به گزارش خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)، در متن پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است:
 
«خرد هر کجا گنجی آرد پدید              ز نام خدا سازد آن را کلید
 
 (اقبال­نامه حکیم نظامی)
 
شعر و ادبیات یکی از جلوه‌گاه‌های فرهنگ و تمدن بشری است که ترنم آن جان‌فزاست و به‌سان آینه‌ای بی‌زنگار، فرصت تماشای دیگرگونه هستی را به آدمی می‌بخشد. شعر نزد ایرانیان مرتبتی بی‌مثال دارد؛ زیرا نه‌تنها عنصر برسازنده هویت ملی است که عصاره ایمان و ارزش‌های جاودانی این ملت و تمدن بزرگ و دیرینه نیز به‌شمار می‌رود.
 
حکیم نظامی، شاعر بلندآوازۀ سدۀ ششم هجری، یکی از ستون ­های افراشتۀ زبان ادب فارسی است که میراث حِکمی و ادبی او در ستایش و نکوداشت انسانی کامل و رسیدن به کمال بشری است. سخنوری که «پنج گنج» او، سرشار از آموزه ­های سترگ عرفانی، تعلیمی و اخلاقی و راز ورزی­ هایش گویای بینش عمیق دینی و قرب به مقام رُبوبی و تلمیحات و تصریحات قرآنی او نشانگر وسعت دانش قرآنی و حدیثی اوست.
 
نام حکیم نظامی به گون ه­ای زیبا  با ادب و فرهنگ ایرانی ـ اسلامی گره خورده و آثار فاخر او نه ­تنها بیانی از فرهنگ ایران­ زمین که میراث مشترک تمامی بشریت است. بنای اندیشه ­های این سخنور یگانه بزم نامه ­سرا، بر وطن­ دوستی استوار شده و ایمان به آموزه­ های ناب اسلامی در سطر به سطر آثارش به چشم می­‌خورد.
 
 نظامی از دیدگاه ما، حلیۀ پیوند و دوستی میان اقشار گسترده‌ای از جامعه بشری به‌ویژه ملت‌های ایران، تاجیکستان، افغانستان و آذربایجان است و بدون شک تلاش‌های ارزنده کشورهای فارسی‌زبان هم می‌تواند راهی برای پاسداشت مولفه‌های فرهنگی مشترک قلمداد شود. بر این منوال، روز بزرگداشت حکیم نظامی یکی از روزهای پاسداشت مقام رفیع زبان و ادب فارسی است که گسترۀ آن مرزهای ایران فرهنگی را با آن سابقه و پیشینه تمدنی غنی، درنوردیده و شعاع آن  بخش‌های وسیعی از جهان امروزی را در برگرفته است.
 
خرسندیم که دولت انقلابی و مردمی، فصل نوینی را در پاسداشت زبان فارسی و مفاخر آن در همۀ ابعاد آغاز کرده و بر این باور است که زبان فارسی همانند همۀ زبان‌های دیگر، به زایش و نوسازی نیاز دارد.
 
امروز برای صیانت از این میراث گرانبها نیازمند جهادی تبیینی و فرهنگی هستیم. از این­رو عزم راسخ دولت هم بر بازنگری در حوزۀ هنرهای اصیل ایرانی و پرهیز از نگاه ویترینی و توجه به محتوا و زیرساخت‌هاست. اکنون که این میراث سترگ از غرقاب طوفان ­زای تاریخ به دست ما رسیده، بر ماست که جایگاه شاعرانی چون حکیم نظامی را در تاریخچه غنی شعر فارسی بازخوانی و میراث غنی شعری و اندیشگی این سخنور بزرگ را در کنار آثار ارزشمند دیگر گویندگان و نویسندگان پارسی تحلیل کنیم. باید جاذبه نظامی را در حافظه جهانی همچون حافظه داخلی بیش از پیش بشناسیم و به آن ارج نهیم. معرفی شاعرانی چون حکیم نظامی از سطح نخبگانی به سطح عمومی جامعه از دیگر ضروریات است که البته صدا و سیما و سایر رسانه‌ها در این زمینه نقش مهمی می‌توانند ایفا کنند.
 
21 اسفندماه تنها روز برای گرامیداشت نام یک شاعر و احترام به مقام فراخناک سخنوری بزرگ نیست که فزون‌تر از آن، روز گرامی‌داشت عواطف ناب انسانی و نکوداشت اندیشه و پاسداشت جان آدمی و عظمت گوهر انسانی است.
 
در پایان تلاش‌های سخت‌کوشان و دست‌اندرکاران دومین دوره بزرگداشت حکیم نظامی را در جای‌جای میهن عزیز و در خارج از مرزهای ایران اسلامی گرامی می‌دارم و بزرگ می‌شمارم. همچنین از همکارانم در ستاد مرکزی بزرگداشت حکیم نظامی، ستادهای استانی و نیز انجمن‌ها و موسسات فرهنگی و ادبی، دستگاه‌های مختلف، صدا و سیما، رسانه‌های مکتوب و برخط و خبرگزاری‌ها که با پیش‌بینی و اجرای برنامه‌های متنوع برای بزرگداشت این شاعر و داستان‌سرای پارسی‌گوی حوزه تمدنی ایران، سنگ تمام گذاشته‌اند، قدردانی می‌کنم. همزمانی نیمه شعبان و سالروز ولادت باسعادت حضرت مهدی(عج) را با آیین‌های هفته بزرگداشت حکیم نظامی به فال نیک می‌گیرم و امیدوارم این تقارن، فرصتی برای افزایش نشاط اجتماعی و امیدآفرینی مردم عزیز ایران فراهم سازد.
 
بهترین خاتمه سخن در بزرگداشت این شاعر عزیز و دردانه سخن پارسی، تک‌‌بیتی زیبا از خود اوست که فرمود:
 
 فاتحه فکرت و ختم سخن                            نام خدایست بر او ختم کُن»