پنجشنبه ۴ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۰:۴۹
رونمایی کتاب دانشجوی سال 1344؛ شرح حال استاد شهیر تذهیب

رونمایی از کتاب دانشجوی سال 1344، شرح حال زندگی استاد تذهیب، عبدالله باقری و پسر او نصرت الله باقری چهارشنبه 3 اسفند در موزه هنرهای ملی برگزار شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بزرگداشت عبدالله باقری؛ تذهیب‌کار مدرسه صنایع قدیمه و رونمایی از کتاب دانشجوی سال 1344 ، شرح حال زندگی عبدالله باقری چهارشنبه 3 اسفند در موزه هنرهای ملی برگزار شد.
 
در ابتدای مراسم  تعدادی از فعالیت‌های موزه هنرهای ملی ایران شرح داده شد قرار است هر ماه یک نشست تخصصی از زندگی اساتید هنری و ساخت مستند یا تیزرهای از زندگی ایشان انجام شود و عنوان شد موزه هنرهای ملی همیشه وظیفه حفظ نگداری معرفی و آموزش را بر عهده دارد و از خدمات محمود افتخاری در موزه هنرهای ملی تقدیر و تشکر کردند.
 
سید محمود افتخاری، مدیر سابق موزه هنرهای ملی گفت: انچه ایران ابرو و عزت داشته به واسطه هنر ایران و هنرمندانش است ما هیچ چی جز افتخار هنری نداشته‌ایم. ما هرگز قرار نیست در صنعت یا نفت در جهان شناخته بشویم ما با هنر می‌توانیم جهان را تسخیر کنیم. به حسب این که من نزدیک 30 سال در این موزه هنرهای ملی کار کردم با هنرمندان بسیار زیادی آشنا هستم و بسیار باعث خوشحالی من بوده که در کنار اساتید شهیر ایران بودیم. بی‌تردید جزو نخستین هنرمندانی که من افتخار آشنایی با ایشان را داشتم استاد عبدالله باقری بوده است، مرد بزرگی که دو وجه مهم انسان بودن و بعد هنرمند بودن را با خودش داشت.

افتخاری گفت: استاد باقری به گفته خودش حدود بیست هزار کار تذهیب داشتند که مختص تابلو نبود و در همه جا نمود داشت حتی طرح روی یکی از چرخ خیاطی‌هایی قدیمی تذهیب ایشان است. ایشان در نقش قالی هم جزو پیشکسوتان این عرصه بودند در مدرسه صنایع قدیمه. آنچه که من تحلیل می کنم از اثار استاد باقری این است که ایشان دو اتفاق بسیار مهم رقم زده است، یکی اینکه  در رنگ‌ها نوآوری کرده است و در کنار رنگ‌های اصلی رنگ‌هایی آورده که به آثار رونقی بدهد. ضمن اینکه در طراحی هم دست ایشان بسیار وسیع بود به سبب کارهای زیادی که ایشان انجام داده بودند.

او افزود: یکی از آثار چاپ شده در کتاب که شاهکار هنری، فرهنگی و فکری است، تابلویی که تذهیب تخت شاه عباس را به شیوه خاتم نشان می‌دهد. در تاریخ هنر ایران این کمتر بوده که پنج هنرمند با هم اثری را انجام بدهند و در این تذهیب اتفاق افتاده است.با هنر نه کژ رفتاری می‌شود کرد و نه دروغ می‌توان گفت شاید تنها عنصری که آدم باید رو راست باشد تا به آفرینش برسد.

مدیر سابق موزه هنرهای ملی عنوان کرد: سعی کردیم که هنرهای ملی را برای جوانان معرفی کنیم که در راس آن‌ها مینیاتور بود. در جهان ما را با این واژه می‌شناسند. استاد تجویدی اولین بار مطرح کردند که این واژه از مینیون که عنصری است قرمز رنگ نه واژه مینیچر به معنی طبیعت کوچک که در حال حاضر مصطلح است.
 آنچه که ما امروز از هنرهای ملی معاصر در صد سال اخیر داریم در همین مدرسه صنایع قدیمه به مدریت کمال الملک و مدرسه صنایع مستضرفه به همت و مدیریت حسین تاجزاده بهزاد بوده که هر دو به موازات هم کار می‌کردند. آنچه را که در احیا هنر بعد صفوی داریم مدیون حسین تاجزاده بهزاد هستیم.

وی گفت: یکی از بزرگان هنر نگارگری استاد هادی تجویدی است که بی‌تردید یکی از عارف‌ترین هنرمندان معاصر در زمینه مینیاتور و نقاشی است که نخستین معلم مدرسه صنایع قدیمه در زمینه مینیاتور می‌شود که شاگردانی چون استاد زاویه ، استاد علی کریمی، استاد ابوطالب مقیمی تبریزی را پروش می‌دهد.
 

                       

دکتر بابایی فلاح استاد تذهیب دانشگاه گفت: استاد باقری را می‌توانیم حلقه اتصال بین هنر جدید و هنر قدیم بدانیم. حدود ۲۵۰ سال قبل هنرمندان ما مورد توجه دربار بودند و این باعث میشد نسل به نسل و سینه به سینه هنرشان انتقال پیدا کند اما استاد عبدالله باقری و اساتید دیگر این حمایت حکومتی را نداشتند ولی  با همه سختی‌ها توانستند این هنر را حفظ کنند و به شکل غنی‌تر به نسل بعد برسانند هنری که ما حتی قبل‌تر از ساسانی نمود‌های تذهیب را داریم. این هنر تذهیب که امروزه بیشتر معطوف به تابلو روی دیوار است کاملا در هنرهای دیگر عجین است در وسایل در فرش و قالیچه هم مشهود است. تذهیب از هنر نگارگری به عنوان هنر مادر هم جلوتر است.

او افزود: از این جهت با این رویکرد باید به استاد باقری پرداخت که  استاد باقری تمرکز را بر روی تذهیب گذاشتند و توانستند ظرایف این هنر را به ما برسانند. ما بسیاری از آن رنگ‌سازی سنتی قدیم را نداریم. امیدوارم کار پژوهشی جدی راجب تذهیب انجام بشود چرا که نبود منبع برای هنر تذهیب در حد بحران است. امیدوارم این کار پژوهشی خوب منجر به این شود که کارهای خوبی از سوی  دانشگاهیان انجام شود.



                          
پوپک فرزانه پور(باقری) مولف کتاب دانشجوی سال ۱۳۴۴ گفت: من در یک خانواده هنری به دنیا آمدم و از کودکی استادان شاخص و ارزشمندی در منزل پدر و پدر بزرگم رفت و آمد می‌کردند. از پدرم همیشه می‌خواستم که از کارهای پدر بزرگ و دوستانشان  برای من تعریف کند. این همیشه در ذهن من بود که من یک مسئولیتی دارم در قبال پدر و پدربزرگم و باید این خاطرات ارزشمند گذشته را بنویسم.
ضمن کمک پدرم و خاطرات او و دوستان پدر و پدربزرگم تحقیقات میدانی هم انجام شد و سعی کردم از خاطرات گذشتگان و افرادی که در زمینه تذهیب کار کرده بودند استفاده کنم.
در ادامه مراسم، طرحی از معرفی کتاب ارائه شد و توضیح مختصری توسط مولف از فصل‌های کتاب انجام شد و نیز در سالن هنرهای ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فیلمی کوتاه از زندگی استاد عبدالله باقری به نمایش درآمد.
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها