وی ادامه داد: درخواست‌های متعددی برای برگزاری این کارگاه از سوی اعضا به دست ما رسیده و به همین دلیل خانم ضرابی‌زاده دعوت ما را پذیرفتند.
مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان همدان با بیان اینکه هر فردی که می‌خواهد نویسنده بشود ابتدا باید کتابخوان باشد، افزود: بهترین داستان‌هایی که در این کارگاه تولید می‌شوند برای انتشار در نشریات نهاد کتابخانه‌های عمومی ارسال خواهد شد و در صورت تأیید کارشناسان منتشر می‌شود و همچنین از بهترین داستان‌ها به انتخاب خانم ضرابی‌زاده در هفته کتاب تقدیر به عمل می‌آید.
نویسندگی را با دوچرخه سواری آغاز کردم
بهناز ضرابی‌زاده، نویسنده و رمان نویس نیز در این کارگاه اظهار کرد: به خاطر اینکه دوچرخه داشتم، نویسنده شدم.
وی ادامه داد: حیاط خانه ما ۲۰۰ متر مربع بود و من از سن پنج سالگی دوچرخه سواری می‌کردم، هر روز صبح دور حیاط با دوچرخه می‌چرخیدم و در تخیل خودم سفری را آغاز می‌کردم.
این نویسنده همدانی بیان کرد: در سفرهای تخیلی خودم تصور می‌کردم سوار ماشینی هستم و اتفاقات مختلفی برای من رخ می‌دهد.
وی تصریح کرد: شب‌ها همه خانواده کنار هم مثل مداد رنگی داخل پشه بند می‌خوابیدیم، از پشت پشه بند آسمان، ماه، ستاره، هواپیما و سفینه‌هایی که در آسمان در حال حرکت بودند برای من خیلی عجیب بود، در تخیل خودم سوار سفینه‌های فضایی و بشقاب پرنده‌ها می‌شدم به کره مریخ و سیارات دیگر می‌رفتم، به همین ترتیب هر روز و شب من به تخیل می‌گذشت.
وی ادامه داد: حیاط خانه ما ۲۰۰ متر مربع بود و من از سن پنج سالگی دوچرخه سواری می‌کردم، هر روز صبح دور حیاط با دوچرخه می‌چرخیدم و در تخیل خودم سفری را آغاز می‌کردم.
این نویسنده همدانی بیان کرد: در سفرهای تخیلی خودم تصور می‌کردم سوار ماشینی هستم و اتفاقات مختلفی برای من رخ می‌دهد.
وی تصریح کرد: شب‌ها همه خانواده کنار هم مثل مداد رنگی داخل پشه بند می‌خوابیدیم، از پشت پشه بند آسمان، ماه، ستاره، هواپیما و سفینه‌هایی که در آسمان در حال حرکت بودند برای من خیلی عجیب بود، در تخیل خودم سوار سفینه‌های فضایی و بشقاب پرنده‌ها می‌شدم به کره مریخ و سیارات دیگر می‌رفتم، به همین ترتیب هر روز و شب من به تخیل می‌گذشت.
این نویسنده ادامه داد: در مدرسه به درس انشاء علاقه بسیاری داشتم، از کتابخانه مدرسه کتاب می‌گرفتم و چیزهایی می‌نوشتم که گویی محرکی غریزی و فطری من را به نوشتن سوق می‌داد.
وی خاطرنشان کرد: کلاس دوم یا سوم راهنمایی بودم که متوجه شدم ریگی به کفش دارم، به ادبیات علاقمند بودم و متوجه شدم استعداد ادبی دارم.
نویسنده کتاب «دختر شینا» بیان کرد: یک بار در زنگ انشاء یکی از دوستانم از من خواست تا برایش یک انشاء بنویسم، من خودم همیشه انشاهایم را خانه می‌نوشتم؛ بنابراین برای دوستم نوشتم؛ معلم نام او را خواند و پس از قرائت انشاء، به شدت دوستم را تشویق کرد؛ من همه آن تشویق‌ها را به حساب خودم نوشتم و فهمیدم که در کار داستان نویسی استعداد دارم و از همان روز تصمیم بزرگ زندگیم را گرفتم که حتماً نویسنده می‌شوم.
