکید اصلی در این رمان بر شکل‌گیری شخصيت، بیداری خودآگاه، اولین مواجهه با عشق و مرگ و تجربه شهرت و خلاقیت است.
 
یوگنی وادالازکین متخصص تاریخ و فرهنگ عامه روسیه در دوره قرون وسطی است و این تخصص در رمان‌هایی که خلق کرده اثرگذار بوده است. نام وی با رمان سالاویوف و لاریونوف بر سر زبان‌ها افتاد. این اثر نامزد جایزه آندره بیلی و جایزه بزرگ کتاب روسیه شد و رمان دیگر وی با عنوان هوانورد در صدر ده کتاب برتر منتشر شده در رومانی در سال ۲۰۱۷ شد. وی در همین سال به عنوان دکتر افتخاری دانشگاه بخارست انتخاب شد. کاملا یک زمان دیگر، تیر قرمز، کودکان روسی، دنیای کودکان، زنان روسی، همه در باغ، حقايق بديهي، احساسات بزرگ، همه چیز درباره خانه من، بازی ملی، رفتن بدون لرز و چگونه ما می‌نویسیم از جمله آثار این نویسنده است.
 
در بخشی از کتاب بريزبن می‌خوانیم: «از جایی بازدید کردم که خانه‌ام آنجا بود. به جای خانه چیزی شیشه‌ای مانند بالا رفته است تابلوها حکايت از این دارد که هتل پنج ستاره است. بالابر شیشه شورها روی دیوار شیشه‌ای می‌لغزد. دو نفر هستند، این سو و آن سوی بالابر ایستاده‌اند و با دست‌هایشان حرکات تندی انجام می‌دهند. شیشه آنها و همچنین پرتو نارنجی رنگ غروب را که همراه با مواد شوینده روی شیشه پخش شده، منعکس می‌کند. مادربزرگ جور دیگری شیشه‌ها را می‌شست. ابتدا آنها را با پارچه‌ای مرطوب پاک می‌کرد و خطوط بازمانده را با روزنامه‌های مچاله شده از بین می‌برد .روزنامه خیس را بارها و بارها عوض می‌کرد طوری می‌شد که انگار پیازی در تماس با شیشه غژغژ می‌کند و صدایی ناهنجار می‌دهد. سازهای زهی هم اگر ناخن انگشت شست و انگشت اشاره به پایین سیم‌ها بر خورد کند چنین صدایی می‌دهند. پشت می‌کنم به هتل و به صنوبرهای بولوار نگاه می‌کنم برخلاف خانه آنها سرجایشان مانده‌اند.
 
نشر نو کتاب بريزبن نوشته یوگنی وادالازکین را با ترجمه نرگس سنایی مشتمل بر ۳۸۰ صفحه با قیمت 260 هزار تومان عرضه کرده است.