سومین شماره فصلنامه «روایت ایرانی» در پرونده ویژه خود در گفتوگو با نویسندگان و منتقدان ادبی نگاهی اجمالی به آثار و خدمات محمدرضا سرشار دارد.
همچنین نقدی از احمد شاکری بر کتاب «سلول بنیادین داستان» نوشته سرشار و دلنوشتهای با نام «قصهگوی عزیز ما» به قلم محمد حمزهزاده آمدهاست.
در این شماره از روایت ایرانی همچنین علی عباسی، نشانهشناس و مدیر گروه زبان و ادبیات فرانسه نگاهی به ساختار روایت و علم روایتشناسی دارد و در بخشی دیگر نیز به بررسی کارکرد روایت در ذکر بردار کردن حسنک وزیر از تاریخ بیهقی پرداختهاست.
همچنین رامبد خانلری نیز درباره مشکلات ناشی از عدم آشنایی با اقتباس مدرن و امروزی سخن گفتهاست.
صفحاتی از این شماره نشریه به درج سخنرانی محمد رودگر، درباره منطق روایی در ادبیات و آثار هنری اختصاص دارد و از دیگر بخشهای جذاب این شماره میتوان به فصل دوم «خورآیان»، رمان منتشر نشده محمد قائمخانی اشاره کرد. در قسمتی از این داستان میخوانیم: «حاج آقا نفس عمیقی میکشد و نگاهی به عکس قابشده روی میز میاندازد: جمله حضرت امام را تکرار میفرموردند. عالم محضر خداست. عمو از حسوحال بیرونش میکشد: همونه که گفتی. پس این پنبه رو از گوشت دربیار که من سحرم رو بدن درست نامحرم، چه آخوند چه آژان...»
سومین شماره «روایت ایرانی» با امتیاز حوزه هنری انقلاب اسلامی و سردبیری میرشمسالدین فلاح هاشمی، در 119 صفحه و بهای 50 هزار تومان عرضه شده است.
نظر شما