نویسندگی یادگرفتنی است نه یاد دادنی
نویسندگی یادگرفتنی است نه یاد دادنی
ضرابی‌زاده با بیان اینکه در دانشگاه رشته ادبیات را دنبال کردم و به سپس به استخدام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در آمدم، اظهار کرد: مربی مرکز آفرینش‌های ادبی شدم؛ بنابراین به طور جدی نویسندگی را آغاز کردم و تاکنون ۲۳ اثر در حوزه کودکان، نوجوانان و بزرگسالان نوشته ام.
وی ادامه داد: اکثر آثار من در حوزه کودک و نوجوان است، هرچند کتاب‌های بزرگسال من مانند «دختر شینا» بیشتر مشهور هستند اما کتاب گلستان یازدهم به ۱۰ زبان ترجمه شده و ترجمه روسی آن توانسته جایزه بین‌المللی اوراسیا را دریافت کند.
وی ادامه داد: اکثر آثار من در حوزه کودک و نوجوان است، هرچند کتاب‌های بزرگسال من مانند «دختر شینا» بیشتر مشهور هستند اما کتاب گلستان یازدهم به ۱۰ زبان ترجمه شده و ترجمه روسی آن توانسته جایزه بین‌المللی اوراسیا را دریافت کند.
ضرابی‌زاده با تاکید بر اینکه اگر به نویسندگی علاقه داشته باشید، افق‌های روشنی پیش روی شما خواهد بود گفت: برای نویسندگی باید چند کار انجام داد که در ابتدا آثار جدی ادبیات ایران و جهان را مطالعه کرد زیرا ما وقت نداریم هر کتابی دستمان آمد بخوانیم,بنابراین باید کتاب‌ها را بر اساس، نویسنده، ناشر و مترجم آن انتخاب کنیم.
وی با اشاره به اینکه خودمان را به آثار یک یا دو نویسنده محدود نکنیم یادآور شد: نباید فقط آثار نویسندگان ایرانی را بخوانیم و همچنین نباید از حجم زیاد کتاب بترسیم.
این نویسنده عنوان کرد: باید الفبای نوشتن را بلد باشیم زیرا نویسندگی یاد گرفتنی است نه یاد دادنی؛ یعنی اگر به نویسندگی علاقمند نباشید، ۱۰۰ جلسه هم عناصر و تاریخ ادبیات را آموزش ببینید باز هم داستان نویس نخواهید شد. باید خودتان بخواهید که بیاموزید.
وی با اشاره به اینکه خودمان را به آثار یک یا دو نویسنده محدود نکنیم یادآور شد: نباید فقط آثار نویسندگان ایرانی را بخوانیم و همچنین نباید از حجم زیاد کتاب بترسیم.
این نویسنده عنوان کرد: باید الفبای نوشتن را بلد باشیم زیرا نویسندگی یاد گرفتنی است نه یاد دادنی؛ یعنی اگر به نویسندگی علاقمند نباشید، ۱۰۰ جلسه هم عناصر و تاریخ ادبیات را آموزش ببینید باز هم داستان نویس نخواهید شد. باید خودتان بخواهید که بیاموزید.
وی با بیان اینکه شب‌ها فقط رادیو فرهنگ گوش می‌دادم، اظهار کرد: رادیو رسانه شنیدنی است و به تخیل کردن کمک می‌کند، ضمن آنکه افراد در جریان تمام اتفاق‌های ادبی کشور هم قرار می‌گیرد.
ضرابی‌زاده با بیان اینکه همیشه دفترچه یادداشت همراه خود داشته باشید و هر آنچه به ذهنتان می‌رسد یادداشت کنید، افزود: هر داستانی باید طرح داشته باشد و نویسنده بتواند آغاز مسیر و پایان راه خود را مشخص کند. من هنگام پیاده‌روی قصه را در ذهن خودم می‌پردازم و همه موارد را یادداشت می‌کنم.
وی پشتکار را مهمترین عامل موفقیت در نویسندگی دانست و تأکید کرد: ممکن است استعداد نویسندگی را ۱۰ نفر داشته باشند اما از این ۱۰ نفر ۹ نفر پشت کار ندارند و تنها یک نفر پشت کار دارد، بنابراین او نویسنده می‌شود.
این نویسنده با بیان اینکه کتاب «ساجی» را از همه کتاب‌هایم بیشتر دوست دارم چراکه زحمت زیادی برای آن کشیدم و سعی کردم به لهجه خوزستانی بنویسم، خاطرنشان کرد: همه نقدها را باید شنید، برخی از آنها درست هستند و برخی اشتباه، نقدهای صحیح را بپذیرد و اشتباه‌ها را فراموش کنید
نظر شما